< مزامیر 126 >
سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. هنگامی که خداوند ما را از اسارت به اورشلیم باز آورد، فکر کردیم که خواب میبینیم! | 1 |
A song of ascents. When the Lord turned the fortunes of Zion, we were like dreamers.
سپس دهان ما از خنده پر شد و سرود شادی سر دادیم! آنگاه قومهای دیگر دربارهٔ ما گفتند: «خداوند برای بنیاسرائیل کارهای شگفتانگیز کرده است!» | 2 |
Then was our mouth filled with laughter, our tongue with glad shouts; then among the nations they said, ‘The Lord has dealt greatly with them.’
آری خداوندا، تو برای ما کارهای شگفتانگیز کردهای و ما شادمانیم! | 3 |
The Lord had dealt greatly with us, and we were rejoicing.
ای خداوند، آنچه را از دست دادهایم به ما بازگردان؛ چنانکه باران، آب را به زمین خشک باز میگرداند. | 4 |
Turn our fortunes, O Lord, as the streams in the Negreb.
بگذار آنانی که با اشک میکارند، با شادی درو کنند! | 5 |
They who sow in tears shall reap with glad shouts.
کسانی که با گریه بیرون رفته بذر میافشانند، با شادی محصول خود را باز خواهند آورد. | 6 |
Forth they fare, with their burden of seed, and they weep as they go. But home, home, with glad shouts they shall come with their arms full of sheaves.