مزامیر 124

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. اگر خداوند با ما نمی‌بود چه می‌شد؟ بگذار اسرائیل بگوید:

Cántico gradual: de David. A NO haber estado Jehová por nosotros, diga ahora Israel;

2 اگر خداوند با ما نمی‌بود هنگامی که دشمنان بر ما یورش آوردند،

A no haber estado Jehová por nosotros, cuando se levantaron contra nosotros los hombres,

3 آنها در خشم آتشین خود ما را زنده می‌بلعیدند!

Vivos nos habrían entonces tragado, cuando se encendió su furor en nosotros.

4 سیل ما را با خود می‌بُرد و آبها از سر ما می‌گذشت.

Entonces nos habrían inundado las aguas; sobre nuestra alma hubiera pasado el torrente:

5 آری، در گردابها غرق می‌شدیم!

Hubieran entonces pasado sobre nuestra alma las aguas soberbias.

6 سپاس بر خداوند که نگذاشت ما شکار دندانهای آنها شویم.

Bendito Jehová, que no nos dió por presa á sus dientes.

7 همچون پرنده، از دام صیاد گریختیم. دام پاره شد و ما نجات یافتیم.

Nuestra alma escapó cual ave del lazo de los cazadores: quebróse el lazo, y escapamos nosotros.

8 مددکار ما خداوند است که آسمان و زمین را آفرید.

Nuestro socorro es en el nombre de Jehová, que hizo el cielo y la tierra.