< مزامیر 65 >
برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. سرود. ای خدا، شایسته است که تو را در صهیون ستایش کنیم و آنچه را که نذر کردهایم ادا نماییم، | 1 |
To the choirmaster a psalm of David a song. To you silence [is] praise O God in Zion and to you it will be paid a vow.
زیرا تو خدایی هستی که دعا میشنوی! همهٔ مردم به سبب گناهانشان نزد تو خواهند آمد. | 2 |
O [you who] hear prayer to you all flesh they will come.
گناهان ما بر ما سنگینی میکنند، اما تو آنها را خواهی بخشید. | 3 |
Things of iniquities they are [too] strong for me transgressions our you you atone for them.
خوشا به حال کسی که تو او را برگزیدهای تا بیاید و در خیمهٔ مقدّس تو ساکن شود! ما از همهٔ نیکوییهای خانهٔ مقدّس تو برخوردار خواهیم شد. | 4 |
How blessed! - [is [the] one whom] you choose and you may bring [him] near he dwells courts your may we be satisfied by [the] goodness of house your [the] holy [place] of temple your.
ای خدایی که رهانندهٔ ما هستی، تو با کارهای عادلانه و شگفتانگیز خود پاسخ ما را میدهی. تو امید و پشتیبان همهٔ مردم در سراسر جهان هستی. | 5 |
Awesome [deeds] - in righteousness you answer us O God of salvation our [the] trust of all [the] ends of [the] earth and [the] sea distant.
کوهها را در جای خود محکم ساختی و قدرت مهیب خود را نشان دادی. | 6 |
[who] established Mountains by strength his [who] is girded with might.
همانگونه که تلاطم دریا و غرش امواج را آرام میسازی، شورش مردم را نیز خاموش میکنی. | 7 |
[who] calms - [the] uproar of [the] seas [the] uproar of Waves their and [the] tumult of [the] peoples.
ساکنان زمین از کارهای شگفتانگیز تو حیرانند. فریاد شادی مردم به سبب کارهای تو از یک سوی زمین تا سوی دیگر طنینانداز است! | 8 |
And they were afraid - [the] inhabitants of [the] ends from signs your [the] going out of morning and evening you make shout for joy.
تو زمین را سیراب میسازی و آن را حاصلخیز میگردانی. با رودخانههای پر از آب، زمین را برای انسان بارور میسازی تا از محصولاتش استفاده کند. | 9 |
You visit the earth - and you made overflow it much you make rich it [the] stream of God is full water you prepare grain their for thus you prepare it.
شیارهای زمین را سیراب میکنی و بلندیهایش را هموار میسازی. باران بر زمین میبارانی تا نباتات برویند. | 10 |
Furrows its [surely] watering you press down ridges its with copious showers you soften it growth its you bless.
با برکات خود زمین را میآرایی؛ جهان از نعمتهای تو لبریز است. | 11 |
You crown [the] year of goodness your and tracks your they drip! fatness.
چراگاههای صحرا سرسبز میشوند و تپهها شادمانه شکوفا میشوند. | 12 |
They drip [the] pastures of [the] wilderness and rejoicing [the] hills they gird on.
چمنزارها پر از گلههای گاو و گوسفند هستند؛ وادیها لبریز از غله میباشند؛ همه از خوشی بانگ شادی برمیآورند و سرود میخوانند! | 13 |
They are clothed [the] pastures - flock[s] and [the] valleys they cover themselves grain they shout for joy also they sing.