< مزامیر 107 >

خداوند را حمد گویید، زیرا او نیکوست و محبتش تا ابد باقی است. 1
Исповедайтеся Господеви, яко благ, яко в век милость Его.
کسانی که توسط خداوند نجات یافته‌اند به همه اعلام کنند که خداوند آنها را از دست دشمنانشان نجات داده است 2
Да рекут избавленнии Господем, ихже избави из руки врага,
و آنها را از سرزمینهای بیگانه، از مشرق و مغرب، شمال و جنوب، به سرزمین خودشان بازگردانیده است. 3
и от стран собра их, от восток и запад, и севера и моря:
برخی در صحرا آواره و سرگردان شدند و جای معینی برای سکونت نیافتند، 4
заблудиша в пустыни безводней, пути града обителнаго не обретоша:
گرسنه و تشنه بودند و جانشان به لب رسیده بود. 5
алчуще и жаждуще, душа их в них изчезе.
آنگاه در گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از همهٔ تنگیهایشان رهانید و ایشان را از راه راست به سرزمینی هدایت کرد که بتوانند در آن زندگی کنند. 6
И воззваша ко Господу, внегда скорбети им, и от нужд их избави я:
7
и настави я на путь прав, внити во град обителный.
پس باید از خداوند، به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، تشکر کنند. 8
Да исповедятся Господеви милости Его и чудеса Его сыновом человеческим:
او جان تشنه و گرسنه را با نعمتهای خوب سیر می‌کند. 9
яко насытил есть душу тщу, и душу алчущу исполни благ:
آنانی که از دستورهای خدای متعال سر پیچیدند و به او اهانت کردند، اسیر و زندانی شدند و مرگ بر آنها سایه افکند. 10
седящыя во тме и сени смертней, окованныя нищетою и железом,
11
яко преогорчиша словеса Божия, и совет Вышняго раздражиша.
پشت آنها در زیر بار مشقت خم شد و سرانجام افتادند و کسی نبود که ایشان را یاری کند. 12
И смирися в трудех сердце их, и изнемогоша, и не бе помагаяй.
آنگاه در گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او آنها را از همه تنگیهایشان رهانید. 13
И воззваша ко Господу, внегда скорбети им, и от нужд их спасе я:
آنها را از مرگی که بر آنها سایه افکنده بود رهانید و زنجیرهای اسارت ایشان را پاره کرد. 14
и изведе я из тмы и сени смертныя, и узы их растерза.
پس باید از خداوند، به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق آنها انجام داده است، تشکر کنند. 15
Да исповедятся Господеви милости Его и чудеса Его сыновом человеческим:
او درهای مفرغین زندانها را می‌شکند و زنجیرهای اسارت را پاره می‌کند. 16
яко сокруши врата медная, и вереи железныя сломи.
افراد نادان، به سبب رفتار شرارت‌بار و آلوده به گناه خود، ضعیف و بیمار شدند، 17
Восприят я от пути беззакония их: беззаконий бо ради своих смиришася.
اشتهای خود را از دست دادند و جانشان به لب گور رسید. 18
Всякаго брашна возгнушася душа их, и приближишася до врат смертных.
آنگاه در این گرفتاری خود، نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از تنگیهایشان رهایی بخشید. 19
И воззваша ко Господу, внегда скорбети им, и от нужд их спасе я:
او با کلام خود آنها را شفا بخشید و ایشان را از مرگ نجات داد. 20
посла слово Свое, и изцели я, и избави я от растлений их.
پس باید خداوند را به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، سپاس گویند. 21
Да исповедятся Господеви милости Его и чудеса Его сыновом человеческим:
باید با تقدیم قربانی از او تشکر کنند و با سرودهای شاد کارهایی را که کرده است اعلام نمایند. 22
и да пожрут Ему жертву хвалы и да возвестят дела Его в радости.
برخی به کشتی سوار شده، به دریا رفتند و به کار تجارت مشغول شدند. 23
Сходящии в море в кораблех, творящии делания в водах многих,
آنان قدرت خداوند را دیدند و کارهای شگرف او را در اعماق دریاها مشاهده نمودند. 24
тии видеша дела Господня и чудеса Его во глубине.
به امر او بادی شدید ایجاد شد و دریا را طوفانی ساخت، 25
Рече, и ста дух бурен, и вознесошася волны его:
چنانکه کشتی‌ها دستخوش امواج گردیدند و بالا و پایین می‌رفتند. سرنشینان آنها، از ترس نیمه جان شدند 26
восходят до небес и низходят до бездн: душа их в злых таяше:
و مثل مستان، تلوتلو خورده، گیج و سرگردان بودند. 27
смятошася, подвигошася яко пияный, и вся мудрость их поглощена бысть.
آنگاه در این گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از این گرفتاری رهایی بخشید. 28
И воззваша ко Господу, внегда скорбети им, и от нужд их изведе я:
خداوند طوفان را آرام و امواج دریا را ساکت ساخت. 29
и повеле бури, и ста в тишину, и умолкоша волны его.
آنها شاد شدند زیرا از خطر رهایی یافته بودند، و سرانجام به سلامت به بندر مراد خود رسیدند. 30
И возвеселишася, яко умолкоша, и настави я в пристанище хотения Своего.
پس آنها نیز باید خداوند را به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، سپاس گویند. 31
Да исповедятся Господеви милости Его и чудеса Его сыновом человеческим:
باید عظمت خداوند را در بین جماعت اسرائیل اعلام کنند و نزد بزرگان قوم، او را ستایش نمایند. 32
да вознесут Его в церкви людстей, и на седалищи старец восхвалят Его.
خداوند رودخانه‌ها را به خشکی مبدل ساخت و چشمه‌های آب را خشک کرد. 33
Положил есть реки в пустыню и исходища водная в жажду,
زمین حاصلخیز را به شوره‌زار تبدیل نمود، زیرا ساکنان آن شرور بودند. 34
землю плодоносную в сланость, от злобы живущих на ней.
اما بار دیگر زمینهای شوره‌زار و خشک را حاصلخیز و پر از چشمه‌های آب نمود. 35
Положил есть пустыню во езера водная и землю безводную во исходища водная.
گرسنگان را در آن اِسکان داد تا شهرهایشان را بسازند. 36
И насели тамо алчущыя, и составиша грады обителны:
آنها مزارع و تاکستانها ایجاد کردند، و محصول پربار به دست آوردند. 37
и насеяша (села) и насадиша винограды, и сотвориша плод житен.
خداوند آنها را برکت داده، فرزندان بسیاری به ایشان بخشید، و نگذاشت رمه‌ها و گله‌هایشان کم شوند. 38
И благослови я, и умножишася зело: и скоты их не умали.
هنگامی که قوم خداوند در زیر ظلم و ستم رو به نابودی می‌رفتند، 39
И умалишася и озлобишася от скорби зол и болезни:
خداوند کسانی را که بر قومش ظلم می‌کردند خوار و ذلیل ساخت و آنها را در میان ویرانه‌ها، آواره و سرگردان کرد. 40
излияся уничижение на князи их, и облазни я по непроходней, а не по пути.
او قوم فقیر و درماندهٔ خود را از زیر بار سختیها رهانید و فرزندان و گله‌های ایشان را افزونی بخشید. 41
И поможе убогу от нищеты и положи яко овцы отечествия.
نیکان این را دیده، شاد خواهند شد اما بدکاران خاموش خواهند شد. 42
Узрят правии и возвеселятся, и всякое беззаконие заградит уста своя.
خردمندان دربارهٔ اینها فکر کنند و رحمت و محبت خداوند را به یاد داشته باشند. 43
Кто премудр и сохранит сия? И уразумеют милости Господни.

< مزامیر 107 >