Hioba 19

1 A odpowiadając Ijob rzekł:

Darauf erwidert Job und spricht:

2 Dokądże trapić będziecie duszę moję, a nacierać na mię mowami swemi?

"Wie lange peinigt ihr mich noch, zermartert mich mit euren Worten?

3 Już dziesięćkroć zawstydziliście mię, i nie wstydże was, że się tak zatwardzacie przeciwko mnie?

Wohl dutzendmal versuchtet ihr, mir eine Niederlage zu bereiten. Ihr schämt euch nicht, zum Angriff gegen mich zu schreiten.

4 A niech tak będzie, żem zbłądził; przy mnie zostanie błąd mój.

Ist's wahr, daß wirklich ich geirrt und daß im Irrtum ich verharre?

5 A jeźli się przeciw mnie wynosicie, a obwiniacie mię pohańbieniem mojem,

Wollt ihr gar groß tun gegen mich, so müßt ihr meine Schande mir beweisen.

6 Wiedzcież, żeć mię Bóg odwrócił, i siecią swoją obtoczył mię.

So seht doch ein, daß Gott mir Hindernisse legt! Er hat mich in sein Netz verstrickt.

7 Oto, wołamli o krzywdę, nie bywam wysłuchany; krzyczęli, niemasz sądu.

Ich schreie: 'Ha, Gewalttat'; niemand hört's. Ich rufe, und mein Recht bleibt aus.

8 Drogę moję zagrodził, żebym przejść nie mógł, a na ścieszce mojej ciemności położył.

Er hat mir meinen Weg verbaut, und meinen Pfad in Finsternis gehüllt.

9 Z sławy mojej złupił mię, i zdjął koronę z głowy mojej.

Der Ehre hat er mich beraubt, die Krone mir vom Haupt gerissen,

10 Popsuł mię zewsząd, abym zaginął, a wyrwał jako drzewo nadzieję moję.

zerschmettert mich, daß ich zerfahren und reißt, wie einen Baum, so mir das Hoffen aus.

11 Nadto zapalił się na mię gniew jego, a policzył mię w poczet nieprzyjaciół swoich.

Sein Zorn ist wider mich entbrannt; er achtet mich als seinen Feind.

12 Przyszły razem hufy jego, i utorowały przeciwko mnie drogę swoję, i obległy w około namiot mój.

All seine Scharen rücken an, erbauen einen Damm gerade auf mich zu und lagern rings sich um mein Zelt.

13 Braci moich odemnie oddalił, a znajomi moi stronią odemnie.

Mich lassen meine Brüder; Vertraute gehen von mir.

14 Opuścili mię bliscy moi, a znajomi moi zapomnieli mię.

Nachbarn und Freunde bleiben aus, und meines Hauses Schützlinge vergessen mich.

15 Komornicy domu mego, i służebnice moje mają mię za obcego, cudzoziemcem stałem się w oczach ich.

Die Mägde achten mich für einen Fremden; ein Unbekannter bin ich ihnen.

16 Wołamli na sługę mego, nie ozywa mi się, chociaż go proszę ustami memi.

Der Knecht hört nicht, wenn ich ihn rufe; ich muß ihn buchstäblich aufsuchen.

17 Tchem moim brzydzi się żona moja, choć proszę przez synów żywota mego.

Und für mein Weib ist meine Zuneigung ein Ekel und meine Zärtlichkeiten meinen eigenen Kindern.

18 I najlichsi pogardzają mną, a gdy powstaję, urągają mi.

Sogar die Buben, sie verachten mich; sie spotten meiner, wenn ich mich erhebe.

19 Brzydzą się mną wszyscy najwierniejsi moi, a którychem umiłował, stali mi się przeciwnymi.

Die Mindesten aus meinem Kreis verabscheun mich; es wenden, die ich gerngehabt, sich gegen mich.

20 Do skóry mojej, jako do ciała mego przyschła kość moja; skóra tylko została około zębów moich.

An meiner Haut, an meinem Fleisch klebt mein Gebein; mit meinen Narben bin ich einzig da.

21 Zmiłujcie się nademną, zmiłujcie się nademną, wy przyjaciele moi! bo ręka Boża dotknęła mię.

Erbarmet euch! Erbarmet euch, ihr meine Freunde! Denn Gottes Hand hat mich getroffen.

22 Czemuż mię prześladujecie, jako Bóg, a ciała mego nie możecie się nasycić?

Warum verfolgt ihr mich wie Gott? Habt ihr an mir noch nicht genug?

23 Oby teraz napisane były słowa moje! oby je na księgach wyrysowano!

Ach, möchten meine Worte aufgezeichnet und in ein Buch geschrieben werden,

24 Oby rylcem żelaznym i ołowiem na wieczną pamiątkę na kamieniu wydrążone były!

auf Blei mit Eisenstift, auf ewig in den Fels gehauen!

25 Aczci ja wiem, iż Odkupiciel mój żyje, a iż w ostateczny dzień nad prochem stanie.

Ich weiß bestimmt, für mich lebt ein Verteidiger, und schließlich tritt er doch auf Erden auf.

26 A choć ta skóra moja roztoczona będzie, przecież w ciele mojem oglądam Boga;

Dann ändert sich mein Körper hier; ich schaue Gott in meinem Leibe.

27 Którego ja sam oglądam, i oczy moje ujrzą go, a nie inny; choć zniszczały nerki moje we wnętrznościach moich.

Den ich für mich ersehne, den sehe ich allein und niemand sonst; mag auch das Herz mir in der Brust hinschwinden.

28 Przeczże nie mówicie: Czemuż go prześladujemy? gdyż się przy mnie znajduje grunt dobrej sprawy.

Ihr sprechet ja: 'Womit nur wollen gegen ihn wir vorgehen, da doch der Hauptgrund jetzt bei ihm gefunden ist?'

29 Ulęknijcie się sami miecza, bo pomsta nieprawości jest miecz; a wiedzcie, że będzie sąd.

Nur hütet euch vor der Verleumdung! Verleumdung ist ja Gift und Sünde, daß ihr erfahrt, was richten heißt."