Hioba 26
1 A Ijob odpowiadając rzekł:
Job loh a doo tih,
2 Jakożeś ratował tego, który nie ma mocy? a jakoś wybawił ramię, które nie ma siły?
“Metlam thadueng mueh te na bom tih sarhi aka tak mueh bantha te na khang?
3 Jakążeś dał radę temu, co nie ma mądrości? Azaś go samej rzeczy gruntownie nie wyuczył?
Metlam lae cueihnah aka tal te na uen tih a cungkuem ah lungming cueihnah na ming sak.
4 Komużeś powiedział te słowa? Czyjże duch wyszedł od ciebie?
U taengah nim ol na thui tih nang lamloh u kah hiil nim aka thoeng?
5 I martwe rzeczy rodzą się pod wodami, i obywatele ich.
Sairhai tah tui hmui ah kilkul uh tih kho a sak.
A taengah saelkhui khaw pumtling om tih Abaddon khaw himbai om pawh. (Sheol h7585)
7 Rozciągnął północy nad miejscem próżnem, a ziemię zawiesił na niczem.
Tlangpuei ah hinghong la a yaal tih bang aka om pawt soah khaw diklai a dingkoei sak.
8 Zawiązuje wody na obłokach swoich, a nie rwie się obłok pod nimi.
A khomai khuiah tui a cun tih cingmai te a hmui ah a ueth pawh.
9 Zatrzymuje stolicę swoję, rozpostarłszy nad nią obłok swój.
A cingmai te a soah a yaal tih ngolkhoel hmai a dah.
10 Położył granice wodom, aż weźmie koniec światłość i ciemność.
Vangnah neh a hmuep laklo kah a khuetnah hamla tui hman ah a rhi a rhuen pah.
11 Słupy niebieskie trzęsą się, i chwieją się na gromienie jego.
Vaan kah tung khaw hlinghloek uh tih a tluungnah dongah a ngaihmang uh.
12 Mocą swą dzieli morze, a roztropnością swą uśmierza nawałności jego.
A thadueng loh tuipuei te a phih tih a lungcuei neh Rahab a phop.
13 Duchem swym niebiosa przyozdobił, a ręka jego stworzyła węża skrętnego.
A mueihla loh vaan kah khocil a thoeng sak tih a kut loh yingyet rhul khaw a toeh.
14 Oto teć są tylko części dróg jego, lecz i ta trocha niewybadana, cośmy słyszeli o nim, a grzmot wielkiej możności jego któż zrozumie?
He tah a longpuei dongkah longpuei hmoi ni he. A thayung thamal kah khohum khuiah amah kah ol duem te metlam n'yaak? A thayung thamal te u long a yakming pai eh?” a ti.
