< مزامیر 46 >
برای رهبر سرایندگان. مزمور پسران قورَح. در مایۀ عَلاموت. سرود. خدا پناهگاه و قوت ماست! او مددکاری است که در سختیها فوراً به کمک ما میشتابد. | 1 |
Cântico sobre “Alamote”; para o regente, dos filhos de Coré: Deus [é] nosso refúgio e força; socorro oportuno nas angústias.
بنابراین، ما نخواهیم ترسید اگرچه زمین از جای بجنبد و کوهها به قعر دریا فرو ریزند، | 2 |
Por isso não temeremos, ainda que a terra se mova, e ainda que as montanhas passem ao interior dos mares;
دریا غرش نماید و کف برآرد و طغیانش کوهها را بلرزاند! | 3 |
[Ainda que] suas águas rujam [e] se perturbem, [e] as montanhas tremam por sua braveza. (Selá)
نهریست که شعبههایش شادمانی به شهر خدا میآورد و خانهٔ مقدّس خدای متعال را پرنشاط میسازد. | 4 |
[Há] um rio cujos ribeiros alegram a cidade de Deus, o santuário das habitações do Altíssimo.
این شهر هرگز نابود نخواهد شد، زیرا خدا در آن ساکن است. پیش از آنکه اتفاقی رخ دهد خدا به یاری آن خواهد شتافت. | 5 |
Deus [está] no meio dela; ela não será abalada; Deus a ajudará ao romper da manhã.
قومهای جهان از ترس فریاد برمیآورند؛ حکومتها لرزانند؛ خدا ندا میدهد و دنیا مانند موم گداخته میشود. | 6 |
As nações gritarão, os reinos se abalarão; [quando] ele levantou a sua voz, a terra se dissolveu.
خداوند، خدای لشکرهای آسمان با ماست! خدای یعقوب پناهگاه ماست! | 7 |
O SENHOR dos exércitos [está] conosco; o Deus de Jacó [é] nosso alto refúgio. (Selá)
بیایید کارهای خداوند را مشاهده کنید. ببینید در دنیا چه خرابیها برجای نهاده است. | 8 |
Vinde, observai os feitos do SENHOR, que faz assolações na terra;
او جنگها را در سراسر دنیا متوقف خواهد ساخت؛ کمانها را خواهد شکست، نیزهها را خرد خواهد کرد و ارابهها را به آتش خواهد کشید. | 9 |
Que termina as guerras até o fim da terra; ele quebra o arco e corta a lança; ele queima os carros com fogo.
«آرام باشید و بدانید که من خدا هستم و در میان قومهای جهان مورد عزت و احترام خواهم بود.» | 10 |
Ficai quietos, e sabei que eu sou Deus; eu serei exaltado entre as nações; serei exaltado sobre a terra.
خداوند، خدای لشکرهای آسمان با ماست! خدای یعقوب پناهگاه ماست! | 11 |
O SENHOR dos exércitos [está] conosco; o Deus de Jacó [é] nosso alto refúgio. (Selá)