مزامیر 144

1 مزمور داوود. سپاس بر خداوند که تکیه‌گاه من است و در میدان جنگ به من قوت و مهارت می‌بخشد.

A psalm of David. Blessed be Yahweh, my rock, who trains my hands for war and my fingers for battle.

2 او همیشه با من مهربان بوده است. او سپر و قلعهٔ پناهگاه من است و مرا نجات می‌بخشد. بر او توکل دارم، زیرا قوم مرا زیر فرمان من نگه می‌دارد.

You are my covenant faithfulness and my fortress, my high tower and the one who rescues me, my shield and the one in whom I take refuge, the one who subdues nations under me.

3 ای خداوند، انسان چیست که به او توجه نمایی؟ بنی‌آدم چه ارزشی دارد که به فکر او باشی؟

Yahweh, what is man that you take notice of him or the son of man that you think about him?

4 عمر او دمی بیش نیست؛ روزهای زندگی‌اش همچون سایه می‌گذرد.

Man is like a breath; his days are like a passing shadow.

5 ای خداوند، آسمان را بشکاف و فرود بیا! کوهها را لمس کن تا از آنها دود برخیزد.

Cause the sky to sink and come down, Yahweh; touch the mountains and make them smoke.

6 رعد و برق بفرست و دشمنانت را پراکنده ساز؛ تیرهایت را پرتاب کن و آنها را از پای درآور!

Send flashes of lightning and scatter my enemies; shoot your arrows and drive them back in confusion.

7 دستت را از آسمان دراز کن و مرا نجات ده، مرا از میان آبهای عمیق نجات ده، از دست اجنبیان نجات ده.

Reach out your hand from above; rescue me out of many waters, from the hand of foreigners.

8 دهان آنها پر از دروغ است؛ قسم می‌خورند که حقیقت را خواهند گفت، اما دروغ می‌گویند.

Their mouths speak lies, and their right hand is falsehood.

9 ای خدا، تو را سرودی تازه می‌سرایم! سرودم را با نغمهٔ بربطِ دَه‌تار برای تو می‌سرایم!

I will sing a new song to you, God; on a lute of ten strings I will sing praises to you,

10 تو پادشاهان را نجات می‌دهی و خدمتگزارت داوود را از دم شمشیر می‌رهانی!

who give salvation to kings, who rescued David your servant from an evil sword.

11 مرا از دست دشمن ظالم برهان؛ مرا از چنگ این بیگانگانی که سخنانشان سراسر دروغ است نجات ده!

Rescue me and free me from the hand of foreigners. Their mouths speak lies, and their right hand is falsehood.

12 باشد که پسران ما رشد کرده، همچون درختان تنومند و قدبلند شوند و دختران ما مانند پیکرهای سنگی خوش‌تراشِ قصر پادشاه گردند!

May our sons be like plants who grow to full size in their youth and our daughters like carved corner pillars, shapely like those of a palace.

13 باشد که انبارهای ما از انواع محصولات پر شود و گوسفندانمان در صحراها هزاران هزار بره بزایند!

May our storehouses be full with every kind of produce, and may our sheep produce thousands and ten thousands in our fields.

14 باشد که گاوانمان باردار شده، بدون زحمت بزایند! باشد که در کوچه‌هایمان صدای آه و ناله نباشد!

Then our oxen will have many young. No one will break through our walls; there will be no exile and no outcry in our streets.

15 خوشا به حال قومی که چنین وضعی دارند و یهوه خدای ایشان است!

Blessed is the people with such blessings; happy is the people whose God is Yahweh.