< I Tesaloniczan 2 >
1 Albowiem wy sami wiecie, bracia! że przyjście nasze do was nie było próżne;
Qachalal, ix iwetaꞌm chi qas kꞌo xupatanij ri solinik ri xqabꞌan iwukꞌ.
2 Ale chociażeśmy i przedtem cierpieli, i zelżeni byli (jako wiecie) w mieście Filipach, wszakże bezpiecznieśmy sobie poczęli w Bogu naszym, w opowiadaniu u was Ewangielii Bożej z wielkim bojem,
Xuqujeꞌ iwetaꞌm chi pune xbꞌan kꞌax chaqe je laꞌ pa ri tinimit Filipos, xqakꞌamawaꞌj qachuqꞌabꞌ pa Dios rumal riꞌ xqatzijoj ri utz laj tzij chiꞌwe.
3 Albowiem napominanie nasze nie było z oszukania, ani z nieczystości, ani z zdrady;
Xuqujeꞌ are xqatzijoj ri utz laj tzij chiꞌwe, xqabꞌij ri qas tzij, are xqaj xqabꞌan ri utzilal iwukꞌ, man are ta xqaj xqasubꞌ jachinaq.
4 Ale jako nas Bóg sobie upodobał, żeby nam była zwierzona Ewangielija, tak mówimy, nie jako ludziom się podobając, ale Bogu, który sobie upodobywa serca nasze.
Xane qas are ri Dios xchilibꞌen chaqe we utz laj tzij riꞌ, are waꞌ ri kaqaj kaqabꞌano. Man are ta kaqaj kujqaj cho jachinaq chik xane xwi kaqaj kujqaj cho ri Dios rumal are etaꞌmaninaq ri kaqanaꞌo xuqujeꞌ ri kaqachomaj.
5 Albowiem nigdyśmy nie używali mowy pochlebnej, jako wiecie; aniśmy pod zasłoną czego łakomstwu dogadzali; Bóg jest świadkiem;
Ri ix qas iwetaꞌm chi man xqabꞌij ta jun jastaq chiꞌwe xaq xwi rech kixqamenkꞌetij xuqujeꞌ rech kixqasubꞌu rech kaqachꞌek pwaq chiꞌwij. Ri Dios retaꞌm we jastaq riꞌ.
6 Aniśmy szukali od ludzi chwały, ani od was, ani od inszych, mogąc wam być ciężkimi, jako Apostołowie Chrystusowi;
Man are ta kaqaj chi nim kujiwilo o rech nim kujkil nikꞌaj winaq chik.
7 Aleśmy byli skromnymi między wami, jako gdy mamka odchowuje dziatki swoje.
Man je ta xujnoꞌjin iwukꞌ jetaq ri taqal chaqe rumal cher uj, uj taqoꞌn rech ri Cristo, man xqata ta chiꞌwe ri kajawataj chaqe, xane je xujnoꞌjin iwukꞌ jetaq kanoꞌjin jun ixoq are kuꞌtubꞌisaj ri ral.
8 Tak wam życzliwymi będąc, gotowiśmy byli użyczyć wam nie tylko Ewangielii Bożej, ale też i dusz naszych, dlatego iżeście nam miłymi byli.
Xaq jeriꞌ rumal ri loqꞌanik ri kꞌo pa qanimaꞌ chiꞌwe kujkiꞌkotik man xwi ta rumal kaqatzijoj ri utz laj tzij rech ri Dios chiꞌwe xane we ta xujkwinik xqaya ta xuqujeꞌ riꞌ ri qakꞌaslemal rumal iwe.
9 Albowiem pamiętajcie, bracia! pracę naszę i trudy, gdyż w nocy i we dnie robiąc, abyśmy żadnego z was nie obciążyli, kazaliśmy u was Ewangielię Bożą.
Wachalal, kanaꞌtaj riꞌ chiꞌwe chi rukꞌ chuqꞌabꞌ xuqujeꞌ rukꞌ kꞌax xqatzijoj chiꞌwe ri utz laj tzij rech ri Dios, xuqujeꞌ xujchakun iwukꞌ chi paqꞌij chi chaqꞌabꞌ rech man xujux taj jun eqaꞌn chiꞌwe.
10 Wyście świadkami i Bóg, żeśmy świętobliwie i sprawiedliwie, i bez nagany żyli między wami, którzyście uwierzyli.
Ri Dios xuqujeꞌ ri ix qas xiwilo chi qas je xujnoꞌjin kojonelabꞌ iwukꞌ pa jun tyoxalaj kꞌaslemal, sukꞌ xuqujeꞌ sibꞌalaj chꞌajchꞌoj.
11 Jakoż wiecie, żeśmy każdego z was, jako ojciec dziatki swoje, napominali i cieszyli,
Qas iwetaꞌm chi qas je qabꞌanom chiꞌwilik jetaq kubꞌan jun tat chike ri e ralkꞌwaꞌl.
12 I oświadczali się, abyście chodzili godnie Bogu, który was powołał do swego królestwa i do chwały.
Xuqujeꞌ xqakoj qachuqꞌabꞌ chiꞌtaqchiꞌxik xuqujeꞌ chukubꞌisaxik ikꞌuꞌx rech kikꞌaslebꞌej jun jeꞌlik laj kꞌaslemal cho ri Dios. Areꞌ ix sikꞌininaq apanoq pa ri rajawarem xuqujeꞌ pa ri ujuluwem.
13 Przetoż i my dziękujemy Bogu bez przestanku, iż przyjąwszy słowo Boże, któreście słyszeli od nas, przyjęliście nie jako słowo ludzkie, ale (jako w prawdzie jest) jako słowo Boże, które też skuteczne jest w was, którzy wierzycie.
Xaq jeriꞌ man kujtaniꞌ taj chuyaꞌik tyoxinik che ri Dios jeriꞌ rumal kaqato chi xikꞌamawaꞌj ri utzij ri Dios ri xqatzijoj xuqujeꞌ man xikꞌamawaꞌj taj jacha ri utzij ri winaq xane are utzij ri Dios, are kꞌu waꞌ we tzij riꞌ kachakun pa taq kanimaꞌ ri e kojonelabꞌ.
14 Albowiem wy, bracia! staliście się naśladowcami zborów Bożych, które są w żydowskiej ziemi, w Chrystusie Jezusie; boście i wy też cierpieli od ziomków waszych, jako i oni od Żydów.
Jeriꞌ qachalal, ri ix are xitereneꞌj ri xkikꞌut ri ukomontyox ri Dios pa Cristo Jesús chiꞌwach ri e kꞌo pa Judea, rumal aꞌreꞌ xiriq kꞌax pa kiqꞌabꞌ ri iwinaq jacha ri kꞌax ri xkiriq we e komontyox riꞌ pa kiqꞌabꞌ ri winaq aꞌj Israel.
15 Którzy i Pana Jezusa zabili, i swoich własnych proroków, i nas wygnali, a Bogu się nie podobają, i wszystkim ludziom są przeciwni,
Are ri winaq aꞌj Israel xekamisan bꞌik ri Jesús xuqujeꞌ ri e qꞌalajisal taq utzij, are kꞌu ri uj xujkesaj loq. Man kaqaj ta ri kinoꞌjibꞌal cho ri Dios, sibꞌalaj itzel kenoꞌjin kukꞌ konojel ri winaq.
16 Zabraniając nam, żebyśmy nie mówili poganom, żeby byli zbawieni, aby tak zawsze dopełniali grzechów swoich; albowiem przyszedł na nich gniew aż do końca.
Jeriꞌ rumal are kakaj kujkiqꞌatej rech man kaqatzijoj ta ri utzij ri Dios chike ri winaq ri man aꞌj Israel taj rech kekolotajik. Tajin kakitzꞌaqatisaj ri mak chikij rukꞌ ri tajin kakibꞌano. Kape kꞌu na ri nimalaj uqꞌatoj tzij ri Dios pa kiwiꞌ.
17 Lecz my, bracia! będąc pozbawieni was na chwileczkę obliczem, nie sercem, tem pilniejśmy się starali oglądać oblicze wasze z wielką żądnością.
Are kꞌu ri uj qachalal, pune man xujkꞌojiꞌ iwukꞌ jun janipa qꞌotaj, ri qanimaꞌ kꞌo iwukꞌ, kaqakoj qachuqꞌabꞌ rech jun qꞌijal kixqasolij.
18 Dlategośmy chcieli przyjść do was (zwłaszcza ja Paweł) i raz, i drugi; ale nam przekaził szatan.
Qas kurayij ri qanimaꞌ kixqasolij, are kꞌu ri in in Pablo, kꞌi mul xinuqꞌatej ri itzel, rumal riꞌ man inbꞌenaq taj.
19 Albowiem któraż jest nadzieja nasza, albo radość, albo korona chluby? Izali nie wy przed oblicznością Pana naszego, Jezusa Chrystusa w przyjście jego?
Jeriꞌ rumal ¿jas kꞌu riꞌ ri kꞌulibꞌal qakꞌuꞌx, ri qakiꞌkotemal xuqujeꞌ ri rumal kaqanaꞌ nimal pa ri upetibꞌal ri Ajawxel? ¿La man kꞌu ix riꞌ ri kixqakꞌut cho ri Ajawxel?
20 Wy zaiste jesteście chwałą naszą i radością.
Jeꞌ, ix riꞌ ri ix qakiꞌkotemal xuqujeꞌ rumal iwe kaqanaꞌ nimal.