< مزامیر 108 >

سرود. مزمور داوود. ای خدا، من روحیهٔ خود را نباخته‌ام و اعتماد خود را از دست نداده‌ام. من سرود خواهم خواند و تو را ستایش خواهم کرد. ای جان من بیدار شو! 1
Cantique et psaume de David. Mon cœur est prêt, ô Dieu, mon cœur est prêt; je vais chanter des psaumes en ma gloire.
ای بربط و عود من به صدا درآیید تا سپیده دم را بیدار سازیم! 2
Réveillez-vous, ma harpe et ma cithare; je me lèverai dès l'aurore.
خداوندا، در میان مردم تو را سپاس خواهم گفت و در میان قومها تو را ستایش خواهم کرد، 3
Seigneur, je te rendrai gloire parmi les peuples; je te chanterai des psaumes parmi les Gentils.
زیرا محبت تو بی‌نهایت عظیم است. 4
Car ta miséricorde est plus grande que les cieux; et ta vérité va jusqu'aux nues.
ای خدا، جلال و شکوه تو بالاتر از آسمانها قرار گیرد و عظمت تو بر تمام جهان آشکار شود. 5
Dieu, sois exalté au-dessus des cieux; que ta gloire soit répandue sur toute la terre!
ای خدایی که ما را دوست داری، با قدرت خویش ما را نجات ده و دعای ما را اجابت فرما. 6
Afin que tes bien-aimés soient délivrés, sauve-moi par ta droite, et exauce-moi.
خدا در قدوسیت خویش سخن گفته و فرموده است: «با شادی شهر شکیم را قسمت می‌کنم و دشت سوکوت را اندازه می‌گیرم. 7
Dieu a parlé dans son sanctuaire; je me réjouirai, et je partagerai Sichem, et je mesurerai le val des Tabernacles.
جِلعاد از آن من است و منسی نیز از آن من؛ افرایم کلاهخود من است و یهودا عصای سلطنت من. 8
A moi est Galaad, à moi Manassé; Ephraïm est l'appui de ma tête; Juda est mon roi,
اما قوم موآب را مانند لگن برای شستشو به کار خواهم برد، بر قوم ادوم کفشم را خواهم انداخت و بر فلسطین فریاد پیروزی برخواهم آورد.» 9
Et Moab le vase de mon espérance. Je poserai ma sandale sur l'Idumée, les étrangers me sont soumis.
کیست که مرا برای گرفتن شهرهای حصاردار ادوم رهبری کند؟ ای خدا، تو ما را رهبری کن؛ بله، تو که اینک از ما روگردان شده‌ای، ما را رهبری کن! 10
Qui me ramènera dans la ville forte? Qui me guidera jusqu'à la terre d'Édom?
11
N'est-ce pas toi, ô Dieu, qui nous avais repoussés; ô Dieu, toi qui ne sortais plus à la tête de nos armées?
تو ما را در جنگ با دشمن کمک کن، زیرا کمک انسان بی‌فایده است. 12
Donne-nous ton secours pour nous tirer de la tribulation; car il est vain, le salut qui vient de l'homme.
با کمک تو ای خدا، پیروز خواهیم شد، زیرا این تویی که دشمنان ما را شکست خواهی داد! 13
En Dieu nous mettons notre force, et lui-même réduira à néant nos ennemis.

< مزامیر 108 >