< Hioba 19 >
1 A odpowiadając Ijob rzekł:
Epi Job te reponn:
2 Dokądże trapić będziecie duszę moję, a nacierać na mię mowami swemi?
Pou konbyen de tan, nou va toumante m, e kraze mwen avèk pawòl yo?
3 Już dziesięćkroć zawstydziliście mię, i nie wstydże was, że się tak zatwardzacie przeciwko mnie?
Dis fwa sa yo nou te ensilte m; nou pa menm wont fè m tò.
4 A niech tak będzie, żem zbłądził; przy mnie zostanie błąd mój.
Menm si m fè erè, erè sa repoze anndan m.
5 A jeźli się przeciw mnie wynosicie, a obwiniacie mię pohańbieniem mojem,
Si anverite nou vin ògeye kont mwen, e fè m wè prèv a gwo wont mwen,
6 Wiedzcież, żeć mię Bóg odwrócił, i siecią swoją obtoczył mię.
alò, konnen byen ke Bondye te fè m tò, e te fèmen pèlen Li an antoure mwen.
7 Oto, wołamli o krzywdę, nie bywam wysłuchany; krzyczęli, niemasz sądu.
“Gade byen, mwen kriye: ‘Vyolans!’ Men nanpwen repons. Mwen rele sekou! Men nanpwen jistis.
8 Drogę moję zagrodził, żebym przejść nie mógł, a na ścieszce mojej ciemności położył.
Li te bare chemen mwen pou m pa kab pase, e Li te mete fènwa sou pa m yo.
9 Z sławy mojej złupił mię, i zdjął koronę z głowy mojej.
Li te retire lonè sou mwen e te retire kouwòn nan sou tèt mwen.
10 Popsuł mię zewsząd, abym zaginął, a wyrwał jako drzewo nadzieję moję.
Li kraze desann mwen tout kote e mwen fin disparèt; Li te dechouke espwa m kon yon pyebwa.
11 Nadto zapalił się na mię gniew jego, a policzył mię w poczet nieprzyjaciół swoich.
Anplis, Li te limen lakòlè Li kont mwen e te konsidere m kon lènmi Li.
12 Przyszły razem hufy jego, i utorowały przeciwko mnie drogę swoję, i obległy w około namiot mój.
Lame Li a vin rasanble pou bati chemen pa yo kont mwen. Yo fè kan kap antoure tant mwen an.
13 Braci moich odemnie oddalił, a znajomi moi stronią odemnie.
“Li te retire frè m yo byen lwen mwen e sila mwen te konnen yo vin separe de mwen nèt.
14 Opuścili mię bliscy moi, a znajomi moi zapomnieli mię.
Fanmi mwen yo vin fè fayit e pi pwòch zami m yo te bliye m.
15 Komornicy domu mego, i służebnice moje mają mię za obcego, cudzoziemcem stałem się w oczach ich.
Sila ki rete lakay mwen yo ak sèvant mwen yo konsidere m kon yon etranje. Mwen se yon etranje menm nan zye yo.
16 Wołamli na sługę mego, nie ozywa mi się, chociaż go proszę ustami memi.
Mwen rele sèvitè mwen an, men li pa reponn; mwen oblije sipliye l ak bouch mwen.
17 Tchem moim brzydzi się żona moja, choć proszę przez synów żywota mego.
Menm souf mwen fè bay ofans a madanm mwen, e mwen vin abominab a pwòp frè m.
18 I najlichsi pogardzają mną, a gdy powstaję, urągają mi.
Timoun yo meprize mwen. Mwen leve e yo pale kont mwen.
19 Brzydzą się mną wszyscy najwierniejsi moi, a którychem umiłował, stali mi się przeciwnymi.
Tout asosye m yo etone ak krent devan m. Sila ke m byen renmen yo te vire kont mwen.
20 Do skóry mojej, jako do ciała mego przyschła kość moja; skóra tylko została około zębów moich.
Zo m yo kole sou po m ak chè m; se sèl pa po dan m ke m chape lanmò.
21 Zmiłujcie się nademną, zmiłujcie się nademną, wy przyjaciele moi! bo ręka Boża dotknęła mię.
“Gen pitye pou mwen, gen pitye, O nou menm ki zanmi mwen yo, paske men Bondye vin frape mwen.
22 Czemuż mię prześladujecie, jako Bóg, a ciała mego nie możecie się nasycić?
Poukisa n ap pèsekite mwen menm tankou Bondye e pa satisfè ak chè mwen.
23 Oby teraz napisane były słowa moje! oby je na księgach wyrysowano!
O ke pawòl mwen yo te ekri! O ke yo te enskri nan yon liv!
24 Oby rylcem żelaznym i ołowiem na wieczną pamiątkę na kamieniu wydrążone były!
Ke avèk pwent plim ak plon, yo te grave sou wòch la jis pou tout tan!
25 Aczci ja wiem, iż Odkupiciel mój żyje, a iż w ostateczny dzień nad prochem stanie.
Men pou mwen, mwen konnen ke Redanmtè mwen an vivan. Epi apre tout sa a, li va vin kanpe sou latè.
26 A choć ta skóra moja roztoczona będzie, przecież w ciele mojem oglądam Boga;
Menm lè po m fin detwi, malgre chè m fin sòti, mwen va wè Bondye nan chè a;
27 Którego ja sam oglądam, i oczy moje ujrzą go, a nie inny; choć zniszczały nerki moje we wnętrznościach moich.
ke mwen, mwen menm va wè, ke zye m va wè, e se pa kon yon etranje. “Kè m vin fèb anndan m.
28 Przeczże nie mówicie: Czemuż go prześladujemy? gdyż się przy mnie znajduje grunt dobrej sprawy.
Si nou di: ‘Men kijan nou va pèsekite li!’ pwiska rasin ka sa a se nan mwen,’
29 Ulęknijcie się sami miecza, bo pomsta nieprawości jest miecz; a wiedzcie, że będzie sąd.
fè lakrent nepe a pou kont nou, paske lakòlè Bondye mennen pinisyon nepe a. Fòk nou kab konnen, gen jijman.”