مزامیر 147
| خداوند را سپاس باد! چه نیکوست که خدای خود را با سرود بپرستیم؛ چه لذتبخش است که او را بستاییم! | 1 |
Praise ye the LORD! For it is good to sing praise to our God; For it is pleasant, and praise is becoming.
| خداوند اورشلیم را دوباره بنا می‌کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌نماید. | 2 |
The LORD buildeth up Jerusalem; He gathereth together the dispersed of Israel.
| او دلشکستگان را شفا می‌بخشد و زخمهای ایشان را می‌بندد. | 3 |
He healeth the broken in heart, And bindeth up their wounds.
| خداوند حساب ستارگان را دارد و نام هر یک از آنها را می‌داند. | 4 |
He counteth the number of the stars; He calleth them all by their names.
| خداوند ما بزرگ و تواناست و حکمت او بی‌انتهاست. | 5 |
Great is our Lord, and mighty in power; His understanding is infinite.
| او فروتنان را سرافراز می‌کند، اما روی شریران را به خاک می‌مالد. | 6 |
The LORD lifteth up the lowly; He casteth the wicked down to the ground.
| خداوند را با سرودهای شکرگزاری بپرستید! او را با نغمهٔ بربط ستایش کنید! | 7 |
Sing to the LORD with thanksgiving; Sing praises upon the harp to our God!
| او ابرها را بر آسمان می‌گستراند و باران را بر زمین می‌باراند و سبزه را بر کوهها می‌رویاند، | 8 |
Who covereth the heavens with clouds, Who prepareth rain for the earth, Who causeth grass to grow upon the mountains.
| به حیوانات غذا می‌دهد و روزی جوجه‌کلاغها را می‌رساند. | 9 |
He giveth to the cattle their food. And to the young ravens, when they cry.
| خداوند به نیروی اسب رغبت ندارد و قدرت انسان او را خشنود نمی‌سازد؛ | 10 |
He delighteth not in the strength of the horse, He taketh not pleasure in the legs of a man.
| خشنودی او از کسانی است که او را گرامی می‌دارند و به محبت وی امید بسته‌اند. | 11 |
The LORD taketh pleasure in those who fear him, In those who trust in his mercy.
| ای اورشلیم، خداوند را ستایش کن! ای صهیون، خدای خود را سپاس بگو! | 12 |
Praise the LORD. O Jerusalem! Praise thy God, O Zion!
| زیرا او دروازه‌هایت را محکم به روی دشمن بسته و فرزندانت را که در درون هستند برکت داده است. | 13 |
For he hath strengthened the bars of thy gates; He hath blessed thy children within thee.
| او مرزهایت را در صلح و آرامش نگه می‌دارد و تو را با بهترین نان گندم سیر می‌نماید. | 14 |
He maketh peace in thy borders, And satisfieth thee with the finest of the wheat.
| خداوند به زمین دستور می‌دهد و هر چه می‌فرماید به‌سرعت عملی می‌شود. | 15 |
He sendeth forth his command to the earth; His word runneth very swiftly.
| او برف را مانند لحاف بر سطح زمین می‌گستراند و شبنم را همچون خاکستر همه جا پخش می‌کند. | 16 |
He giveth snow like wool, And scattereth the hoar-frost like ashes.
| خداوند دانه‌های تگرگ را مانند سنگریزه فرو می‌ریزد و کیست که تاب تحمل سرمای آن را داشته باشد؟ | 17 |
He casteth forth his ice like morsels; Who can stand before his cold?
| سپس دستور می‌دهد و یخها آب می‌شوند؛ باد می‌فرستد و آبها جاری می‌شوند. | 18 |
He sendeth forth his word, and melteth them; He causeth his wind to blow, and the waters flow.
| او کلام خود را به یعقوب بیان کرده است، و فرایض و قوانینش را به اسرائیل. | 19 |
He publisheth his word to Jacob, His statutes and laws to Israel.
| این کار را تنها در مورد اسرائیل انجام داده است و نه قوم دیگری؛ لذا قومهای دیگر با شریعت او آشنا نیستند. خداوند را سپاس باد! | 20 |
He hath dealt in this manner with no other nation; And, as for his ordinances, they have not known them. Praise ye the LORD!
