< مزامیر 114 >

هنگامی که بنی‌اسرائیل از مصر بیرون آمدند، هنگامی که خاندان یعقوب آن سرزمین بیگانه را ترک گفتند، 1
Quando Israel saiu do Egito, [quando] a casa de Jacó [saiu] de um povo estrangeiro,
یهودا مکان مقدّس خداوند شد و اسرائیل محل سلطنت او. 2
Judá se tornou seu santuário, [e] Israel os seus domínios.
دریای سرخ، چون آمدن بنی‌اسرائیل را دید، از مقابل آنها گریخت و رود اردن به عقب برگشت. 3
O mar viu, e fugiu; e o Jordão recuou.
کوهها همچون قوچها، و تپه‌ها مانند بره‌ها به جست و خیز درآمدند. 4
Os montes saltaram como carneiros, os morros como cordeiros.
ای دریا، تو را چه شد که گریختی؟ ای رود اردن، چرا به عقب برگشتی؟ 5
O que houve, ó mar, que fugiste? Ó Jordão, que recuaste?
ای کوهها و تپه‌ها، چرا مثل قوچها و بره‌ها به جست و خیز درآمدید؟ 6
Ó montes, que saltastes como carneiros? Ó morros, como cordeiros?
ای زمین، بلرز! از حضور خداوندی که خدای یعقوب است؛ 7
Trema tu, ó terra, pela presença do Senhor, pela presença do Deus de Jacó,
کسی که صخره را به دریاچهٔ آب تبدیل می‌کند و از سنگ خارا، چشمهٔ آب جاری می‌سازد. 8
Que tornou a rocha em lago de águas; ao pedregulho em fonte de águas.

< مزامیر 114 >