مزامیر 9

1 برای رهبر سرایندگان: مزمور داوود، در مایۀ «مرگ پسر». ای خداوند، با تمام وجود تو را می‌ستایم و از کارهای شگفت‌انگیز تو سخن می‌رانم.

To the chief Musician. Upon Muthlabben. A Psalm of David. I will praise Jehovah with my whole heart; I will recount all thy marvellous works.

2 تو شادی و خوشی من هستی و من در وصف تو، ای خدای متعال، می‌سرایم.

I will be glad and rejoice in thee; I will sing forth thy name, O Most High.

3 دشمنانم عقب‌نشینی کرده، در حضور تو بر زمین خواهند افتاد و هلاک خواهند شد،

When mine enemies turned back, they stumbled and perished at thy presence:

4 زیرا تو ای داور عادل بر مسند خود نشسته‌ای و از حق من دفاع می‌کنی.

For thou hast maintained my right and my cause. Thou sittest on the throne, judging righteously.

5 تو قومهای شرور را محکوم و نابود کرده‌ای و نام آنها را از صفحهٔ روزگار محو ساخته‌ای.

Thou hast rebuked the nations, thou hast destroyed the wicked; thou hast put out their name for ever and ever.

6 دشمنان ما را به کلی ریشه‌کن نموده‌ای و شهرهای آنها را ویران کرده‌ای به طوری که حتی نامی از آنها نیز باقی نمانده است.

O enemy! destructions are ended for ever. — Thou hast also destroyed cities, even the remembrance of them hath perished.

7 خداوند تا به ابد پادشاه است. او مسند داوری خود را برقرار کرده

But Jehovah sitteth for ever; he hath ordained his throne for judgment.

8 تا بر قومهای دنیا با عدل و انصاف داوری نماید.

And it is he that will judge the world with righteousness; he shall execute judgment upon the peoples with equity.

9 خداوند پناهگاه رنجدیدگان است و ایشان را در سختیها حفظ می‌کند.

And Jehovah will be a refuge to the oppressed one, a refuge in times of distress.

10 خداوندا، کسانی که تو را می‌شناسند، به تو پناه می‌آورند زیرا تو هرگز طالبان خود را ترک نکرده‌ای.

And they that know thy name will confide in thee; for thou, Jehovah, hast not forsaken them that seek thee.

11 در وصف خداوند که در اورشلیم سلطنت می‌کند، بسرایید! کارهای او را در میان همهٔ قومها اعلام کنید!

Sing psalms to Jehovah who dwelleth in Zion; tell among the peoples his doings.

12 زیرا او قاتلان را بی‌سزا نخواهد گذاشت و فریاد ستمدیدگان را فراموش نخواهد کرد.

For when he maketh inquisition for blood, he remembereth them; the cry of the afflicted ones hath he not forgotten.

13 ای خداوند، ببین دشمنانم چگونه به من ظلم می‌کنند. بر من رحم کن و مرا از چنگال مرگ رهایی دِه

Be gracious unto me, O Jehovah; consider mine affliction from them that hate me, lifting me up from the gates of death:

14 تا تو را در حضور همهٔ مردم اورشلیم ستایش کنم و به سبب این رهایی شادی نمایم.

That I may declare all thy praise in the gates of the daughter of Zion. I will be joyful in thy salvation.

15 دشمنان در چاهی که برای دیگران کنده بودند، افتاده‌اند و در دامهایی که برای دیگران گذاشته بودند گرفتار شده‌اند.

The nations are sunk down in the pit [that] they made; in the net that they hid is their own foot taken.

16 خداوند بدکاران را در دامهای خودشان گرفتار می‌کند و نشان می‌دهد که خدای عادلی است.

Jehovah is known [by] the judgment he hath executed: the wicked is ensnared in the work of his own hands. (Higgaion, Selah)

17 همهٔ بدکاران و تمام قومهایی که خدا را از یاد می‌برند هلاک خواهند شد. (Sheol h7585)

The wicked shall be turned into Sheol, all the nations that forget God. (Sheol h7585)

18 بیچارگان و ستمدیدگان سرانجام به یاد آورده خواهند شد و امیدشان بر باد نخواهد رفت.

For the needy one shall not be forgotten alway; the hope of the meek shall not perish for ever.

19 برخیز، ای خداوند! نگذار انسان پیروز شود؛ باشد که قومها در حضور تو داوری شوند.

Arise, Jehovah; let not man prevail: let the nations be judged in thy sight.

20 آنها را به وحشت انداز تا بفهمند که انسان فانی‌ای بیش نیستند.

Put them in fear, Jehovah: that the nations may know themselves to be but men. (Selah)