Hioba 21
1 A odpowiadając Ijob rzekł:
Alors Job prit la parole et dit:
2 Słuchajcież z pilnością słów moich, a będzie mi to od was pociechą.
Ecoutez, écoutez mes paroles, que j’aie, du moins, cette consolation de vous.
3 Znoście mię, a ja będę mówił; a gdy domówię, naśmiewajcie się.
Permettez-moi de parler à mon tour, et, quand j’aurai parlé, vous pourrez vous moquer.
4 Izaż do człowieka obracam narzekanie moje? a ponieważ mam o co, jakoż się niema trapić duch mój?
Est-ce contre un homme que se porte ma plainte? Comment donc la patience ne m’échapperait elle pas?
5 Wejrzyjcież na mię, a zdumiewajcie się, a połóżcie rękę na usta wasze.
Regardez-moi et soyez dans la stupeur, et mettez la main sur votre bouche.
6 Bo co sobie wspomnę, tedy się lękam, a strach zdejmuje ciało moje.
Quand j’y pense, je frémis; et un frissonnement saisit ma chair.
7 Przeczże niepobożni żyją, starzeją się, i wzmagają się w bogactwa?
Pourquoi les méchants vivent-ils, et vieillissent-ils, accroissant leur force?
8 Nasienie ich trwałe jest przed obliczem ich z nimi, a rodzina ich przed oczyma ich.
Leur postérité s’affermit autour d’eux, leurs rejetons fleurissent à leurs yeux.
9 Domy ich bezpieczne od strachu, a niemasz rózgi Bożej nad nimi.
Leur maison est en paix, à l’abri de la crainte; la verge de Dieu ne les touche pas.
10 Byk ich przypuszczon bywa, a nie traci nasienia; krowa ich rodzi, a nie pomiata.
Leur taureau est toujours fécond, leur génisse enfante et n’avorte pas.
11 Wypuszczają maluczkie dziatki swoje jako trzodę, a synowie ich wyskakują.
Ils laissent courir leurs enfants comme un troupeau, leurs nouveau-nés bondissent autour d’eux.
12 Wykrzykają przy bębnie i przy harfie, a weselą się przy głosie muzyki.
Ils chantent au son du tambourin et de la cithare, ils se divertissent au son du chalumeau.
Ils passent leurs jours dans le bonheur, et ils descendent en un instant au schéol. (Sheol h7585)
14 Którzy mawiają Bogu: Odejdź od nas; bo dróg twoich znać nie chcemy.
Pourtant ils disaient à Dieu: « Retire-toi de nous; nous ne désirons pas connaître tes voies.
15 Któż jest Wszechmocny, abyśmy mu służyli? a cóż nam to pomoże, choćbyśmy mu się modlili?
Qu’est-ce que le Tout-Puissant, pour que nous le servions? Que gagnerions-nous à le prier? »
16 Ale oto, dobra ich nie są w rękach ich; przetoż rada niepobożnych daleka jest odemnie.
Leur prospérité n’est-elle pas dans leur main? — Toutefois, loin de moi le conseil de l’impie! —
17 Częstoż pochodnia niepobożnych gaśnie? a zginienie ich przychodzi na nich? Oddziela im Bóg boleści w gniewie swoim.
Voit-on souvent s’éteindre la lampe des impies, la ruine fondre sur eux, et Dieu leur assigner un lot dans sa colère?
18 Stawają się jako plewa przed wiatrem, i jako perz, który wicher porywa.
Les voit-on comme la paille emportée par le vent, comme la glume enlevée par le tourbillon?
19 Bo Bóg chowa synom jego pomstę jego; nadgradza mu, aby to poczuł.
« Dieu, dites-vous, réserve à ses enfants son châtiment!... » Mais que Dieu le punisse lui-même pour qu’il le sente,
20 Oglądają oczy jego nieszczęście swoje, a z popędliwości Wszechmocnego pić będzie.
qu’il voie de ses yeux sa ruine, qu’il boive lui-même la colère du Tout-Puissant!
21 Co za staranie jego o domu jego po nim, gdyż liczba miesięcy jego umniejszona jest?
Que lui importe, en effet, sa maison après lui, une fois que le nombre de ses mois est tranché?
22 Izali Boga kto nauczy umiejętności, gdyż on wysokich sądzi?
Est-ce à Dieu qu’on apprendra la sagesse, à lui qui juge les êtres les plus élevés?
23 Ten umiera w doskonałej sile swojej, gdy zewsząd bezpieczny i spokojny jest;
L’un meurt au sein de sa prospérité, parfaitement heureux et tranquille,
24 Gdy piersi jego pełne są mleka, a szpik kości jego odwilża się,
les flancs chargés de graisse, et la mœlle des os remplie de sève.
25 Inny zaś umiera w gorzkości ducha, który nie jadał z uciechą.
L’autre meurt, l’amertume dans l’âme, sans avoir goûté le bonheur.
26 Spólnie w prochu leżeć będą, a robaki ich okryją.
Tous deux se couchent également dans la poussière, et les vers les couvrent tous deux.
27 Oto ja znam myśli wasze i zamysły, które przeciwko mnie złośliwie zmyślacie.
Ah! Je sais bien quelles sont vos pensées, quels jugements iniques vous portez sur moi.
28 Bo mówicie: Gdzież jest dom książęcy? gdzie namiot przybytków niepobożnych?
Vous dites: « Où est la maison de l’oppresseur! Qu’est devenue la tente qu’habitaient les impies? »
29 Izaliście nie pytali podróżnych? a znaków ich izali znać nie chcecie?
N’avez-vous donc jamais interrogé les voyageurs, et ignorez-vous leurs remarques?
30 Że w dzień zatracenia zły zachowany bywa, w dzień, którego gniew przywiedziony bywa.
Au jour du malheur, le méchant est épargné; au jour de la colère, il échappe au châtiment.
31 Któż mu oznajmi w oczy drogę jego? a to, co czynił, kto mu odpłaci?
Qui blâme devant lui sa conduite? Qui lui demande compte de ce qu’il a fait?
32 Wszakże i on do grobów zaprowadzony będzie, a w kupie umarłych zawżdy zostanie.
On le porte honorablement au tombeau; et on veille sur son mausolée.
33 Słodnieją mu bryły grobowe, i ciągnie za sobą wszystkich ludzi; a tych, którzy go poprzedzili, niemasz liczby.
les glèbes de la vallée lui sont légères, et tous les hommes y vont à sa suite, comme des générations sans nombre l’y ont précédé.
34 Jakoż mię tedy próżno cieszycie, gdyż w odpowiedziach waszych zostaje kłamstwo?
Que signifient donc vos vaines consolations? De vos réponses il ne reste que perfidie.
