Hioba 19

1 A odpowiadając Ijob rzekł:

Men Job svarede og sagde:

2 Dokądże trapić będziecie duszę moję, a nacierać na mię mowami swemi?

Hvor længe ville I bedrøve min Sjæl og knuse mig med Ord?

3 Już dziesięćkroć zawstydziliście mię, i nie wstydże was, że się tak zatwardzacie przeciwko mnie?

I have nu ti Gange forhaanet mig, I skammede eder ikke ved at overdøve mig.

4 A niech tak będzie, żem zbłądził; przy mnie zostanie błąd mój.

Og sandelig, om jeg end har faret vild, da bliver jo min Vildfarelse hos mig selv.

5 A jeźli się przeciw mnie wynosicie, a obwiniacie mię pohańbieniem mojem,

Dersom I virkelig vilde ophøje eder imod mig og overbevise mig om min Skam,

6 Wiedzcież, żeć mię Bóg odwrócił, i siecią swoją obtoczył mię.

saa forstaar dog, at Gud har forvendt min Sag og har ladet sit Garn omringe mig.

7 Oto, wołamli o krzywdę, nie bywam wysłuchany; krzyczęli, niemasz sądu.

Se, jeg raaber over Vold, og jeg faar ikke Svar; jeg skriger, og der er ingen Ret.

8 Drogę moję zagrodził, żebym przejść nie mógł, a na ścieszce mojej ciemności położył.

Han satte Gærde for min Vej, at jeg ikke kan komme over, og han lagde Mørkhed over mine Stier.

9 Z sławy mojej złupił mię, i zdjął koronę z głowy mojej.

Han afførte mig min Ære og borttog mit Hoveds Krone.

10 Popsuł mię zewsząd, abym zaginął, a wyrwał jako drzewo nadzieję moję.

Han nedbrød mig trindt omkring, og jeg for bort; han oprykkede mit Haab som et Træ;

11 Nadto zapalił się na mię gniew jego, a policzył mię w poczet nieprzyjaciół swoich.

og han optændte sin Vrede imod mig og agtede mig over for sig som sine Fjender.

12 Przyszły razem hufy jego, i utorowały przeciwko mnie drogę swoję, i obległy w około namiot mój.

Hans Tropper kom til Hobe og banede sig Vej imod mig, og de lejrede sig trindt omkring mit Telt.

13 Braci moich odemnie oddalił, a znajomi moi stronią odemnie.

Han fjernede mine Brødre fra mig, og de, som kende mig, holde sig aldeles fremmede for mig.

14 Opuścili mię bliscy moi, a znajomi moi zapomnieli mię.

Mine nærmeste have forladt mig, og mine Kyndinge have glemt mig.

15 Komornicy domu mego, i służebnice moje mają mię za obcego, cudzoziemcem stałem się w oczach ich.

De, som bo hos mig i mit Hus, og mine Tjenestepiger agte mig som en fremmed, jeg er bleven en Udlænding for deres Øjne.

16 Wołamli na sługę mego, nie ozywa mi się, chociaż go proszę ustami memi.

Jeg kaldte ad min Tjener, og han svarede ikke; med egen Mund maatte jeg bede ham bønligt.

17 Tchem moim brzydzi się żona moja, choć proszę przez synów żywota mego.

Min Aand er bleven fremmed for min Hustru og min Kærlighed for min Moders Sønner.

18 I najlichsi pogardzają mną, a gdy powstaję, urągają mi.

Endogsaa Børn foragte mig; staar jeg op, tale de imod mig.

19 Brzydzą się mną wszyscy najwierniejsi moi, a którychem umiłował, stali mi się przeciwnymi.

Alle de Mænd, som vare i min Fortrolighed, have Vederstyggelighed til mig, og de, som jeg elskede, have vendt sig imod mig.

20 Do skóry mojej, jako do ciała mego przyschła kość moja; skóra tylko została około zębów moich.

Mine Ben hænge ved min Hud og ved mit Kød, og jeg er netop undsluppen med mine Tænders Hud.

21 Zmiłujcie się nademną, zmiłujcie się nademną, wy przyjaciele moi! bo ręka Boża dotknęła mię.

Forbarmer eder over mig, forbarmer eder over mig, I, mine Venner! thi Guds Haand har rørt mig.

22 Czemuż mię prześladujecie, jako Bóg, a ciała mego nie możecie się nasycić?

Hvi forfølge I mig, ligesom Gud, og kunne ikke mættes af mit Kød?

23 Oby teraz napisane były słowa moje! oby je na księgach wyrysowano!

Gid dog mine Ord maatte blive opskrevne, gid de maatte blive prentede i en Bog,

24 Oby rylcem żelaznym i ołowiem na wieczną pamiątkę na kamieniu wydrążone były!

ja, maatte de med en Jernstil og med Bly blive indhuggede i en Klippe til evig Tid!

25 Aczci ja wiem, iż Odkupiciel mój żyje, a iż w ostateczny dzień nad prochem stanie.

Og jeg ved, at min Genløser lever, og at han som den sidste skal staa op over Støvet.

26 A choć ta skóra moja roztoczona będzie, przecież w ciele mojem oglądam Boga;

Og naar min Hud, saaledes sønderslidt, er borte, og jeg er blottet for mit Kød, skal jeg skue Gud,

27 Którego ja sam oglądam, i oczy moje ujrzą go, a nie inny; choć zniszczały nerki moje we wnętrznościach moich.

hvem jeg skal skue som den, der er for mig, og hvem mine Øjne skulle se, og ikke en fremmed; mine Nyrer forsmægte i mit Indre.

28 Przeczże nie mówicie: Czemuż go prześladujemy? gdyż się przy mnie znajduje grunt dobrej sprawy.

Naar I sige: Hvor skulle vi dog forfølge ham! — og Sagens Rod skal være funden i mig —:

29 Ulęknijcie się sami miecza, bo pomsta nieprawości jest miecz; a wiedzcie, że będzie sąd.

Da frygter for Sværdet; thi Vreden rammer Misgerninger, som fortjene Sværdet; paa det I skulle vide, at der er Dom til.