Jakuba 1
1 Jakób, sługa Boży i Pana Jezusa Chrystusa, dwunastu pokoleniom, które są w rozproszeniu, zdrowia życzy.
James, a servant of God and of the Lord Jesus Christ, to the twelve tribes which are in the Dispersion: Greetings.
2 Za największą radość miejcie, bracia moi! gdy w rozmaite pokusy wpadacie,
Count it all joy, my brothers, when you fall into various temptations,
3 Wiedząc, iż doświadczenie wiary waszej sprawuje cierpliwość;
knowing that the testing of your faith produces endurance.
4 A cierpliwość niech ma doskonały uczynek, żebyście byli doskonali i zupełni, którym by na niczem nie schodziło.
Let endurance have its perfect work, that you may be perfect and complete, lacking in nothing.
5 A jeźli komu z was schodzi na mądrości, niech prosi u Boga, który ją szczerze wszystkim daje, a nie wymawia; i będzie mu dana.
But if any of you lacks wisdom, let him ask of God, who gives to all liberally and without reproach, and it will be given to him.
6 Ale niech prosi z wiarą, nic nie wątpiąc; albowiem kto wątpi, jest podobny wałowi morskiemu, który od wiatru pędzony i miotany bywa.
But let him ask in faith, without any doubting, for he who doubts is like a wave of the sea, driven by the wind and tossed.
7 Bo niechaj nie mniema ten człowiek, aby co miał wziąć od Pana.
For that man should not think that he will receive anything from the Lord.
8 Mąż umysłu dwoistego jest niestateczny we wszystkich drogach swoich.
He is a double-minded man, unstable in all his ways.
9 A niech się chlubi brat niskiego stanu w wywyższeniu swojem,
Let the brother in humble circumstances glory in his high position;
10 A bogaty w poniżeniu swojem; bo jako kwiat trawy przeminie.
and the rich, in that he is made humble, because like the flower in the grass, he will pass away.
11 Albowiem jako słońce, kiedy weszło z gorącością, ususzyło trawę, a kwiat jej opadł i zginęła ona śliczność kształtu jego, tak i bogaty w drogach swoich uwiędnie.
For the sun arises with the scorching wind and withers the grass; and the flower in it falls, and the beauty of its appearance perishes. So the rich man will also fade away in his pursuits.
12 Błogosławiony mąż, który znosi pokuszenie; bo gdy będzie doświadczony, weźmie koronę żywota, którą obiecał Pan tym, którzy go miłują.
Blessed is a person who endures temptation, for when he has been approved, he will receive the crown of life which the Lord promised to those who love him.
13 Żaden, gdy bywa kuszony, niech nie mówi: Od Boga kuszony bywam; bo Bóg nie może kuszony być we złem, a sam nikogo nie kusi.
Let no man say when he is tempted, “I am tempted by God,” for God cannot be tempted by evil, and he himself tempts no one.
14 Ale każdy bywa kuszony, gdy od swoich własnych pożądliwości bywa pociągniony i przynęcony.
But each one is tempted when he is drawn away by his own lust and enticed.
15 Zatem pożądliwość począwszy, rodzi grzech, a grzech będąc wykonany, rodzi śmierć.
Then the lust, when it has conceived, bears sin. The sin, when it is full grown, produces death.
16 Nie błądźcież, bracia moi mili!
Do not be deceived, my beloved brothers.
17 Wszelki datek dobry i wszelki dar doskonały z góry jest, zstępujący od Ojca światłości, u którego nie masz odmiany, ani zaćmienia na wstecz się wracającego.
Every good gift and every perfect gift is from above, coming down from the Father of lights, with whom can be no variation nor turning shadow.
18 Który, przeto że chciał, porodził nas słowem prawdy ku temu, żebyśmy byli niejakiemi pierwiastkami stworzenia jego.
Of his own will he gave birth to us by the word of truth, that we should be a kind of first fruits of his creatures.
19 A tak, bracia moi mili! niech będzie każdy człowiek prędki ku słuchaniu, ale nierychły ku mówieniu i nierychły ku gniewowi.
So, then, my beloved brothers, let every man be swift to hear, slow to speak, and slow to anger;
20 Bo gniew męża nie sprawuje sprawiedliwości Bożej.
for the anger of man does not produce the righteousness of God.
21 A tak odrzuciwszy wszelakie plugastwo i zbytek złości, z cichością przyjmijcie słowo wszczepione, które może zbawić dusze wasze.
Therefore, putting away all filthiness and overflowing of wickedness, receive with humility the implanted word, which is able to save your souls.
22 A bądźcie czynicielami słowa, a nie słuchaczami tylko, oszukiwającymi samych siebie.
But be doers of the word, and not only hearers, deluding your own selves.
23 Albowiem jeźli kto jest słuchaczem słowa a nie czynicielem, ten podobny jest mężowi przypatrującemu się obliczu narodzenia swego we zwierciadle;
For if anyone is a hearer of the word and not a doer, he is like a man looking at his natural face in a mirror;
24 Bo samego siebie obejrzał i odszedł, a wnet zapomniał, jakim był.
for he sees himself, and goes away, and immediately forgets what kind of man he was.
25 Ale kto by wejrzał w on doskonały zakon wolności i zostawałby w nim, ten nie będąc słuchaczem zapamiętliwym, ale czynicielem uczynku, ten błogosławionym będzie w uczynku swoim.
But he who looks into the perfect law of freedom and continues, not being a hearer who forgets but a doer of the work, this man will be blessed in what he does.
26 Jeźli kto między wami zda się być nabożnym, nie kiełznając języka swego, ale zwodząc serce swe, tego nabożeństwo próżne jest.
If anyone among you thinks himself to be religious while he does not bridle his tongue, but deceives his heart, this man’s religion is worthless.
27 Nabożeństwo czyste i niepokalane u Boga i Ojca to jest: Nawiedzać sieroty i wdowy w ucisku ich i zachować samego siebie niepokalanym od świata.
Pure religion and undefiled before our God and Father is this: to visit the fatherless and widows in their affliction, and to keep oneself unstained by the world.
