Hioba 19

1 A odpowiadając Ijob rzekł:

Job ni a pathung teh,

2 Dokądże trapić będziecie duszę moję, a nacierać na mię mowami swemi?

Atueng nâsittouh maw ka hringnae he runae na poe awh teh, lawk hoi kai na raphoe awh han.

3 Już dziesięćkroć zawstydziliście mię, i nie wstydże was, że się tak zatwardzacie przeciwko mnie?

Vai hra totouh na pathoe awh e ka tak dawkvah na payon awh nakunghai na kayak awh hoeh.

4 A niech tak będzie, żem zbłądził; przy mnie zostanie błąd mój.

Ka payon katang pawiteh, ka payonnae teh kai dawk pou ao han.

5 A jeźli się przeciw mnie wynosicie, a obwiniacie mię pohańbieniem mojem,

Kai na taranlahoi na kâoup awh teh, kai kayanae heh kai na tarannae lah na hno awh pawiteh,

6 Wiedzcież, żeć mię Bóg odwrócił, i siecią swoją obtoczył mię.

kai dawkvah Cathut a payon tie hoi, a tamlawk hoi na ramuk tie hah panuek awh.

7 Oto, wołamli o krzywdę, nie bywam wysłuchany; krzyczęli, niemasz sądu.

Payonnae kong dawkvah ka hram pawiteh, na thai pouh mahoeh. Puenghoi ka hram nakunghai lannae hah awm hoeh.

8 Drogę moję zagrodził, żebym przejść nie mógł, a na ścieszce mojej ciemności położył.

Ka tapuet thai hoeh nahanlah ama ni ka lamthung hah a pâbing. Ka lamthung dawk hmonae hah a ta.

9 Z sławy mojej złupił mię, i zdjął koronę z głowy mojej.

Ka bawilennae hah na rading pouh teh, ka lû dawk e bawilukhung hah na la pouh.

10 Popsuł mię zewsząd, abym zaginął, a wyrwał jako drzewo nadzieję moję.

Avoivang hoi vekvek na phi te ka kahma toe. Ka ngaihawinae teh, thingkung patetlah na phawk pouh.

11 Nadto zapalił się na mię gniew jego, a policzył mię w poczet nieprzyjaciół swoich.

Kai na taranlahoi a lungkhueknae hah a kâan sak teh, a taran buet touh e patetlah na touksin.

12 Przyszły razem hufy jego, i utorowały przeciwko mnie drogę swoję, i obległy w około namiot mój.

A ransahu hah a kamkhueng awh teh, kai na taran lahoi lamthung a rasoun awh, ka lukkareirim tengpam petkâkalup lah na ven awh.

13 Braci moich odemnie oddalił, a znajomi moi stronią odemnie.

Ka hmaunawnghanaw hah ahla nah koelah na puen pouh teh, ka panue e naw hah tamitavan lah koung ao awh.

14 Opuścili mię bliscy moi, a znajomi moi zapomnieli mię.

Ka imthungnaw hai ka hmawt thai hoeh toe. Ka huikahawinaw ni koung na pahnim awh toe.

15 Komornicy domu mego, i służebnice moje mają mię za obcego, cudzoziemcem stałem się w oczach ich.

Ka im dawk kho kasaknaw, ka sannunaw ni imyin lah na pouk awh. Ahnimae mithmu vah imyin lah ka o.

16 Wołamli na sługę mego, nie ozywa mi się, chociaż go proszę ustami memi.

Ka sannaw hah ka kaw eiteh, na pato awh hoeh toe. Lawkkanem hoi pasawt a ngai toe.

17 Tchem moim brzydzi się żona moja, choć proszę przez synów żywota mego.

Ka hringnae teh ka yu hanelah a hnueai e lah ao teh, rei ka tâcawt e hmaunawnghanaw hanelah ngai ka tho e la awm hoeh toe.

18 I najlichsi pogardzają mną, a gdy powstaję, urągają mi.

Camoca ni patenghai na dudam awh. Ka thaw navah kai taranlahoi lawk a dei awh.

19 Brzydzą się mną wszyscy najwierniejsi moi, a którychem umiłował, stali mi się przeciwnymi.

Ka huiko kamyawng pueng ni na panuet awh. Ka lungpataw e naw ni hai kai tarankung lah koung ao awh.

20 Do skóry mojej, jako do ciała mego przyschła kość moja; skóra tylko została około zębów moich.

Ka vuen hoi ka tak hai ka hru dawk rapkâbet. Kahâhli duengdoeh kaawm toe.

21 Zmiłujcie się nademną, zmiłujcie się nademną, wy przyjaciele moi! bo ręka Boża dotknęła mię.

Oe, nangmouh ka huinaw, na pahren awh haw, na pahren awh haw, bangkongtetpawiteh Cathut e kut hoi na hem e la ka o toe.

22 Czemuż mię prześladujecie, jako Bóg, a ciała mego nie możecie się nasycić?

Bang kecu dawk maw Cathut na rektap e patetlah kai hah na rektap awh. Ka takthai dawk ka khangnae he na khout sak awh hoeh rah maw.

23 Oby teraz napisane były słowa moje! oby je na księgach wyrysowano!

Oe, ka lawknaw he ca lah ka thun pawiteh, cauknaw dawk pakhum boipawiteh,

24 Oby rylcem żelaznym i ołowiem na wieczną pamiątkę na kamieniu wydrążone były!

thutnae sum hoi, talung dawk thut e a yungyoe hanelah awm pawiteh,

25 Aczci ja wiem, iż Odkupiciel mój żyje, a iż w ostateczny dzień nad prochem stanie.

kai na karatangkung teh a hring tie hah ka panue. A hnuktengpoung nah talai van bout a kangdue han.

26 A choć ta skóra moja roztoczona będzie, przecież w ciele mojem oglądam Boga;

Ka vuen heh raphoe hnukkhu hoi, ka takthai hoi Cathut hah ka hmu han tie hah ka panue.

27 Którego ja sam oglądam, i oczy moje ujrzą go, a nie inny; choć zniszczały nerki moje we wnętrznościach moich.

Kai kama roeroe ni ka hmu vaiteh, ayâ alouk ni a hmu dueng laipalah, kai ni kamae mit hoi roeroe ka hmu han. Banghloimaw ka thung e ka lungthin ni a rabui.

28 Przeczże nie mówicie: Czemuż go prześladujemy? gdyż się przy mnie znajduje grunt dobrej sprawy.

Hno coungnae a kung teh, kai dawkvah hmu awh eiteh, bangtelamaw, ahni teh rektap han, na tet awh boipawiteh,

29 Ulęknijcie się sami miecza, bo pomsta nieprawości jest miecz; a wiedzcie, że będzie sąd.

Namamouh ni tahloi teh taket awh. Bangkongtetpawiteh, lungkhueknae ni tahloi hoi reknae hah tâco sak. Lawkcengnae ao tie hah panuethai nahan telah ati.