< مزامیر 115 >

ما را نه، ای خداوند، ما را نه، بلکه نام خود را جلال بده، به خاطر محبت و وفاداریت. 1
Não a nós, SENHOR; não a nós, mas a teu nome dá glória; por tua bondade, por tua fidelidade.
چرا مردم خدانشناس از ما بپرسند: «خدای شما کجاست؟» 2
Porque as nações dirão: Onde está o Deus deles?
خدای ما در آسمانهاست و آنچه را که اراده فرماید انجام می‌دهد. 3
Porém nosso Deus está nos céus, ele faz tudo o que lhe agrada.
اما خدایان آنها، بتهای طلا و نقره می‌باشند که با دستهای انسان ساخته شده‌اند. 4
Os ídolos deles são prata e ouro, obras de mãos humanas.
بتهایشان دهان دارند ولی حرف نمی‌زنند. چشم دارند اما نمی‌بینند. 5
Têm boca, mas não falam; têm olhos, mas não veem;
گوش دارند ولی نمی‌شنوند. بینی دارند، اما نمی‌بویند. 6
Têm ouvidos, mas não ouvem; tem nariz, mas não cheiram;
دست دارند، ولی لمس نمی‌کنند. پا دارند اما راه نمی‌روند. از گلویشان صدایی بیرون نمی‌آید. 7
Têm mãos, mas não apalpam; têm pés, mas não andam; nem falam com suas gargantas.
همه کسانی که این بتها را می‌سازند و آنها را پرستش می‌کنند مانند بتهایشان هستند. 8
Tornem-se como eles os que os fazem, [e] todos os que neles confiam.
ای قوم اسرائیل، بر خداوند توکل کنید، زیرا او مددکار و سپرِ محافظ شماست. 9
Ó Israel, confia no SENHOR; ele é sua ajuda e seu escudo.
ای کاهنان نسل هارون، بر خداوند توکل کنید، زیرا او مددکار و سپرِ محافظ شماست. 10
Ó casa de Arão, confiai no SENHOR; ele é sua ajuda e seu escudo.
ای خداترسان بر خداوند توکل کنید، زیرا او مددکار و سپرِ محافظ شماست. 11
Vós que temeis ao SENHOR, confiai no SENHOR; ele é sua ajuda e seu escudo.
خداوند همیشه به فکر ماست و ما را برکت می‌دهد. او مردم اسرائیل و کاهنان نسل هارون را برکت می‌دهد. 12
O SENHOR tem se lembrado de nós; ele há de abençoar; ele abençoará a casa de Israel; ele abençoará a casa de Arão.
خداوند همهٔ کسانی را که او را گرامی می‌دارند، از کوچک و بزرگ، برکت می‌دهد. 13
Ele abençoará aos que temem ao SENHOR; tanto os pequenos como os grandes.
خداوند شما و فرزندانتان را به فراوانی برکت دهد. 14
O SENHOR vos aumentará, vós e vossos filhos.
او که آسمانها و زمین را آفرید، شما را برکت دهد. 15
Benditos sois vós [que pertenceis] ao SENHOR, que fez os céus e a terra.
آسمانها از آن خداوند می‌باشند، ولی او زمین را به انسان بخشید. 16
[Quanto] aos céus, os céus são do SENHOR; mas a terra ele deu aos filhos dos homens.
مردگان و آنانی که به عالم خاموشی می‌روند، خداوند را ستایش نمی‌کنند. 17
Os mortos não louvam ao SENHOR, nem os que descem ao silêncio.
اما ما زندگان، خداوند را از حال تا ابد ستایش خواهیم کرد. سپاس بر خداوند! 18
Porém nós bendiremos ao SENHOR, desde agora e para sempre. Aleluia!

< مزامیر 115 >