< مزامیر 105 >

خداوند را شکر کنید و نام او را بخوانید؛ کارهای او را به تمام قومهای جهان اعلام نمایید. 1
Kiittäkäät Herraa, ja saarnatkaat hänen nimeänsä, julistakaat hänen töitänsä kansain seassa!
در وصف او بسرایید و او را ستایش کنید؛ از کارهای شگفت‌انگیز او سخن بگویید. 2
Veisatkaat hänelle, soittakaat hänelle, puhukaat kaikista hänen ihmeistänsä.
ای جویندگان خداوند شادی نمایید و به نام مقدّس او فخر کنید! 3
Ylistäkäät hänen pyhää nimeänsä: niiden sydän iloitkaan, jotka etsivät Herraa!
خداوند و قوت او را طالب باشید و پیوسته حضور او را بخواهید. 4
Kysykäät Herraa ja hänen voimaansa, etsikäät alati hänen kasvojansa!
عجایبی را که به عمل آورده است، به یاد آورید، و معجزات او و داوریهایی که صادر کرده است. 5
Muistakaat hänen ihmeellisiä töitänsä, jotka hän tehnyt on, hänen ihmeitänsä ja hänen sanojansa.
ای فرزندان خادم او ابراهیم، ای پسران یعقوب، که برگزیدۀ او هستید. 6
Te Abrahamin hänen palveliansa siemen, te Jakobin hänen valittunsa lapset.
او خداوند، خدای ماست، و عدالتش در تمام دنیا نمایان است. 7
Hänpä on Herra meidän Jumalamme: hän tuomitsee kaikessa maailmassa.
عهد او را همیشه به یاد داشته باشید، عهدی که با هزاران پشت بسته است؛ 8
Hän muistaa liittonsa ijankaikkisesti, sanansa, jonka hän on käskenyt tuhannelle sukukunnalle,
عهد او را با ابراهیم، و وعدهٔ او را به اسحاق! 9
Jonka hän teki Abrahamin kanssa, ja valansa Isaakin kanssa.
او با یعقوب عهد بست و به اسرائیل وعده‌ای جاودانی داد. 10
Ja pani sen Jakobille säädyksi ja Israelille ijankaikkiseksi liitoksi,
او گفت: «سرزمین کنعان را به شما می‌بخشم تا ملک و میراثتان باشد.» 11
Ja sanoi: sinulle minä annan Kanaanin maan, teidän perimisenne arvan.
بنی‌اسرائیل قومی کوچک بودند و در آن دیار غریب؛ 12
Koska heitä vähä ja harvat olivat, ja he olivat muukalaiset siinä,
میان قومها سرگردان بودند و از مملکتی به مملکتی دیگر رانده می‌شدند. 13
Ja vaelsivat kansasta kansaan ja valtakunnasta toiseen kansaan:
اما خداوند نگذاشت کسی به آنها صدمه برساند، و به پادشاهان هشدار داد که بر ایشان ظلم نکنند: 14
Ei hän sallinut yhdenkään ihmisen heitä vahingoittaa, vaan rankaisi kuninkaat heidän tähtensä.
«برگزیدگان مرا آزار ندهید! بر انبیای من دست ستم دراز نکنید!» 15
Älkäät ruvetko minun voideltuihini, ja älkäät tehkö pahaa minun prophetailleni.
خداوند در کنعان خشکسالی پدید آورد و قحطی تمام سرزمین آنجا را فرا گرفت. 16
Ja hän kutsui nälän maan päälle, ja vei kaiken leivän varan pois.
او پیش از آن یوسف را به مصر فرستاده بود. برادران یوسف او را همچون برده فروخته بودند. 17
Hän lähetti miehen heidän eteensä: Joseph myytiin orjaksi.
پاهای یوسف را به زنجیر بستند و گردن او را در حلقهٔ آهنی گذاشتند. 18
He ahdistivat hänen jalkansa jalkapuuhun: hänen ruumiinsa täytyi raudoissa maata,
او در زندان ماند تا زمانی که پیشگویی‌اش به وقوع پیوست، و کلام خدا درستی او را ثابت کرد. 19
Siihenasti että hänen sanansa tuli, ja Herran puhe koetteli hänen.
آنگاه، فرعون دستور داد تا یوسف را از زندان بیرون آورده، آزاد سازند. 20
Niin lähetti kuningas ja päästi hänen: kansain päämies laski hänen vallallensa,
سپس او را ناظر خانهٔ خود و حاکم سرزمین مصر نمود 21
Ja asetti hänen huoneensa herraksi, ja kaiken tavaransa haltiaksi,
تا بر بزرگان مملکت فرمان راند و مشایخ را حکمت آموزد. 22
Opettamaan päämiehiänsä oman tahtonsa jälkeen, ja vanhimmille viisautta.
آنگاه یعقوب و فرزندانش به مصر، سرزمین حام، رفتند و در آن سرزمین ساکن شدند. 23
Ja Israel meni Egyptiin, ja Jakob tuli muukalaiseksi Hamin maalle.
خداوند قوم خود را در آنجا بزرگ ساخت و آنها را از دشمنانشان قویتر کرد. 24
Ja hän antoi kansansa sangen suuresti kasvaa, ja teki heitä väkevämmäksi kuin heidän vihollisensa.
اما از طرف دیگر، خداوند کاری کرد که مصری‌ها بر قوم او ظلم کنند و ایشان را بردهٔ خود سازند. 25
Hän käänsi heidän sydämensä vihaamaan hänen kansaansa, ja hänen palvelioitansa viekkaudella painamaan alas.
سپس بندگان خود موسی و هارون را که برگزیده بود، نزد بنی‌اسرائیل فرستاد. 26
Hän lähetti palveliansa Moseksen, ja Aaronin, jonka hän valitsi.
موسی و هارون، کارهای شگفت‌انگیز او را در میان مصری‌ها به ظهور آوردند، و معجزات او را در زمین حام. 27
Ne tekivät hänen merkkinsä heidän seassansa, ja hänen ihmeensä Hamin maalla.
خدا سرزمین مصر را با تاریکی پوشانید اما مصری‌ها فرمان خدا را مبنی بر آزاد سازی قوم اسرائیل اطاعت نکردند. 28
Hän antoi pimeyden tulla, ja sen pimeytti; ja ei olleet he hänen sanoillensa kuulemattomat.
او آبهای ایشان را به خون مبدل ساخت و همهٔ ماهیانشان را کشت. 29
Hän muutti heidän vetensä vereksi ja kuoletti heidän kalansa.
زمین آنها و حتی قصر فرعون پر از قورباغه شد. 30
Heidän maansa kuohutti sammakoita, heidän kuningastensa kammioissa.
به امر خداوند انبوه پشه و مگس در سراسر مصر پدید آمد. 31
Hän sanoi, niin turilaat ja täit tulivat heidän maansa ääriin.
به جای باران، تگرگ مرگبار و رعد و برق بر زمین مصر فرستاد 32
Hän antoi rakeet heille sateeksi, tulen liekit heidän maallensa,
و باغهای انگور و تمام درختان انجیر مصری‌ها را از بین برد. 33
Ja löi heidän viinapuunsa ja fikunapuunsa, ja särki puut heidän maansa äärissä.
خداوند امر فرمود و ملخهای بی‌شماری پدید آمدند و تمام گیاهان و محصولات مصر را خوردند. 34
Hän sanoi, niin tulivat epälukuiset paarmat ja vapsaiset,
35
Ja ne söivät kaiken ruohon heidän maaltansa, ja ne söivät heidän maansa hedelmän.
او همهٔ پسران ارشد مصری‌ها را کشت. 36
Ja hän löi kaikki esikoiset heidän maallansa, ensimäiset kaikesta heidän voimastansa,
سرانجام بنی‌اسرائیل را در حالی که طلا و نقره فراوانی با خود برداشته بودند، صحیح و سالم از مصر بیرون آورد. 37
Ja vei heitä hopialla ja kullalla ulos: ja ei ollut heidän sukukunnissansa yksikään sairas.
مصری‌ها از رفتن آنها شاد شدند، زیرا از ایشان ترسیده بودند. 38
Egypti iloitsi heidän lähtemisestänsä; sillä heidän pelkonsa oli tullut heidän päällensä.
خداوند در روز بر فراز قوم اسرائیل ابر می‌گسترانید تا آنها را از حرارت آفتاب محفوظ نگاه دارد و در شب، آتش به ایشان می‌بخشید تا به آنها روشنایی دهد. 39
Hän levitti pilven verhoksi ja tulen yötä valistamaan.
آنها گوشت خواستند و خداوند برای ایشان بلدرچین فرستاد و آنها را با نان آسمانی سیر کرد. 40
He anoivat, niin antoi hän metsäkanat tulla, ja ravitsi heitä taivaan leivällä.
او صخره را شکافت و از آن آب جاری شد و در صحرای خشک و سوزان مثل رودخانه روان گردید. 41
Hän avasi kallion, niin vesi vuoti, ja virrat juoksivat kuivaa myöten.
زیرا خداوند این وعدهٔ مقدّس را به خدمتگزار خویش ابراهیم داده بود که نسل او را برکت دهد. 42
Sillä hän muisti pyhän sanansa, jonka hän palveliallensa Abrahamille puhunut oli,
پس او قوم برگزیدهٔ خود را در حالی که با شادی سرود می‌خواندند از مصر بیرون آورد، 43
Ja vei kansansa ilolla ulos, ja valittunsa riemulla,
و سرزمین قومهای دیگر را با تمام محصولاتشان به آنها بخشید 44
Ja antoi heille pakanain maan, niin että he kansain hyvyydet omistivat heillensä.
تا در آن سرزمین نسبت به وی وفادار مانده، از دستورهایش اطاعت نمایند. سپاس بر خداوند! 45
Että he pitäisivät hänen säätynsä, ja hänen lakinsa kätkisivät, Halleluja!

< مزامیر 105 >