< Hioba 26 >

1 A Ijob odpowiadając rzekł:
ئەیوبیش وەڵامی دایەوە:
2 Jakożeś ratował tego, który nie ma mocy? a jakoś wybawił ramię, które nie ma siły?
«چۆن یارمەتی ئەوەت دا کە هێزی نییە! چۆن بازووی بێ توانات گرت و ڕزگار کرد!
3 Jakążeś dał radę temu, co nie ma mądrości? Azaś go samej rzeczy gruntownie nie wyuczył?
چۆن ڕاوێژت کرد بۆ ئەوەی دانایی نییە! چۆن زانینی زۆرت دەرخست!
4 Komużeś powiedział te słowa? Czyjże duch wyszedł od ciebie?
بە یارمەتی کێ وتەکانت ڕاگەیاند و ڕۆحی کێ لە زارتەوە قسەی کرد؟
5 I martwe rzeczy rodzą się pod wodami, i obywatele ich.
«تارماییەکان لە جیهانی مردوواندا لە سامناکی خودا دەلەرزن.
6 Odkryte są przepaści przed nim, a nie ma przykrycia zatracenie. (Sheol h7585)
جیهانی مردووان لەبەردەم خودا ئاشکرایە، شوێنی لەناوچوون شاردراوە نییە. (Sheol h7585)
7 Rozciągnął północy nad miejscem próżnem, a ziemię zawiesił na niczem.
ئاسمانی باکوور بەسەر بۆشاییدا لێک دەکێشێت و زەوی لەسەر هیچ هەڵدەواسێت.
8 Zawiązuje wody na obłokach swoich, a nie rwie się obłok pod nimi.
ئاو لەناو هەورەکانی دەپێچێتەوە و هەور لەژێری نادڕێت.
9 Zatrzymuje stolicę swoję, rozpostarłszy nad nią obłok swój.
ڕووی مانگی چواردە شەوە دەشارێتەوە، هەوری خۆی بەسەردا بڵاو دەکاتەوە.
10 Położył granice wodom, aż weźmie koniec światłość i ciemność.
ئاسۆی لەسەر ڕووی ئاوەکان کێشاوە وەک سنوور لەنێوان ڕووناکی و تاریکی.
11 Słupy niebieskie trzęsą się, i chwieją się na gromienie jego.
کۆڵەکەکانی ئاسمان دەلەرزن و لە سەرزەنشتکردنەکەی دەتۆقن.
12 Mocą swą dzieli morze, a roztropnością swą uśmierza nawałności jego.
بە هێزی خۆی دەریا دەهەژێنێت و بە تێگەیشتنی خۆی زەبر لە ڕەهەڤ دەوەشێنێت.
13 Duchem swym niebiosa przyozdobił, a ręka jego stworzyła węża skrętnego.
بە هەناسەی ئەو ئاسمان ساماڵە و دەستی ئەو مارە هەڵاتووەکەی پێکا.
14 Oto teć są tylko części dróg jego, lecz i ta trocha niewybadana, cośmy słyszeli o nim, a grzmot wielkiej możności jego któż zrozumie?
بێگومان ئەمانە شتە دەرەکییەکانی کارەکانی ئەون. هەواڵەکانی بە چرپە دێنە بەر گوێمان! ئیتر کێ لە هەورەتریشقەی هێزی تێدەگات؟»

< Hioba 26 >