< Hioba 19 >
1 A odpowiadając Ijob rzekł:
Job reprit la parole et dit:
2 Dokądże trapić będziecie duszę moję, a nacierać na mię mowami swemi?
Jusqu’à quand contristerez-vous mon âme et m’accablerez-vous de vos discours?
3 Już dziesięćkroć zawstydziliście mię, i nie wstydże was, że się tak zatwardzacie przeciwko mnie?
Voilà dix fois que vous m’injuriez; vous ne rougissez pas de me torturer.
4 A niech tak będzie, żem zbłądził; przy mnie zostanie błąd mój.
Mais soit! Admettons que j’aie des torts: ces torts ne pèseraient que sur moi.
5 A jeźli się przeciw mnie wynosicie, a obwiniacie mię pohańbieniem mojem,
Quant à vous, si vraiment vous prétendez vous grandir à mes dépens et me reprocher la honte où je suis réduit,
6 Wiedzcież, żeć mię Bóg odwrócił, i siecią swoją obtoczył mię.
sachez donc que c’est Dieu qui m’a fait un passe-droit, et qui m’a enveloppé de ses embûches.
7 Oto, wołamli o krzywdę, nie bywam wysłuchany; krzyczęli, niemasz sądu.
Quoi! Je crie à la violence et ne trouve point d’écho; j’appelle au secours, et de justice point!
8 Drogę moję zagrodził, żebym przejść nie mógł, a na ścieszce mojej ciemności położył.
Il m’a barré la route, impossible de passer; sur mes sentiers, il a répandu les ténèbres.
9 Z sławy mojej złupił mię, i zdjął koronę z głowy mojej.
Il m’a dépouillé de mon honneur; il a enlevé la couronne de ma tête.
10 Popsuł mię zewsząd, abym zaginął, a wyrwał jako drzewo nadzieję moję.
Il m’a démoli de fond en comble, et je me suis écroulé; il a arraché comme un arbre mon espérance.
11 Nadto zapalił się na mię gniew jego, a policzył mię w poczet nieprzyjaciół swoich.
II a enflammé sa colère contre moi; il m’a traité comme ses ennemis.
12 Przyszły razem hufy jego, i utorowały przeciwko mnie drogę swoję, i obległy w około namiot mój.
Ses hordes arrivent en masse, se fraient un chemin contre moi et mettent le siège autour de ma tente.
13 Braci moich odemnie oddalił, a znajomi moi stronią odemnie.
Mes frères, il les a éloignés de moi, mes amis ne sont plus que des étrangers pour moi.
14 Opuścili mię bliscy moi, a znajomi moi zapomnieli mię.
Mes proches m’ont délaissé, mes intimes m’ont oublié.
15 Komornicy domu mego, i służebnice moje mają mię za obcego, cudzoziemcem stałem się w oczach ich.
Les gens de ma maison, mes propres servantes me considèrent comme un intrus; je suis devenu un inconnu à leurs yeux.
16 Wołamli na sługę mego, nie ozywa mi się, chociaż go proszę ustami memi.
J’Appelle mon serviteur: il ne répond pas; je suis obligé de le supplier de ma bouche.
17 Tchem moim brzydzi się żona moja, choć proszę przez synów żywota mego.
Mon haleine est odieuse à ma femme et mes caresses aux fils de mes entrailles,
18 I najlichsi pogardzają mną, a gdy powstaję, urągają mi.
Même de jeunes enfants me montrent leur dédain; quand je veux me lever, ils manifestent contre moi.
19 Brzydzą się mną wszyscy najwierniejsi moi, a którychem umiłował, stali mi się przeciwnymi.
Tous mes fidèles confidents m’ont pris en horreur, et ceux que j’aimais se sont tournés contre moi.
20 Do skóry mojej, jako do ciała mego przyschła kość moja; skóra tylko została około zębów moich.
Mes os sont collés à ma peau et à ma chair; je n’ai sauvé du désastre que la peau de mes dents.
21 Zmiłujcie się nademną, zmiłujcie się nademną, wy przyjaciele moi! bo ręka Boża dotknęła mię.
Ah! Pitié, pitié, vous mes amis! Vous voyez que la main de Dieu m’a frappé.
22 Czemuż mię prześladujecie, jako Bóg, a ciała mego nie możecie się nasycić?
Pourquoi me persécutez-vous à l’exemple de Dieu? Pourquoi êtes-vous insatiables de ma chair?
23 Oby teraz napisane były słowa moje! oby je na księgach wyrysowano!
Plût à Dieu que mes paroles fussent mises par écrit, qu’elles fussent burinées dans le livre!
24 Oby rylcem żelaznym i ołowiem na wieczną pamiątkę na kamieniu wydrążone były!
Qu’avec un stylet de fer et de plomb, elles fussent gravées pour toujours dans le roc!
25 Aczci ja wiem, iż Odkupiciel mój żyje, a iż w ostateczny dzień nad prochem stanie.
Je sais bien, moi, que mon sauveur vit, et qu’à la fin il se manifestera sur la terre.
26 A choć ta skóra moja roztoczona będzie, przecież w ciele mojem oglądam Boga;
Après que ma peau, que voilà, sera complètement tombée, libéré de ma chair, je verrai Dieu!
27 Którego ja sam oglądam, i oczy moje ujrzą go, a nie inny; choć zniszczały nerki moje we wnętrznościach moich.
Oui, je le contemplerai moi-même pour mon bien, mes yeux le verront, non ceux d’un autre. Mon cœur se consume d’attente dans mon sein.
28 Przeczże nie mówicie: Czemuż go prześladujemy? gdyż się przy mnie znajduje grunt dobrej sprawy.
Que si donc vous dites: "Comme nous allons nous acharner contre lui!" le fond du débat tenant à ma personne,
29 Ulęknijcie się sami miecza, bo pomsta nieprawości jest miecz; a wiedzcie, że będzie sąd.
eh bien, ayez peur du glaive, car l’emportement dont vous faites preuve est un crime passible du glaive! Ainsi vous apprendrez qu’il y a une justice.