مزامیر 107

1 خداوند را حمد گویید، زیرا او نیکوست و محبتش تا ابد باقی است.

Alleluia. Confess to the Lord, for he is good, for his mercy is with every generation.

2 کسانی که توسط خداوند نجات یافته‌اند به همه اعلام کنند که خداوند آنها را از دست دشمنانشان نجات داده است

Let those who have been redeemed by the Lord say so: those whom he redeemed from the hand of the enemy and gathered from the regions,

3 و آنها را از سرزمینهای بیگانه، از مشرق و مغرب، شمال و جنوب، به سرزمین خودشان بازگردانیده است.

from the rising of the sun and its setting, from the north and from the sea.

4 برخی در صحرا آواره و سرگردان شدند و جای معینی برای سکونت نیافتند،

They wandered into solitude in a waterless place. They did not find the way of the city to be their dwelling place.

5 گرسنه و تشنه بودند و جانشان به لب رسیده بود.

They were hungry, and they were thirsty. Their soul fainted within them.

6 آنگاه در گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از همهٔ تنگیهایشان رهانید و ایشان را از راه راست به سرزمینی هدایت کرد که بتوانند در آن زندگی کنند.

And they cried out to the Lord in tribulation, and he rescued them in their necessity.

7

And he led them in the right way, so that they might go forth to a city of habitation.

8 پس باید از خداوند، به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، تشکر کنند.

Let his mercies confess to the Lord, and let his miracles confess to the sons of men.

9 او جان تشنه و گرسنه را با نعمتهای خوب سیر می‌کند.

For he has satisfied the empty soul, and he has satisfied the hungry soul with good things:

10 آنانی که از دستورهای خدای متعال سر پیچیدند و به او اهانت کردند، اسیر و زندانی شدند و مرگ بر آنها سایه افکند.

those sitting in darkness and in the shadow of death, shackled by extreme poverty and by iron.

11

For they exasperated the eloquence of God, and they irritated the deliberation of the Most High.

12 پشت آنها در زیر بار مشقت خم شد و سرانجام افتادند و کسی نبود که ایشان را یاری کند.

And their heart was brought low with hardships. They were weakened, and there was no one to help them.

13 آنگاه در گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او آنها را از همه تنگیهایشان رهانید.

And they cried out to the Lord in their tribulation, and he freed them from their distress.

14 آنها را از مرگی که بر آنها سایه افکنده بود رهانید و زنجیرهای اسارت ایشان را پاره کرد.

And he led them out of darkness and the shadow of death, and he broke apart their chains.

15 پس باید از خداوند، به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق آنها انجام داده است، تشکر کنند.

Let his mercies confess to the Lord, and let his miracles confess to the sons of men.

16 او درهای مفرغین زندانها را می‌شکند و زنجیرهای اسارت را پاره می‌کند.

For he has crushed the gates of brass and broken the iron bars.

17 افراد نادان، به سبب رفتار شرارت‌بار و آلوده به گناه خود، ضعیف و بیمار شدند،

He has taken them up, from the way of their iniquity. For they were brought low, because of their injustices.

18 اشتهای خود را از دست دادند و جانشان به لب گور رسید.

Their soul abhorred all food, and they drew near even to the gates of death.

19 آنگاه در این گرفتاری خود، نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از تنگیهایشان رهایی بخشید.

And they cried out to the Lord in their tribulation, and he delivered them in their necessity.

20 او با کلام خود آنها را شفا بخشید و ایشان را از مرگ نجات داد.

He sent his word, and he healed them, and he rescued them from their utter destruction.

21 پس باید خداوند را به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، سپاس گویند.

Let his mercies confess to the Lord, and let his miracles confess to the sons of men.

22 باید با تقدیم قربانی از او تشکر کنند و با سرودهای شاد کارهایی را که کرده است اعلام نمایند.

And let them offer sacrifice with the sacrifice of praise, and let them announce his works in exultation.

23 برخی به کشتی سوار شده، به دریا رفتند و به کار تجارت مشغول شدند.

Those who descend to the sea in ships, making their livelihood in the great waters:

24 آنان قدرت خداوند را دیدند و کارهای شگرف او را در اعماق دریاها مشاهده نمودند.

these have seen the works of the Lord and his wonders in the deep.

25 به امر او بادی شدید ایجاد شد و دریا را طوفانی ساخت،

He spoke: and a windstorm stood up, and its waves were exalted.

26 چنانکه کشتی‌ها دستخوش امواج گردیدند و بالا و پایین می‌رفتند. سرنشینان آنها، از ترس نیمه جان شدند

They ascend even to the heavens, and they descend even to the abyss. Their soul will waste away in distress.

27 و مثل مستان، تلوتلو خورده، گیج و سرگردان بودند.

They were troubled, and they moved like a drunkard, and all their wisdom was consumed.

28 آنگاه در این گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از این گرفتاری رهایی بخشید.

And they cried out to the Lord in their tribulation, and he led them out of their distress.

29 خداوند طوفان را آرام و امواج دریا را ساکت ساخت.

And he replaced the storm with a breeze, and its waves were stilled.

30 آنها شاد شدند زیرا از خطر رهایی یافته بودند، و سرانجام به سلامت به بندر مراد خود رسیدند.

And they were joyful that it was stilled, and he led them into the haven that they desired.

31 پس آنها نیز باید خداوند را به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، سپاس گویند.

Let his mercies confess to the Lord, and let his miracles confess to the sons of men.

32 باید عظمت خداوند را در بین جماعت اسرائیل اعلام کنند و نزد بزرگان قوم، او را ستایش نمایند.

And let them exalt him in the Church of the people, and praise him in the chair of the elders.

33 خداوند رودخانه‌ها را به خشکی مبدل ساخت و چشمه‌های آب را خشک کرد.

He has placed rivers in the desert and sources of water in dry places,

34 زمین حاصلخیز را به شوره‌زار تبدیل نمود، زیرا ساکنان آن شرور بودند.

a fruit-bearing land in the midst of brine, before the malice of those who dwell in it.

35 اما بار دیگر زمینهای شوره‌زار و خشک را حاصلخیز و پر از چشمه‌های آب نمود.

He has placed a desert in the midst of pools of waters, and a land without water in the midst of sources of water.

36 گرسنگان را در آن اِسکان داد تا شهرهایشان را بسازند.

And he has gathered the hungry together there, and they constructed a city of habitation.

37 آنها مزارع و تاکستانها ایجاد کردند، و محصول پربار به دست آوردند.

And they sowed fields and planted vineyards, and they produced the fruit of nativity.

38 خداوند آنها را برکت داده، فرزندان بسیاری به ایشان بخشید، و نگذاشت رمه‌ها و گله‌هایشان کم شوند.

And he blessed them, and they were multiplied exceedingly. And he did not diminish their beasts of burden.

39 هنگامی که قوم خداوند در زیر ظلم و ستم رو به نابودی می‌رفتند،

And they became few, and they were afflicted by the tribulation of evils and of sorrow.

40 خداوند کسانی را که بر قومش ظلم می‌کردند خوار و ذلیل ساخت و آنها را در میان ویرانه‌ها، آواره و سرگردان کرد.

Contempt was poured over their leaders, and he caused them to wander in an impassable place, and not on the way.

41 او قوم فقیر و درماندهٔ خود را از زیر بار سختیها رهانید و فرزندان و گله‌های ایشان را افزونی بخشید.

And he helped the poor out of destitution, and he stationed families like sheep.

42 نیکان این را دیده، شاد خواهند شد اما بدکاران خاموش خواهند شد.

The upright will see, and they will rejoice. And every iniquity will block its mouth.

43 خردمندان دربارهٔ اینها فکر کنند و رحمت و محبت خداوند را به یاد داشته باشند.

Who is wise and will keep these things? And who will understand the mercies of the Lord?