< مزامیر 110 >
مزمور داوود. خداوند به خداوند من گفت: «به دست راست من بنشین تا دشمنانت را به زیر پایت بیفکنم.» | 1 |
Of David, a psalm. This said the Lord concerning my lord, ‘Sit at my right hand, till I set your foot on the neck of your foes.’
خداوند، پادشاهی قدرتمند تو را فراتر از اورشلیم گسترش خواهد داد تا در میان دشمنانت حکمرانی کنی. | 2 |
On Zion the Lord is wielding your sceptre of might, and charges you to rule over the foes that surround you.
هنگامی که رهسپار جنگ شوی، قوم تو در لباس تقوی و پرهیزگاری، به حضورت خواهند آمد، و نیروی تو همچون شبنم صبحگاهی هر روز تازهتر خواهد شد. | 3 |
The day that you march to battle your people will follow you gladly young warriors in holy array, like dew-drops, born of the morning.
خداوند سوگند خورده است و از آن برنخواهد گشت که: «تو تا ابد کاهن هستی، تو تا ابد کاهن هستی، کاهنی همانند مِلکیصدق.» | 4 |
The Lord has sworn and will not repent, ‘As for you, you are priest for ever as Melchizedek was.’
خداوند که به دست راست توست در روز غضب خود، پادشاهان را شکست خواهد داد. | 5 |
By your side will the Lord shatter kings on the day of his wrath.
او قومها را داوری خواهد کرد، و میدانهای جنگ را از اجساد کشتهشدگان پر خواهد ساخت و در سراسر دنیا، پادشاهان را مغلوب خواهد کرد. | 6 |
He will execute judgment filling the valleys with dead, the broad fields with shattered heads.
او از نهر سر راهش خواهد نوشید و نیروی تازه گرفته، سربلند و پیروز خواهد ایستاد. | 7 |
He will drink of the brook by the way, and march onward with uplifted head.