مزامیر 106

1 سپاس بر خداوند! خداوند را سپاس گویید، زیرا او نیکوست و محبتش ابدی.

Halleluja. Kiittäkäät Herraa! sillä hän on hyvä, ja hänen laupiutensa pysyy ijankaikkisesti.

2 کیست که بتواند تمام کارهای بزرگی را که خداوند انجام داده است بیان کند و شکر و سپاس او را آنچنان که باید و شاید، بجا آورد؟

Kuka taitaa puhua ulos Herran suurta voimaa, ja ylistää kaikkia hänen kiitettäviä tekojansa?

3 خوشا به حال آنانی که با انصاف هستند و همیشه آنچه را راست است انجام می‌دهند.

Autuaat ovat, jotka käskyn pitävät ja aina vanhurskauden tekevät.

4 ای خداوند، هنگامی که بر قوم خود رحمت می‌فرمایی و آنها را نجات می‌دهی مرا نیز به یاد آور و نجات بده تا سعادت برگزیدگان تو را ببینم و با قوم تو شادی کنم و در فخر آنها شریک باشم.

Herra, muista minua armos perästä, jonkas kansalles luvannut olet: opi minua sinun autuudellas,

5

Että minä näkisin valittujes menestyksen, ja iloitsisin kansas ilossa, ja kerskaisin perimises kanssa.

6 ما نیز مانند اجداد خود گناه کرده‌ایم؛ شرور و بدکار بوده‌ایم.

Me teimme syntiä meidän isäimme kanssa: me teimme väärin, ja olemme olleet jumalattomat.

7 اجدادمان معجزات تو را در مصر درک ننمودند. آنها محبتهای تو را فراموش کردند و در کنار دریای سرخ از اطاعت تو سر باز زدند.

Ei meidän isämme tahtoneet ymmärtää Egyptissä sinun ihmeitäs, eikä muistaneet sinun suurta laupiuttas, ja olivat meren tykönä tottelemattomat, Punaisen meren tykönä.

8 اما تو، به خاطر نام خود، آنها را نجات دادی و بدین وسیله قدرت خود را آشکار ساختی.

Kuitenkin autti hän heitä nimensä tähden, niin että hän voimansa osoitti.

9 دریای سرخ را امر فرمودی و خشک گردید و بنی‌اسرائیل را هدایت کردی تا از میان دریا که همچون بیابان، خشک شده بود گذر کنند.

Ja hän uhkasi Punaista merta, niin se kuivui; ja vei heitä syvyyden lävitse, niinkuin korvessa,

10 آنها را از دست دشمنانشان رهانیدی و آزاد ساختی.

Ja vapahti heitä niiden käsistä, joka heitä vihasivat, ja lunasti heitä vihollistensa käsistä.

11 همه دشمنان آنها در دریا غرق شدند و حتی یکی از آنها نیز زنده نماند.

Ja vedet peittivät heidän vainollisensa, niin ettei yksikään eläväksi jäänyt.

12 آنگاه قوم خداوند، به وعده‌های او ایمان آوردند و او را با سرود ستایش کردند.

Silloin he uskoivat hänen sanansa, ja veisasivat hänen kiitoksensa.

13 ولی طولی نکشید که معجزاتش را فراموش کردند و بدون مشورت با او به راه خود ادامه دادند.

Mutta he unohtivat pian hänen työnsä, ja ei ottaneet hänen neuvoansa.

14 آنها با خواسته‌های نفسانی خود، خدا را در صحرا امتحان کردند.

He kiehuivat himosta korvessa, ja kiusasivat Jumalaa erämaassa.

15 خدا هم آنچه را که خواستند به ایشان داد، ولی آنها را به بیماری سختی مبتلا ساخت.

Mutta hän antoi heille heidän anomisensa, ja lähetti heille laihuuden heidän himonsa tähden.

16 بنی‌اسرائیل در صحرا به موسی و هارون، پیشوایان برگزیده خداوند، حسد بردند.

Ja he asettuivat Mosesta vastaan leirissä, Aaronia Herran pyhää vastaan.

17 آنگاه زمین دهان گشود و «داتان» و «ابیرام» را با خاندانشان فرو برد،

Maa aukeni ja nieli Datanin, ja peitti Abiramin joukon,

18 و آتش از آسمان بر طرفداران ایشان افروخته شد و آن مردم شرور را سوزانید.

Ja tuli syttyi heidän joukossansa, ja liekki poltti jumalattomat.

19 بنی‌اسرائیل در دامنه کوه سینا بُتی گوساله شکل از طلا ساختند و آن را پرستش کردند.

He tekivät vasikan Horebissa, ja kumarsivat valettua kuvaa.

20 آنها به جای عبادت خدای پرجلال، مجسمه گاو را پرستش نمودند.

Ja he muuttelivat kunniansa härjän muotoon, joka heiniä syö.

21 آنها خدای نجات دهنده خود را خوار شمردند و کارهای شگفت‌انگیز او را در مصر سرزمین حام و دریای سرخ فراموش کردند.

He unohtivat Jumalan, vapahtajansa, joka oli niin suuria töitä tehnyt Egyptissä,

22

Ihmeitä Hamin maalla, ja peljättäviä töitä Punaisen meren tykönä.

23 آنگاه خداوند خواست ایشان را هلاک کند، ولی خادم برگزیده او موسی به شفاعت برخاست و التماس نمود که از نابود کردن آنها بگذرد.

Ja hän sanoi heitä hukuttavansa, ellei Moses hänen valittunsa olisi seisonut siinä välissä, ja palauttanut hänen vihaansa, ettei hän ratki heitä kadottanut.

24 بنی‌اسرائیل نمی‌خواستند وارد سرزمین موعود شوند، چون به وعده خدا که گفته بود آن زمین را به ایشان می‌دهد، ایمان نداشتند.

Ja he katsoivat sen ihanan maan ylön, eikä uskoneet hänen sanaansa,

25 آنها در خیمه‌های خود پیوسته غرغر می‌کردند و به دستورهای خداوند گوش نمی‌دادند.

Ja napisivat majoissansa, eikä olleet kuuliaiset Herran äänelle.

26 از این رو، خداوند خواست ایشان را در صحرا نابود کند،

Ja hän nosti kätensä heitä vastaan, maahan lyödäksensä heitä korvessa,

27 و فرزندانشان را در سرزمینهای بیگانه پراکنده و آواره سازد.

Ja heittääksensä heidän siemenensä pakanain sekaan, ja hajoittaaksensa heitä maakuntiin.

28 بنی‌اسرائیل در «فغور» به پرستش بت بعل پرداختند و از گوشت قربانیهایی که به بتهای بی‌جان تقدیم می‌شد، خوردند.

Ja he ryhtyivät BaalPeoriin, ja söivät kuolleiden (epäjumalain) uhreista,

29 با این رفتار خود، خشم خداوند را برانگیختند که به سبب آن بیماری وبا دامنگیر آنها شد.

Ja vihoittivat hänen töillänsä; niin tuli myös rangaistus heidän sekaansa.

30 آنگاه «فینحاس» برخاسته، افراد مقصر را مجازات نمود و وبا قطع گردید.

Niin Pinehas astui edes, ja lepytti asian, ja rangaistus lakkasi.

31 این کار نیک فینحاس در نزد خدا هرگز فراموش نخواهد شد و تمام نسلها او را به نیکی یاد خواهند کرد.

Ja se luettiin hänelle vanhurskaudeksi, suvusta sukuun ijankaikkisesti.

32 بنی‌اسرائیل در کنار چشمهٔ «مریبه»، خداوند را خشمگین ساختند، چنانکه حتی موسی به خاطر آنها از ورود به سرزمین کنعان محروم شد.

Ja vihoittivat hänen riitaveden tykönä ja tapahtui Mosekselle pahoin heidän tähtensä;

33 زیرا چنان موسی را به ستوه آوردند که او غضبناک شده، سخن ناشایست به زبان راند.

Sillä he saattivat hänen sydämensä murheelliseksi, niin että hän sanoissansa eksyi.

34 آنها، قومهایی را که خداوند گفته بود از بین ببرند، نکشتند،

Ei he hukuttaneet pakanoita, niinkuin Herra heille käskenyt oli,

35 بلکه با آنها وصلت نمودند و از کارهای بد ایشان پیروی کردند.

Vaan sekaantuivat pakanain sekaan, ja oppivat heidän töitänsä,

36 بتهای آنها را پرستش نمودند و با این کار، خود را محکوم به مرگ کردند.

Ja palvelivat heidän epäjumaliansa; ja ne tulivat heille paulaksi.

37 اسرائیلی‌ها، پسران و دختران خود را برای بتها قربانی کردند.

Ja he uhrasivat poikansa ja tyttärensä perkeleille,

38 خون فرزندان بی‌گناه خود را برای بتهای کنعان ریختند و زمین موعود را با خون آنها ناپاک ساختند.

Ja vuodattivat viattoman veren, poikainsa ja tyttäriensä veren, jotka he uhrasivat Kanaanealaisten epäjumalille, niin että maa veren vioilla turmeltiin,

39 با این کارها، خود را آلوده کردند و به خدا خیانت ورزیدند.

Ja saastuttivat itsensä omissa töissänsä, ja tekivät huorin teoissansa.

40 بنابراین، خشم خداوند بر بنی‌اسرائیل افروخته شد و او از آنها بیزار گردید.

Niin julmistui Herran viha kansansa päälle, ja hän kauhistui perimistänsä,

41 آنها را به دست قومهایی که از ایشان نفرت داشتند، سپرد تا بر آنها حکمرانی کنند.

Ja hylkäsi ne pakanain käsiin, että ne vallitsivat heitä, jotka heitä vihasivat.

42 دشمنانشان بر آنها ظلم کردند و ایشان را خوار و ذلیل ساختند.

Ja heidän vihollisensa ahdistivat heitä, ja he painettiin heidän kätensä alle.

43 خداوند بارها بنی‌اسرائیل را از دست دشمنانشان نجات بخشید، ولی آنها هر بار بر ضد او شوریدند و در گناهان خود بیشتر غرق شدند.

Hän monesti heitä pelasti; mutta he vihoittivat hänen neuvoillansa, ja he painettiin alas pahain tekoinsa tähden.

44 با وجود این، هنگامی که فریاد برآوردند، خداوند به داد ایشان رسید و به درماندگی آنها توجه نمود.

Ja hän näki heidän tuskansa, kuin hän heidän valituksensa kuuli,

45 او وعده‌ای را که به ایشان داده بود، به یاد آورد و به سبب محبت فراوانش، آنها را مجازات نکرد.

Ja muisti liittonsa, jonka hän heidän kanssansa tehnyt oli, ja katui sitä suuresta laupiudestansa,

46 او دل اسیرکنندگان آنها را به رقت آورد تا به آنها رحم کنند.

Ja antoi heidän löytää armon kaikkein edessä, jotka heitä vanginneet olivat.

47 ای یهوه، خدای ما، ما را نجات ده. ما را از میان قومها جمع کن، تا نام مقدّس تو را سپاس گوییم و در ستایش تو فخر کنیم.

Auta meitä, Herra meidän Jumalamme, ja kokoa meitä pakanoista, että kiittäisimme sinun pyhää nimeäs, ja kehuisimme sinun kiitostas.

48 متبارک باد یهوه، خدای اسرائیل، از ازل تا ابد. و همه مردم بگویند «آمین!» سپاس بر خداوند!

Kiitetty olkoon Herra Israelin Jumala, ijankaikkisuudesta niin ijankaikkisuuteen: ja sanokaan kaikki kansa: Amen, Halleluja!