< Psalms 18 >
1 I KIN pok on komui Main, ai kel.
Þennan sálm orti Davíð eftir að Drottinn hafði frelsað hann undan óvinum hans, þeirra á meðal Sál konungi. Drottinn – ég elska þig! Þú hefur gert stórkostlega hluti fyrir mig!
2 Ieowa ai paip, ai kel, ai jaundor, ai Kot, ai paipalap, me i kin liki, pere pa i, menkamaur pa i o jile pa i!
Drottinn er vígi mitt, þar er ég öruggur. Enginn getur veitt mér eftirför og unnið á mér. Hann er felustaður minn, frelsari og varðborg, kletturinn þar sem enginn getur náð mér! Hann er skjöldur minn. Styrkur hans er eins og uxans sem mundar horn sín í vígahug!
3 I kin nidinid on Ieowa, me kapin en ko on, o i pan dorela jan ai imwintiti kan.
Mér nægir að ákalla hann – lof sé Guði! – og ég frelsast undan öllum óvinum mínum.
4 I lodi oner jal en mela kan, o pilap en Pileam akan kamajak ia er.
Ég var bundinn hlekkjum dauðans og holskeflur óguðlegra risu ógnandi gegn mér.
5 Jal en wajan mela kol ia dier, o jal en mela kaloe ia dier. (Sheol )
Umkringdur og hjálparvana barðist ég um í netinu sem dró mig niður í djúp dauðans. (Sheol )
6 Ni ai majak i likwir on Ieowa o weriwer on ai Kot; I ap kotin ereki nil ai jan nan tanpaj a, o ai likwir lel on karon a kan.
Þá hrópaði ég til Drottins. – Hróp mitt náði eyrum hans á himnum!
7 Jappa rerer o mokidedar, o pajon en nana kan ititekok o rerer, ni a kotin onionidar.
Þá lyftist jörðin og nötraði og undirstöður fjallanna skulfu vegna bræði hans. Hvílíkur landskjálfti! Já, Drottinn reiddist.
8 Atiniai koda jan nan jilan i, o kijiniai kelail jan nan au a, ap kareda liol.
Eldsblossar gengu út af munni hans svo að jörðin sviðnaði og reykur streymdi um nasir hans.
9 O a kotikidier nanlan o kotidido, o rotorot impan aluwilu a kan.
Hann sveigði himininn og steig niður mér til bjargar! Skýjasorti var undir fótum hans.
10 O a kotikot pon Kerup amen o kotin pirwei, o a kotin dake pa en an.
Hann steig á bak kerúbi og sveif til mín með hraða vindsins.
11 Tanpaj a im pwal iei rotorot, o katau laud, o tapok rotorot, kapil pena i.
Hann skýldi sér með myrkri, leyndi komu sinni með regnsorta og dimmu skýi.
12 Linan me mi mo a, kamueit pajan tapok kan ian akel o liol.
En svo birtist hann í skýjunum! Hvílík hátign! Eldingar leiftruðu og haglið dundi!
13 O Ieowa kotin wiadar nanjapwe nanlan, o me Lapalapia kotin poronelar kapit i ian akel o liol.
Himnarnir nötruðu í þrumugný Drottins. Guð allra guða hafði talað!
14 A kotin kajik wei japwilim a kanan en kajik katieu, o kotin kamueit irail pajan. A kotin wiadar liol toto o kamajak irail adar.
Hann sendi út eldingar sínar sem örvar og tvístraði óvinum mínum. Sjá, hvernig þeir flýðu!
15 Al en pil akan ap janjaladar, o pajon en jappa weiweidar ki ar onion Main, mon an en jilan omui.
Þá hljómaði skipun Drottins – og hafið hopaði og það sá í mararbotn!
16 A kotikidier lim a jan nan waja ileile, a kotin kol ia di o kotin api ia dar jan nan pil kalaimun akan.
Þá seildist Drottinn niður frá himnum, greip mig og frelsaði mig úr neyðinni. Hann bjargaði mér úr hyldýpi dauðans.
17 A kotin dore ia la jan ai imwintiti kelail akan, jan ir, me kailon kin ia, ir me i jota itar on.
Hann frelsaði mig frá ofurafli óvinarins, úr höndum þeirra sem hötuðu mig, því í greipum þeirra mátti ég mín einskis.
18 Irail kaloe ia dier ni ai ran apwal, a Ieowa kotin wialar jauaj pa i.
Þeir réðust á mig þegar ég mátti mín einskis, en Drottinn studdi mig.
19 O a kotin kalua ia wajan jaladok, a kotin kamaio ia da, aki a kotin kupukupura ia.
Hann leiddi mig í öruggt skjól, því að hann hefur velþóknun á mér.
20 Ieowa kin kotin jauaja ia duen ai pun, a kotin katini on ia duen makelekel en pa i kan.
Drottinn launaði mér réttlæti mitt og hreinleika.
21 Pwe i kin weweid nani al en Ieowa, o i jota kin katiwo on ai Kot.
Því að ég hef hlýtt boðorðum hans og ekki syndgað með því að snúa í hann baki.
22 Pwe a majan akan mi mo i, o i jota pan kaje jan ia a kujoned akan.
Ég gætti lögmáls hans í hvívetna og lítilsvirti enga grein þess.
23 Pwe nai unjokalar mon jilan i o juedeki ai japun.
Ég lagði mig fram við að halda það og forðaðist ranglæti.
24 O Ieowa kotin katini on ia duen ai pun, o duen makelekel en pa i kan mon jilan i.
Þess vegna hefur Drottinn launað mér með blessun, því að ég gerði það sem rétt var og gætti hreinleika hjarta míns. Allt þetta þekkti hann, enda vakir hann yfir hverju skrefi mínu.
25 Komui me kalanan on me mau kan, o lelapok on me lelapok kan,
Drottinn, þú miskunnar þeim sem auðsýna miskunn og ert góður við ráðvanda.
26 O makelekel ren me makelekel akan, o japun ren me japun kan.
Þú blessar hjartahreina en snýrð þér frá þeim sem yfirgefa þig.
27 Pwe kom kin kotin dorela aramaj luet akan, ap kadukiedi maj en me aklapalap akan.
Þú hlífir hinum hógværu, en ávítar stolta og hrokafulla.
28 Pwe kom kin kotin kamaraini ai lamp, Ieowa ai Kot kin kamaraini ai rotorot.
Já, þú lætur lampa minn skína. Drottinn, Guð minn, hefur lýst upp myrkrið sem umlukti mig.
29 Pwe ni ai ian komui i kak kaloedi karij en jaunpei kan, o ni ai ian ai Kot, i kak lujwei pon kel takai.
Með þinni hjálp stekk ég yfir múra og brýt niður borgarveggi óvinarins.
30 AI en Kot me unjokala; majan en Ieowa me makelekel. I pere pan karoj, me liki i.
Drottinn, hann er mikill Guð! Fullkominn í öllum hlutum! Orð hans standast öll. Skjöldur er hann öllum þeim sem til hans leita.
31 Pwe ia amen Kot impan Ieowa, de ia paip eu impan atail Kot?
Því hver er hinn sanni Guð nema Drottinn? Og hver er bjargið nema hann?
32 lei Kot, me kotin aude kin ia manaman, o kaunjokala al ai.
Hann styrkir mig og verndar hvar sem ég fer.
33 A kin kotin wiai on na i kan dueta na en tia, o kotin kajapwil ia dan waja ileile.
Hann gerir fætur mína fima sem geitanna á fjöllunum. Hann tryggir mér fótfestu á hæstu tindum.
34 A kotin padaki on pa i kan tiak en mauin o, pwen kak on kaonopada kaiik katieu mata.
Hann æfir hendur mínar til hernaðar og gerir mér kleift að spenna eirbogann.
35 Kom kotiki on ia pere pan maur omui, o lim omui pali maun kamana ia da, o omui opampap me kajapwil ia da.
Þú fékkst mér skjöld hjálpræðis þíns. Hægri hönd þín, Drottinn, styður mig, mildi þín hefur gert mig mikinn.
36 Kom kotin kaonopadar al, me i pan weweid ia, pwe nil i kan ender krijedi.
Þú lagðir veg fyrir fætur mína og þar mun ég ekki hrasa.
37 I pan tan won ai imwintiti kan o kono irail edi, o i jota pan puredo, lao karoj lodier.
Ég veitti óvinum mínum eftirför, elti þá uppi og eyddi þeim.
38 I pan kamor irail pajan, re jota pan kak palian ia, o re pan pupedi on pan na i kan.
Ég tók þá einn af öðrum – þeir gátu enga vörn sér veitt – allir lágu í valnum að lokum.
39 Kom kak kamana kin ia omui manaman on ni pei; Kom kak kajedi on pan na i kan karoj me palian ia.
Hjálpin frá þér var eins og brynja í bardaganum. Óvini mína beygðir þú undir mig.
40 Kom kin kotin kaloedi on ia ai imwintiti kan, pwen kawela, me kailon kin ia.
Þú stökktir þeim á flótta og ég eyddi öllum þeim sem ofsóttu mig.
41 Re kin likelikwir, a jota jauaj parail ren Ieowa, a jota kotin japen ir.
Þeir hrópuðu á hjálp, en fengu enga. Þeir æptu til Drottins, en hann ansaði ekki,
42 I pan juk irail pajan dueta pwel par nan kijinian; i pan kaje ir ala dueta pwel jamin jan nani al o.
en ég muldi þá mélinu smærra og dreifði þeim upp í vindinn. Ég fleygði þeim burt eins og rusli á haug.
43 Kom kin kotin dore ia jan ren akamai en aramaj, o kom kotin kajapwil ia dan men liki kan; o wei eu me i jaja kin upa on ia.
Þú veittir mér sigur í sérhverri orustu. Þjóðirnar komu og þjónuðu mér. Jafnvel þær sem ég þekkti ekki komu nú og veittu mér lotningu.
44 Ni ar roner, re peiki on ia er, o nain men wai kan peikion ia ni linkapin.
Útlendingar sem aldrei höfðu mig augum litið lýstu sig reiðubúna til þjónustu.
45 Nain men wai kan poridier o rerer o pwarado jan nan ar im kalaimun akan.
Skjálfandi stigu þeir niður úr virkjum sínum.
46 Ieowa kotin ieiaj; kapin on ai paipalap; o kapin on Kot ai jaundor.
Guð lifir! Lofaður sé hann, klettur hjálpræðis míns.
47 Kot me kotin depuk on ai imwintiti kan, o a kotin kaloedi on ia ai imwintiti kan;
Hann er sá Guð sem endurgeldur þeim sem ofsækja mig og auðmýkir þjóðir fyrir augum mér.
48 Kom kotin dore ia la jan ai imwintiti kan, o kom kotin kajapwil ia dan ir, me palian ia. Kom kin kotin jauaja ia on me, morjued on ia.
Hann frelsar mig frá óvinum mínum. Hann sér til þess að þeir ná ekki til mín og bjargar mér undan öflugum andstæðingum.
49 I me i men danke komui, Main Ieowa, nan pun en men liki kan o kauleki duen mar Omui,
Fyrir þetta, Drottinn minn, lofa ég þig í áheyrn þjóðanna.
50 Komui me kotin kamaurada melel japwilim a nanmarki o a kotin jauaja mau japwilim a Dawid keiedier o kadaudok a kokolata.
Oftsinnis hefur þú frelsað mig – það var kraftaverk í öll skiptin! Þú gerðir mig að konungi, þú hefur elskað mig og auðsýnt mér gæsku og eins muntu gera við afkomendur mína.