مزامیر 108

1 سرود. مزمور داوود. ای خدا، من روحیهٔ خود را نباخته‌ام و اعتماد خود را از دست نداده‌ام. من سرود خواهم خواند و تو را ستایش خواهم کرد. ای جان من بیدار شو!

神よわが心はさだまれり われ謳ひまつらん 稱まつらん わが榮をもてたたへまつらん

2 ای بربط و عود من به صدا درآیید تا سپیده دم را بیدار سازیم!

筝よ琴よさむべし われ黎明をよびさまさん

3 خداوندا، در میان مردم تو را سپاس خواهم گفت و در میان قومها تو را ستایش خواهم کرد،

ヱホバよ我もろもろの民のなかにてなんぢに感謝し もろもろの國のなかにてなんぢをほめうたはん

4 زیرا محبت تو بی‌نهایت عظیم است.

そは汝のあはれみは大にして天のうへにあがり なんぢの眞實は雲にまでおよぶ

5 ای خدا، جلال و شکوه تو بالاتر از آسمانها قرار گیرد و عظمت تو بر تمام جهان آشکار شود.

神よねがはくはみづからを天よりもたかくし榮光を全地のうへに擧たまへ

6 ای خدایی که ما را دوست داری، با قدرت خویش ما را نجات ده و دعای ما را اجابت فرما.

ねがはくは右の手をもて救をほどこし われらに答をなして愛しみたまふものに助をえしめたまへ

7 خدا در قدوسیت خویش سخن گفته و فرموده است: «با شادی شهر شکیم را قسمت می‌کنم و دشت سوکوت را اندازه می‌گیرم.

神はその聖をもていひたまへり われ甚くよろこばん我シケムをわかちスコテの谷をはからん

8 جِلعاد از آن من است و منسی نیز از آن من؛ افرایم کلاهخود من است و یهودا عصای سلطنت من.

ギレアデはわがものマナセはわが有なりエフライムも亦わが首のまもりなりユダはわが杖

9 اما قوم موآب را مانند لگن برای شستشو به کار خواهم برد، بر قوم ادوم کفشم را خواهم انداخت و بر فلسطین فریاد پیروزی برخواهم آورد.»

モアブはわが足盥なりエドムにはわが履をなげんペリシテよわが故によりて聲をあげよと

10 کیست که مرا برای گرفتن شهرهای حصاردار ادوم رهبری کند؟ ای خدا، تو ما را رهبری کن؛ بله، تو که اینک از ما روگردان شده‌ای، ما را رهبری کن!

誰かわれを堅固なる邑にすすましめんや 誰かわれをみちびきてエドムにゆきしや

11

神よなんぢはわれらを棄たまひしにあらずや 神よなんぢはわれらの軍とともに出ゆきたまはず

12 تو ما را در جنگ با دشمن کمک کن، زیرا کمک انسان بی‌فایده است.

ねがはくは助をわれにあたへて敵にむかはしめたまへ 人のたすけは空しければなり

13 با کمک تو ای خدا، پیروز خواهیم شد، زیرا این تویی که دشمنان ما را شکست خواهی داد!

われらは神によりて勇しくはたらかん われらの敵をふみたまふものは神なればなり