< مزامیر 121 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. چشمان خود را به کوهها دوخته‌ام و در انتظار کمک هستم. 1
Rwiyo rworwendo. Ndinosimudzira meso angu kumakomo, kubatsirwa kwangu kunobvepiko?
کمک من از جانب خداوند می‌آید که آسمان و زمین را آفرید. 2
Rubatsiro rwangu runobva kuna Jehovha, muiti wokudenga napasi.
خداوند نخواهد گذاشت پایم بلغزد و بیفتم. او که از من حمایت می‌کند، هرگز نمی‌خوابد. 3
Haangatenderi rutsoka rwako kuti rutedzemuke, muchengeti wako haangakotsiri;
او که از اسرائیل محافظت می‌کند، چشمانش به خواب نمی‌رود. 4
zvirokwazvo, muchengeti waIsraeri haangakotsiri kana kuvata.
خداوند خودش از تو مراقبت می‌نماید! او در کنارت است تا از تو حمایت کند. 5
Jehovha anokurinda, Jehovha ndiye mumvuri wako kuruoko rwako rworudyi;
آفتاب در روز به تو آسیب نخواهد رسانید و نه مهتاب در شب. 6
zuva haringakubayi masikati, kana mwedzi usiku.
خداوند، تو را از هر بدی دور نگاه می‌دارد و جانت را حفظ می‌کند. 7
Jehovha achakuchengeta pane zvose zvinokuvadza, iye acharinda upenyu hwako;
خداوند، رفت و آمد تو را زیر نظر دارد و از تو مراقبت می‌نماید، از حال تا ابد. 8
Jehovha achakurinda pakubuda kwako napakupinda kwako, kubva zvino uye nokusingaperi.

< مزامیر 121 >