< مزامیر 63 >

مزمور داوود دربارۀ زمانی که در بیابان یهودا به سر می‌برد. ای خدا، تو خدای من هستی؛ سحرگاهان تو را می‌جویم. جان من مشتاق توست؛ تمام وجودم همچون زمینی خشک و بی‌آب، تشنهٔ توست. 1
A Psalm of David, when he was in the wilderness of Judah. O God, thou art my God; early will I seek thee: my soul thirsteth for thee, my flesh longeth for thee, in a dry and weary land, where no water is.
تو را در خانۀ مقدّست دیده‌ام و قدرت و جلال تو را مشاهده کرده‌ام. 2
So have I looked upon thee in the sanctuary, to see thy power and thy glory.
محبت تو برایم شیرینتر از زندگی است، پس لبهای من تو را ستایش خواهد کرد، 3
For thy lovingkindness is better than life; my lips shall praise thee.
و تا زنده‌ام تو را سپاس خواهم گفت و دست دعا به سوی تو دراز خواهم کرد. 4
So will I bless thee while I live: I will lift up my hands in thy name.
جان من سیر خواهد شد و با شادی خداوند را ستایش خواهد کرد. 5
My soul shall be satisfied as with marrow and fatness; and my mouth shall praise thee with joyful lips;
شب هنگام در بستر خود به تو می‌اندیشم. 6
When I remember thee upon my bed, [and] meditate on thee in the night watches.
تو همیشه مددکار من بوده‌ای، پس در زیر بالهای تو شادی خواهم کرد. 7
For thou hast been my help, and in the shadow of thy wings will I rejoice.
همیشه در تو پناه خواهم گرفت و تو با دست پرقدرتت از من حمایت خواهی نمود. 8
My soul followeth hard after thee: thy right hand upholdeth me.
اما آنانی که قصد جان مرا دارند هلاک شده، به زیر زمین فرو خواهند رفت؛ 9
But those that seek my soul, to destroy it, shall go into the lower parts of the earth.
در جنگ به دم شمشیر خواهند افتاد و طعمهٔ گرگها خواهند شد. 10
They shall be given over to the power of the sword: they shall be a portion for foxes.
اما من در خدا شادی خواهم کرد و همهٔ کسانی که بر خدا اعتماد نموده‌اند او را ستایش خواهند کرد، اما دهان دروغگویان بسته خواهد شد. 11
But the king shall rejoice in God: every one that sweareth by him shall glory; for the mouth of them that speak lies shall be stopped.

< مزامیر 63 >