Hioba 19
1 A odpowiadając Ijob rzekł:
Or, répondant, Job dit:
2 Dokądże trapić będziecie duszę moję, a nacierać na mię mowami swemi?
Jusques a quand affligerez-vous mon âme, et me briserez-vous par vos discours?
3 Już dziesięćkroć zawstydziliście mię, i nie wstydże was, że się tak zatwardzacie przeciwko mnie?
Voilà déjà dix fois que vous cherchez à me confondre, et que vous ne rougissez pas de m’accabler.
4 A niech tak będzie, żem zbłądził; przy mnie zostanie błąd mój.
Car si je suis dans l’ignorance, c’est sur moi que mon ignorance retombera.
5 A jeźli się przeciw mnie wynosicie, a obwiniacie mię pohańbieniem mojem,
Mais vous, vous vous élevez contre moi, et vous m’accusez à cause de mes opprobres.
6 Wiedzcież, żeć mię Bóg odwrócił, i siecią swoją obtoczył mię.
Comprenez au moins maintenant que ce n’est pas par un jugement de justice, que Dieu m’a affligé et qu’il m’a environné de ses châtiments.
7 Oto, wołamli o krzywdę, nie bywam wysłuchany; krzyczęli, niemasz sądu.
Voici que je crierai, en souffrant violence, et nul ne m’écoutera; je pousserai des cris perçants, et il n’y aura personne qui me fasse justice.
8 Drogę moję zagrodził, żebym przejść nie mógł, a na ścieszce mojej ciemności położył.
Il a posé une haie tout autour de mon sentier, et je ne puis passer; et dans mon chemin, il a mis des ténèbres.
9 Z sławy mojej złupił mię, i zdjął koronę z głowy mojej.
Il m’a dépouillé de ma gloire, et il a enlevé la couronne de ma tête, de moi.
10 Popsuł mię zewsząd, abym zaginął, a wyrwał jako drzewo nadzieję moję.
Il m’a détruit de tous côtés, et je péris, et il m’a ôté l’espérance comme à un arbre arraché.
11 Nadto zapalił się na mię gniew jego, a policzył mię w poczet nieprzyjaciół swoich.
Sa fureur s’est irritée contre moi; il m’a traité comme son ennemi.
12 Przyszły razem hufy jego, i utorowały przeciwko mnie drogę swoję, i obległy w około namiot mój.
Ses soldats sont venus tous ensemble; ils se sont fait un chemin au travers de moi, et ils ont assiégé mon tabernacle tout autour.
13 Braci moich odemnie oddalił, a znajomi moi stronią odemnie.
Il a éloigné mes frères de moi, et mes amis, comme des étrangers, se sont retirés de moi.
14 Opuścili mię bliscy moi, a znajomi moi zapomnieli mię.
Mes proches m’ont abandonné, et ceux qui me connaissaient m’ont oublié.
15 Komornicy domu mego, i służebnice moje mają mię za obcego, cudzoziemcem stałem się w oczach ich.
Ceux qui demeuraient dans ma maison, et mes servantes m’ont regardé comme un étranger, et j’ai été comme un hôte passager à leurs yeux.
16 Wołamli na sługę mego, nie ozywa mi się, chociaż go proszę ustami memi.
J’ai appelé mon serviteur, et il ne m’a pas répondu; cependant je le priais de ma propre bouche.
17 Tchem moim brzydzi się żona moja, choć proszę przez synów żywota mego.
Ma femme a eu horreur de mon haleine, et j’usais de prière envers les enfants qui sont sortis de moi.
18 I najlichsi pogardzają mną, a gdy powstaję, urągają mi.
Des insensés même me méprisaient, et lorsque je les avais quittés, ils médisaient de moi.
19 Brzydzą się mną wszyscy najwierniejsi moi, a którychem umiłował, stali mi się przeciwnymi.
Mes conseillers d’autrefois m’ont en abomination, et celui que j’aimais le plus s’est tourné contre moi.
20 Do skóry mojej, jako do ciała mego przyschła kość moja; skóra tylko została około zębów moich.
À ma peau, après que ma chair a été consumée, se sont collés mes os, et il n’est resté seulement que les lèvres autour de mes dents.
21 Zmiłujcie się nademną, zmiłujcie się nademną, wy przyjaciele moi! bo ręka Boża dotknęła mię.
Ayez pitié de moi, ayez pitié de moi, vous du moins, mes amis, parce que la main du Seigneur m’a touché.
22 Czemuż mię prześladujecie, jako Bóg, a ciała mego nie możecie się nasycić?
Pourquoi me persécutez-vous comme Dieu, et vous rassasiez-vous de ma chair?
23 Oby teraz napisane były słowa moje! oby je na księgach wyrysowano!
Qui m’accordera que mes paroles soient écrites? Qui me donnera qu’elles soient tracées dans un livre,
24 Oby rylcem żelaznym i ołowiem na wieczną pamiątkę na kamieniu wydrążone były!
Avec un style de fer et sur une lame de plomb, ou qu’elles soient gravées au burin sur la pierre?
25 Aczci ja wiem, iż Odkupiciel mój żyje, a iż w ostateczny dzień nad prochem stanie.
Car je sais que mon Rédempteur est vivant, et qu’au dernier jour je ressusciterai de la terre;
26 A choć ta skóra moja roztoczona będzie, przecież w ciele mojem oglądam Boga;
Et que de nouveau je serai environné de ma peau, et que dans ma chair je verrai mon Dieu.
27 Którego ja sam oglądam, i oczy moje ujrzą go, a nie inny; choć zniszczały nerki moje we wnętrznościach moich.
Je dois le voir moi-même, et non un autre, et mes yeux doivent le contempler: c’est là mon espérance; elle repose dans mon sein.
28 Przeczże nie mówicie: Czemuż go prześladujemy? gdyż się przy mnie znajduje grunt dobrej sprawy.
Pourquoi donc maintenant dites-vous: Poursuivons-le, et trouvons une parole fondamentale contre lui?
29 Ulęknijcie się sami miecza, bo pomsta nieprawości jest miecz; a wiedzcie, że będzie sąd.
Fuyez donc à la face du glaive, parce qu’il y a un glaive vengeur des iniquités; et sachez qu’il y a un jugement.
