Hioba 26

1 A Ijob odpowiadając rzekł:

וַיַּעַן אִיּוֹב וַיֹּאמַֽר׃

2 Jakożeś ratował tego, który nie ma mocy? a jakoś wybawił ramię, które nie ma siły?

מֶה־עָזַרְתָּ לְלֹא־כֹחַ הוֹשַׁעְתָּ זְרוֹעַ לֹא־עֹֽז׃

3 Jakążeś dał radę temu, co nie ma mądrości? Azaś go samej rzeczy gruntownie nie wyuczył?

מַה־יָּעַצְתָּ לְלֹא חָכְמָה וְתוּשִׁיָּה לָרֹב הוֹדָֽעְתָּ׃

4 Komużeś powiedział te słowa? Czyjże duch wyszedł od ciebie?

אֶת־מִי הִגַּדְתָּ מִלִּין וְנִשְׁמַת־מִי יָצְאָה מִמֶּֽךָּ׃

5 I martwe rzeczy rodzą się pod wodami, i obywatele ich.

הָרְפָאִים יְחוֹלָלוּ מִתַּחַת מַיִם וְשֹׁכְנֵיהֶֽם׃

6 Odkryte są przepaści przed nim, a nie ma przykrycia zatracenie. (Sheol h7585)

עָרוֹם שְׁאוֹל נֶגְדּוֹ וְאֵין כְּסוּת לָֽאֲבַדּֽוֹן׃ (Sheol h7585)

7 Rozciągnął północy nad miejscem próżnem, a ziemię zawiesił na niczem.

נֹטֶה צָפוֹן עַל־תֹּהוּ תֹּלֶה אֶרֶץ עַל־בְּלִי־מָֽה׃

8 Zawiązuje wody na obłokach swoich, a nie rwie się obłok pod nimi.

צֹרֵֽר־מַיִם בְּעָבָיו וְלֹא־נִבְקַע עָנָן תַּחְתָּֽם׃

9 Zatrzymuje stolicę swoję, rozpostarłszy nad nią obłok swój.

מְאַחֵז פְּנֵי־כִסֵּה פַּרְשֵׁז עָלָיו עֲנָנֽוֹ׃

10 Położył granice wodom, aż weźmie koniec światłość i ciemność.

חֹֽק־חָג עַל־פְּנֵי־מָיִם עַד־תַּכְלִית אוֹר עִם־חֹֽשֶׁךְ׃

11 Słupy niebieskie trzęsą się, i chwieją się na gromienie jego.

עַמּוּדֵי שָׁמַיִם יְרוֹפָפוּ וְיִתְמְהוּ מִגַּעֲרָתֽוֹ׃

12 Mocą swą dzieli morze, a roztropnością swą uśmierza nawałności jego.

בְּכֹחוֹ רָגַע הַיָּם ובתובנתו וּבִתְבוּנָתוֹ מָחַץ רָֽהַב׃

13 Duchem swym niebiosa przyozdobił, a ręka jego stworzyła węża skrętnego.

בְּרוּחוֹ שָׁמַיִם שִׁפְרָה חֹֽלֲלָה יָדוֹ נָחָשׁ בָּרִֽיחַ׃

14 Oto teć są tylko części dróg jego, lecz i ta trocha niewybadana, cośmy słyszeli o nim, a grzmot wielkiej możności jego któż zrozumie?

הֶן־אֵלֶּה ׀ קְצוֹת דרכו דְּרָכָיו וּמַה־שֵּׁמֶץ דָּבָר נִשְׁמַע־בּוֹ וְרַעַם גבורתו גְּבוּרוֹתָיו מִי יִתְבּוֹנָֽן׃