مزامیر 2

1 چرا قومها شورش می‌کنند؟ چرا ملتها بی‌جهت توطئه می‌چینند؟

Proč se bouří národové, a lidé daremné věci přemyšlují?

2 پادشاهان جهان صف‌آرایی کرده‌اند و رهبران ممالک با هم مشورت می‌کنند بر ضد خداوند و مسیح او.

Sstupují se králové zemští, a knížata se spolu radí proti Hospodinu, a proti pomazanému jeho,

3 آنها می‌گویند: «بیایید زنجیرها را پاره کنیم و خود را از قید اسارت آزاد سازیم!»

Říkajíce: Roztrhejme svazky jejich, a zavrzme od sebe provazy jejich.

4 اما خداوند که بر تخت خود در آسمان نشسته، به نقشه‌های آنان می‌خندد.

Ale ten, jenž přebývá v nebesích, směje se, Pán posmívá se jim.

5 سپس با خشم و غضب آنان را توبیخ می‌کند و به وحشت می‌اندازد.

Tehdáž mluviti bude k nim v hněvě svém, a v prchlivosti své předěsí je, řka:

6 خداوند می‌فرماید: «من پادشاه خود را در اورشلیم، بر کوه مقدّس خود، بر تخت سلطنت نشانده‌ام!»

Jáť jsem ustanovil krále svého nad Sionem, horou svatou mou.

7 پادشاه می‌گوید: «من فرمان خداوند را اعلام خواهم کرد. او به من فرموده است:”تو پسر من هستی؛ امروز من پدر تو شده‌ام.

Vypravovati budu úsudek. Hospodin řekl ke mně: Syn můj ty jsi, já dnes zplodil jsem tě.

8 از من درخواست کن و من همهٔ قومها را به عنوان میراث به تو خواهم بخشید و سراسر دنیا را ملک تو خواهم ساخت.

Požádej mne, a dámť národy, dědictví tvé, a končiny země, vládařství tvé.

9 تو با عصای آهنین بر آنها حکومت خواهی کرد و آنها را مانند ظروف گلی خرد خواهی نمود.“»

Roztlučeš je prutem železným, a jako nádobu hrnčířskou roztříštíš je.

10 بنابراین، ای پادشاهان، گوش دهید و ای رهبران جهان توجه نمایید!

A protož, králové, nyní srozumějte, vyučujte se, soudcové zemští.

11 با ترس و احترام خداوند را عبادت کنید؛

Služte Hospodinu v bázni, a veselte se s třesením.

12 پیش از اینکه پسرش خشمگین شود و شما را نابود کند، به پاهایش بیفتید و آنها را بوسه زنید، زیرا خشم او ممکن است هر لحظه افروخته شود. خوشا به حال همهٔ کسانی که به او پناه می‌برند.

Líbejte syna, aby se nerozhněval, a zhynuli byste na cestě, jakž by se jen málo zapálil hněv jeho. Blahoslavení jsou všickni, kteříž doufají v něho.