< مزامیر 132 >
سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. ای خداوند، داوود و تمام سختیهای او را به یاد آور | 1 |
A Song of degrees. LORD, remember David, [and] all his afflictions:
که چگونه برای خداوند قسم خورد و برای قدیرِ یعقوب نذر کرده، گفت: | 2 |
How he sware unto the LORD, [and] vowed unto the mighty [God] of Jacob;
«به خانۀ خود نخواهم رفت؛ و در بستر خویش آرام نخواهم گرفت، | 3 |
Surely I will not come into the tabernacle of my house, nor go up into my bed;
خواب به چشمانم راه نخواهم داد، و نه سنگینی به مژگانم، | 4 |
I will not give sleep to mine eyes, [or] slumber to mine eyelids,
تا وقتی که مکانی برای ساختن خانهای برای خداوندم بیابم و مسکنی برای قدیرِ یعقوب.» | 5 |
Until I find out a place for the LORD, an habitation for the mighty [God] of Jacob.
در بیتلحم راجع به صندوق عهد تو شنیدیم، و در صحرای یعاریم آن را یافتیم. | 6 |
Lo, we heard of it at Ephratah: we found it in the fields of the wood.
گفتیم: «بیایید به مسکن خداوند وارد شویم، و در پیشگاه او پرستش کنیم.» | 7 |
We will go into his tabernacles: we will worship at his footstool.
ای خداوند، برخیز و همراه صندوق عهد خود که نشانهٔ قدرت توست به عبادتگاه خود بیا! | 8 |
Arise, O LORD, into thy rest; thou, and the ark of thy strength.
باشد که کاهنان تو جامهٔ پاکی و راستی را در بر کنند و قوم تو با شادی سرود خوانند! | 9 |
Let thy priests be clothed with righteousness; and let thy saints shout for joy.
ای خداوند، به خاطر بندهات داوود، پادشاه برگزیدهات را ترک نکن. | 10 |
For thy servant David’s sake turn not away the face of thine anointed.
تو به داوود وعده فرمودی که از نسل او برتخت سلطنت خواهد نشست، و تو به وعدهات عمل خواهی کرد. | 11 |
The LORD hath sworn [in] truth unto David; he will not turn from it; Of the fruit of thy body will I set upon thy throne.
و نیز به داوود گفتی که اگر فرزندانش از احکام تو اطاعت کنند، نسل اندر نسل سلطنت خواهند کرد. | 12 |
If thy children will keep my covenant and my testimony that I shall teach them, their children shall also sit upon thy throne for evermore.
ای خداوند، تو اورشلیم را برگزیدهای تا در آن ساکن شوی. | 13 |
For the LORD hath chosen Zion; he hath desired [it] for his habitation.
تو فرمودی: «تا ابد در اینجا ساکن خواهم بود، زیرا اینچنین اراده نمودهام. | 14 |
This [is] my rest for ever: here will I dwell; for I have desired it.
آذوقهٔ این شهر را برکت خواهم داد و فقیرانش را با نان سیر خواهم نمود. | 15 |
I will abundantly bless her provision: I will satisfy her poor with bread.
کاهنانش را در خدمتی که میکنند برکت خواهم داد، و مردمش با شادی سرود خواهند خواند. | 16 |
I will also clothe her priests with salvation: and her saints shall shout aloud for joy.
«در اینجا قدرت داوود را خواهم افزود و چراغ مسیح خود را روشن نگه خواهم داشت. | 17 |
There will I make the horn of David to bud: I have ordained a lamp for mine anointed.
دشمنان او را با رسوایی خواهم پوشاند، اما سلطنت او شکوهمند خواهد بود.» | 18 |
His enemies will I clothe with shame: but upon himself shall his crown flourish.