مزامیر 121

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. چشمان خود را به کوهها دوخته‌ام و در انتظار کمک هستم.

A Song of degrees. I lift up mine eyes unto the mountains: whence shall my help come?

2 کمک من از جانب خداوند می‌آید که آسمان و زمین را آفرید.

My help [cometh] from Jehovah, who made the heavens and the earth.

3 خداوند نخواهد گذاشت پایم بلغزد و بیفتم. او که از من حمایت می‌کند، هرگز نمی‌خوابد.

He will not suffer thy foot to be moved; he that keepeth thee will not slumber.

4 او که از اسرائیل محافظت می‌کند، چشمانش به خواب نمی‌رود.

Behold, he that keepeth Israel will neither slumber nor sleep.

5 خداوند خودش از تو مراقبت می‌نماید! او در کنارت است تا از تو حمایت کند.

Jehovah is thy keeper, Jehovah is thy shade upon thy right hand;

6 آفتاب در روز به تو آسیب نخواهد رسانید و نه مهتاب در شب.

The sun shall not smite thee by day, nor the moon by night.

7 خداوند، تو را از هر بدی دور نگاه می‌دارد و جانت را حفظ می‌کند.

Jehovah will keep thee from all evil; he will keep thy soul.

8 خداوند، رفت و آمد تو را زیر نظر دارد و از تو مراقبت می‌نماید، از حال تا ابد.

Jehovah will keep thy going out and thy coming in, from henceforth and for evermore.