Hioba 26

1 A Ijob odpowiadając rzekł:

Da antwortete Hiob folgendermaßen:

2 Jakożeś ratował tego, który nie ma mocy? a jakoś wybawił ramię, które nie ma siły?

»Wie hast du doch dem Schwachen beigestanden und den kraftlosen Arm gestützt!

3 Jakążeś dał radę temu, co nie ma mądrości? Azaś go samej rzeczy gruntownie nie wyuczył?

Wie gut hast du doch den Unweisen beraten und tiefes Wissen in Fülle kundgetan!

4 Komużeś powiedział te słowa? Czyjże duch wyszedł od ciebie?

Wem hast du einen Lehrvortrag gehalten, und wessen Odem ist dir entströmt?«

5 I martwe rzeczy rodzą się pod wodami, i obywatele ich.

»Die Schatten erzittern (vor Gott) tief unter den Wassern und deren Bewohnern;

6 Odkryte są przepaści przed nim, a nie ma przykrycia zatracenie. (Sheol h7585)

nackt liegt das Totenreich vor ihm da und unverhüllt der Abgrund. (Sheol h7585)

7 Rozciągnął północy nad miejscem próżnem, a ziemię zawiesił na niczem.

Er spannt den Norden (der Erde) über der Leere aus, hängt die Erde an dem Nichts auf.

8 Zawiązuje wody na obłokach swoich, a nie rwie się obłok pod nimi.

Er bindet die Wasser in seine Wolken ein, ohne daß das Gewölk unter ihrer Last zerplatzt.

9 Zatrzymuje stolicę swoję, rozpostarłszy nad nią obłok swój.

Er verhüllt den Anblick seines Thrones, indem er sein Gewölk über ihn ausbreitet.

10 Położył granice wodom, aż weźmie koniec światłość i ciemność.

Eine Grenzlinie hat er über den weiten Wassern abgezirkelt bis zur äußersten Grenze, wo das Licht mit der Finsternis zusammentrifft.

11 Słupy niebieskie trzęsą się, i chwieją się na gromienie jego.

Die Säulen des Himmels geraten ins Wanken und beben infolge seines Scheltens.

12 Mocą swą dzieli morze, a roztropnością swą uśmierza nawałności jego.

Durch seine Kraft beruhigt er das Meer, und durch seine Klugheit hat er Rahab zerschmettert.

13 Duchem swym niebiosa przyozdobił, a ręka jego stworzyła węża skrętnego.

Durch seinen Hauch gewinnt der Himmel Heiterkeit; durchbohrt hat seine Hand den flüchtigen Drachen.

14 Oto teć są tylko części dróg jego, lecz i ta trocha niewybadana, cośmy słyszeli o nim, a grzmot wielkiej możności jego któż zrozumie?

Siehe, das sind nur die Säume seines Waltens, und welch ein leises Flüstern nur ist es, das wir von ihm vernehmen! Doch die Donnersprache seiner Machterweise – wer versteht diese?«