مزامیر 65
| برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. سرود. ای خدا، شایسته است که تو را در صهیون ستایش کنیم و آنچه را که نذر کرده‌ایم ادا نماییم، | 1 |
В конец, псалом песни Давиду, песнь Иеремиева и иезекиилева, людий преселения, егда хотяху исходити. Тебе подобает песнь, Боже, в Сионе, и Тебе воздастся молитва во Иерусалиме.
| زیرا تو خدایی هستی که دعا می‌شنوی! همهٔ مردم به سبب گناهانشان نزد تو خواهند آمد. | 2 |
Услыши молитву мою: к Тебе всяка плоть приидет.
| گناهان ما بر ما سنگینی می‌کنند، اما تو آنها را خواهی بخشید. | 3 |
Словеса беззаконник премогоша нас: и нечестия наша Ты очестиши.
| خوشا به حال کسی که تو او را برگزیده‌ای تا بیاید و در خیمهٔ مقدّس تو ساکن شود! ما از همهٔ نیکویی‌های خانهٔ مقدّس تو برخوردار خواهیم شد. | 4 |
Блажен, егоже избрал еси и приял, вселится во дворех Твоих. Исполнимся во благих дому Твоего: свят храм Твой.
| ای خدایی که رهانندهٔ ما هستی، تو با کارهای عادلانه و شگفت‌انگیز خود پاسخ ما را می‌دهی. تو امید و پشتیبان همهٔ مردم در سراسر جهان هستی. | 5 |
Дивен в правде, услыши ны, Боже, Спасителю наш, упование всех концей земли и сущих в мори далече:
| کوهها را در جای خود محکم ساختی و قدرت مهیب خود را نشان دادی. | 6 |
уготовляяй горы крепостию Своею, препоясан силою:
| همان‌گونه که تلاطم دریا و غرش امواج را آرام می‌سازی، شورش مردم را نیز خاموش می‌کنی. | 7 |
смущаяй глубину морскую, шуму волн его кто постоит? Смятутся языцы,
| ساکنان زمین از کارهای شگفت‌انگیز تو حیرانند. فریاد شادی مردم به سبب کارهای تو از یک سوی زمین تا سوی دیگر طنین‌انداز است! | 8 |
и убоятся живущии в концах от знамений Твоих: исходы утра и вечера украсиши.
| تو زمین را سیراب می‌سازی و آن را حاصلخیز می‌گردانی. با رودخانه‌های پر از آب، زمین را برای انسان بارور می‌سازی تا از محصولاتش استفاده کند. | 9 |
Посетил еси землю и упоил еси ю, умножил еси обогатити ю: река Божия наполнися вод: уготовал еси пищу им, яко тако (есть) уготование.
| شیارهای زمین را سیراب می‌کنی و بلندیهایش را هموار می‌سازی. باران بر زمین می‌بارانی تا نباتات برویند. | 10 |
Бразды ея упой, умножи жита ея: в каплях ея возвеселится возсияющи.
| با برکات خود زمین را می‌آرایی؛ جهان از نعمتهای تو لبریز است. | 11 |
Благословиши венец лета благости Твоея, и поля Твоя исполнятся тука:
| چراگاههای صحرا سرسبز می‌شوند و تپه‌ها شادمانه شکوفا می‌شوند. | 12 |
разботеют красная пустыни, и радостию холми препояшутся.
| چمنزارها پر از گله‌های گاو و گوسفند هستند؛ وادیها لبریز از غله می‌باشند؛ همه از خوشی بانگ شادی برمی‌آورند و سرود می‌خوانند! | 13 |
Одеяшася овни овчии, и удолия умножат пшеницу: воззовут, ибо воспоют.
