Hioba 19
1 A odpowiadając Ijob rzekł:
Därefter tog Job till orda och sade:
2 Dokądże trapić będziecie duszę moję, a nacierać na mię mowami swemi?
Huru länge skolen I bedröva min själ och krossa mig sönder med edra ord?
3 Już dziesięćkroć zawstydziliście mię, i nie wstydże was, że się tak zatwardzacie przeciwko mnie?
Tio gånger haven I nu talat smädligt mot mig och kränkt mig utan all försyn.
4 A niech tak będzie, żem zbłądził; przy mnie zostanie błąd mój.
Om så är, att jag verkligen har farit vilse, då är förvillelsen min egen sak.
5 A jeźli się przeciw mnie wynosicie, a obwiniacie mię pohańbieniem mojem,
Men viljen I ändå verkligen förhäva eder mot mig, och påstån I att smäleken har drabbat mig med skäl,
6 Wiedzcież, żeć mię Bóg odwrócił, i siecią swoją obtoczył mię.
så veten fastmer att Gud har gjort mig orätt och att han har omsnärjt mig med sitt nät.
7 Oto, wołamli o krzywdę, nie bywam wysłuchany; krzyczęli, niemasz sądu.
Se, jag klagar över våld, men får intet svar; jag ropar, men får icke rätt.
8 Drogę moję zagrodził, żebym przejść nie mógł, a na ścieszce mojej ciemności położył.
Min väg har han spärrat, så att jag ej kommer fram, och över mina stigar breder han mörker.
9 Z sławy mojej złupił mię, i zdjął koronę z głowy mojej.
Min ära har han avklätt mig, och från mitt huvud har han tagit bort kronan.
10 Popsuł mię zewsząd, abym zaginął, a wyrwał jako drzewo nadzieję moję.
Från alla sidor bryter han ned mig, så att jag förgås; han rycker upp mitt hopp, såsom vore det ett träd.
11 Nadto zapalił się na mię gniew jego, a policzył mię w poczet nieprzyjaciół swoich.
Sin vrede låter han brinna mot mig och aktar mig såsom sina ovänners like.
12 Przyszły razem hufy jego, i utorowały przeciwko mnie drogę swoję, i obległy w około namiot mój.
Hans skaror draga samlade fram och bereda sig väg till anfall mot mig; de lägra sig runt omkring min hydda.
13 Braci moich odemnie oddalił, a znajomi moi stronią odemnie.
Långt bort ifrån mig har han drivit mina fränder; mina bekanta äro idel främlingar mot mig.
14 Opuścili mię bliscy moi, a znajomi moi zapomnieli mię.
Mina närmaste hava dragit sig undan, och mina förtrogna hava förgätit mig.
15 Komornicy domu mego, i służebnice moje mają mię za obcego, cudzoziemcem stałem się w oczach ich.
Mitt husfolk och mina tjänstekvinnor akta mig såsom främling; en främmande man har jag blivit i deras ögon.
16 Wołamli na sługę mego, nie ozywa mi się, chociaż go proszę ustami memi.
Kallar jag på min tjänare, så svarar han icke; ödmjukt måste jag bönfalla hos honom.
17 Tchem moim brzydzi się żona moja, choć proszę przez synów żywota mego.
Min andedräkt är vidrig för min hustru, jag väcker leda hos min moders barn.
18 I najlichsi pogardzają mną, a gdy powstaję, urągają mi.
Till och med de små barnen visa mig förakt; så snart jag står upp, tala de ohöviskt emot mig.
19 Brzydzą się mną wszyscy najwierniejsi moi, a którychem umiłował, stali mi się przeciwnymi.
Ja, en styggelse är jag för alla dem jag umgicks med; de som voro mig kärast hava vänt sig emot mig.
20 Do skóry mojej, jako do ciała mego przyschła kość moja; skóra tylko została około zębów moich.
Benen i min kropp tränga ut i hud och hull; knappt tandköttet har jag fått behålla kvar.
21 Zmiłujcie się nademną, zmiłujcie się nademną, wy przyjaciele moi! bo ręka Boża dotknęła mię.
Haven misskund, haven misskund med mig, I mina vänner, då nu Guds hand så har hemsökt mig.
22 Czemuż mię prześladujecie, jako Bóg, a ciała mego nie możecie się nasycić?
Varför skolen I förfölja mig, I såsom Gud, och aldrig bliva mätta av mitt kött?
23 Oby teraz napisane były słowa moje! oby je na księgach wyrysowano!
Ack att mina ord skreves upp, ack att de bleve upptecknade i en bok,
24 Oby rylcem żelaznym i ołowiem na wieczną pamiątkę na kamieniu wydrążone były!
ja, bleve med ett stift av järn och med bly för evig tid inpräglade i klippan!
25 Aczci ja wiem, iż Odkupiciel mój żyje, a iż w ostateczny dzień nad prochem stanie.
Dock, jag vet att min förlossare lever, och att han till slut skall stå fram över stoftet.
26 A choć ta skóra moja roztoczona będzie, przecież w ciele mojem oglądam Boga;
Och sedan denna min sargade hud är borta, skall jag fri ifrån mitt kött få skåda Gud.
27 Którego ja sam oglądam, i oczy moje ujrzą go, a nie inny; choć zniszczały nerki moje we wnętrznościach moich.
Ja, honom skall jag få skåda, mig till hjälp, för mina ögon skall jag se honom, ej såsom en främling; därefter trånar jag i mitt innersta.
28 Przeczże nie mówicie: Czemuż go prześladujemy? gdyż się przy mnie znajduje grunt dobrej sprawy.
Men när I tänken: "huru skola vi icke ansätta honom!" -- såsom vore skulden att finna hos mig --
29 Ulęknijcie się sami miecza, bo pomsta nieprawości jest miecz; a wiedzcie, że będzie sąd.
då mån I taga eder till vara för svärdet, ty vreden hör till de synder som straffas med svärd; så mån I då besinna att en dom skall komma.
