< مزامیر 132 >
سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. ای خداوند، داوود و تمام سختیهای او را به یاد آور | 1 |
Hodočasnička pjesma.
که چگونه برای خداوند قسم خورد و برای قدیرِ یعقوب نذر کرده، گفت: | 2 |
Spomeni se, o Jahve, Davida i sve revnosti njegove: kako se Jahvi zakleo, zavjetovao Snazi Jakovljevoj:
«به خانۀ خود نخواهم رفت؛ و در بستر خویش آرام نخواهم گرفت، | 3 |
“Neću ući u šator doma svog nit' uzaći na ležaj svoje postelje,
خواب به چشمانم راه نخواهم داد، و نه سنگینی به مژگانم، | 4 |
neću pustit' snu na oči nit' počinka dati vjeđama,
تا وقتی که مکانی برای ساختن خانهای برای خداوندم بیابم و مسکنی برای قدیرِ یعقوب.» | 5 |
dok Jahvi mjesto ne nađem, boravište Snazi Jakovljevoj.”
در بیتلحم راجع به صندوق عهد تو شنیدیم، و در صحرای یعاریم آن را یافتیم. | 6 |
Eto, čusmo za nj u Efrati, nađosmo ga u Poljima jaarskim.
گفتیم: «بیایید به مسکن خداوند وارد شویم، و در پیشگاه او پرستش کنیم.» | 7 |
Uđimo u stan njegov, pred noge mu padnimo!
ای خداوند، برخیز و همراه صندوق عهد خود که نشانهٔ قدرت توست به عبادتگاه خود بیا! | 8 |
“Ustani, o Jahve, pođi k svom počivalištu, ti i Kovčeg sile tvoje!
باشد که کاهنان تو جامهٔ پاکی و راستی را در بر کنند و قوم تو با شادی سرود خوانند! | 9 |
Svećenici tvoji nek' se obuku u pravednost, pobožnici tvoji nek' radosno kliču!
ای خداوند، به خاطر بندهات داوود، پادشاه برگزیدهات را ترک نکن. | 10 |
Poradi Davida, sluge svojega, ne odvrati lica od svog pomazanika!”
تو به داوود وعده فرمودی که از نسل او برتخت سلطنت خواهد نشست، و تو به وعدهات عمل خواهی کرد. | 11 |
Jahve se zakle Davidu zakletvom tvrdom od koje neće odustati: “Potomka tvoje utrobe posadit ću na prijestolje tvoje.
و نیز به داوود گفتی که اگر فرزندانش از احکام تو اطاعت کنند، نسل اندر نسل سلطنت خواهند کرد. | 12 |
Budu li ti sinovi Savez moj čuvali i naredbe kojima ih učim, i sinovi će njini dovijeka sjedit' na tvom prijestolju.”
ای خداوند، تو اورشلیم را برگزیدهای تا در آن ساکن شوی. | 13 |
Jer Jahve odabra Sion, njega zaželje sebi za sjedište.
تو فرمودی: «تا ابد در اینجا ساکن خواهم بود، زیرا اینچنین اراده نمودهام. | 14 |
“Ovo mi je počivalište vječno, boravit ću ovdje jer tako poželjeh.
آذوقهٔ این شهر را برکت خواهم داد و فقیرانش را با نان سیر خواهم نمود. | 15 |
Žitak ću njegov blagosloviti, siromahe nahraniti kruhom.
کاهنانش را در خدمتی که میکنند برکت خواهم داد، و مردمش با شادی سرود خواهند خواند. | 16 |
Svećenike njegove u spas ću odjenuti, sveti će njegovi kliktati radosno.
«در اینجا قدرت داوود را خواهم افزود و چراغ مسیح خود را روشن نگه خواهم داشت. | 17 |
Učinit ću da ondje za Davida rog izraste, pripravit ću svjetiljku za svog pomazanika.
دشمنان او را با رسوایی خواهم پوشاند، اما سلطنت او شکوهمند خواهد بود.» | 18 |
U sram ću mu obući dušmane, a na njemu će blistat' vijenac moj.”