< مزامیر 105 >

خداوند را شکر کنید و نام او را بخوانید؛ کارهای او را به تمام قومهای جهان اعلام نمایید. 1
Pateiciet Tam Kungam, piesauciet Viņa Vārdu, dariet zināmus starp tiem ļaudīm Viņa darbus.
در وصف او بسرایید و او را ستایش کنید؛ از کارهای شگفت‌انگیز او سخن بگویید. 2
Dziediet Viņam, slavējiet Viņu ar dziesmām, pārdomājiet visus Viņa brīnumus.
ای جویندگان خداوند شادی نمایید و به نام مقدّس او فخر کنید! 3
Slavējiet Viņa svēto vārdu; lai tās sirdis priecājās, kas To Kungu meklē.
خداوند و قوت او را طالب باشید و پیوسته حضور او را بخواهید. 4
Vaicājiet pēc Tā Kunga un pēc Viņa spēka, meklējiet vienmēr Viņa vaigu.
عجایبی را که به عمل آورده است، به یاد آورید، و معجزات او و داوریهایی که صادر کرده است. 5
Pieminiet Viņa brīnumus, ko Viņš ir darījis, Viņa brīnuma darbus un Viņa mutes tiesas, -
ای فرزندان خادم او ابراهیم، ای پسران یعقوب، که برگزیدۀ او هستید. 6
Tu Ābrahāma, Viņa kalpa dzimums, jūs Jēkaba bērni, Dieva izredzētie!
او خداوند، خدای ماست، و عدالتش در تمام دنیا نمایان است. 7
Viņš ir Tas Kungs, mūsu Dievs; Viņa tiesas iet pār visu zemi.
عهد او را همیشه به یاد داشته باشید، عهدی که با هزاران پشت بسته است؛ 8
Viņš piemin Savu derību mūžam, to vārdu, ko Viņš ir iecēlis tūkstošiem dzimumiem,
عهد او را با ابراهیم، و وعدهٔ او را به اسحاق! 9
Ko Viņš ar Ābrahāmu derējis un ko zvērējis Īzakam.
او با یعقوب عهد بست و به اسرائیل وعده‌ای جاودانی داد. 10
To Viņš arī Jēkabam ir iecēlis par likumu, Israēlim par mūžīgu derību,
او گفت: «سرزمین کنعان را به شما می‌بخشم تا ملک و میراثتان باشد.» 11
Sacīdams: tev Es došu Kanaāna zemi, jūsu mantības daļu;
بنی‌اسرائیل قومی کوچک بودند و در آن دیار غریب؛ 12
Kad tie vēl bija mazs pulciņš, ne daudz, un svešinieki iekš tās,
میان قومها سرگردان بودند و از مملکتی به مملکتی دیگر رانده می‌شدند. 13
Un staigāja no vienas tautas pie otras, no vienas valsts pie otras valsts ļaudīm,
اما خداوند نگذاشت کسی به آنها صدمه برساند، و به پادشاهان هشدار داد که بر ایشان ظلم نکنند: 14
Viņš nevienam neļāva tos apbēdināt, Viņš arī ķēniņus sodīja viņu dēļ:
«برگزیدگان مرا آزار ندهید! بر انبیای من دست ستم دراز نکنید!» 15
Neaizskariet Manus svaidītos un nedariet ļauna Maniem praviešiem!
خداوند در کنعان خشکسالی پدید آورد و قحطی تمام سرزمین آنجا را فرا گرفت. 16
Viņš aicināja badu pār zemi, Viņš atņēma visu maizes padomu.
او پیش از آن یوسف را به مصر فرستاده بود. برادران یوسف او را همچون برده فروخته بودند. 17
Viņš sūtīja viņu priekšā vienu vīru; Jāzeps tapa pārdots par kalpu.
پاهای یوسف را به زنجیر بستند و گردن او را در حلقهٔ آهنی گذاشتند. 18
Viņa kājas tapa spaidītas siekstā, viņa miesas nāca dzelzīs,
او در زندان ماند تا زمانی که پیشگویی‌اش به وقوع پیوست، و کلام خدا درستی او را ثابت کرد. 19
Tiekams viņa vārds notika, un Tā Kunga sludinājums to pārbaudīja.
آنگاه، فرعون دستور داد تا یوسف را از زندان بیرون آورده، آزاد سازند. 20
Tas ķēniņš sūtīja un lika to atraisīt, tas ļaužu valdītājs to atlaida vaļā.
سپس او را ناظر خانهٔ خود و حاکم سرزمین مصر نمود 21
Viņš to iecēla par kungu savam namam un par valdnieku visai savai mantai.
تا بر بزرگان مملکت فرمان راند و مشایخ را حکمت آموزد. 22
Ka tas saistītu viņa lielkungus pēc sava prāta un mācītu gudrību viņa vecākajiem.
آنگاه یعقوب و فرزندانش به مصر، سرزمین حام، رفتند و در آن سرزمین ساکن شدند. 23
Tā Israēls nāca Ēģiptes zemē un Jēkabs piemita Hama zemē.
خداوند قوم خود را در آنجا بزرگ ساخت و آنها را از دشمنانشان قویتر کرد. 24
Un Viņš Saviem ļaudīm lika augumā augt un tos darīja jo varenus nekā viņu pretiniekus.
اما از طرف دیگر، خداوند کاری کرد که مصری‌ها بر قوم او ظلم کنند و ایشان را بردهٔ خود سازند. 25
Viņš pārvērsa viņu sirdi, ienīdēt Viņa ļaudis un ar viltu glūnēt uz Viņa kalpiem.
سپس بندگان خود موسی و هارون را که برگزیده بود، نزد بنی‌اسرائیل فرستاد. 26
Viņš sūtīja Mozu, Savu kalpu, un Āronu, ko Viņš bija izredzējis.
موسی و هارون، کارهای شگفت‌انگیز او را در میان مصری‌ها به ظهور آوردند، و معجزات او را در زمین حام. 27
Tie darīja viņu starpā Dieva brīnumus un brīnuma zīmes Hama zemē.
خدا سرزمین مصر را با تاریکی پوشانید اما مصری‌ها فرمان خدا را مبنی بر آزاد سازی قوم اسرائیل اطاعت نکردند. 28
Viņš sūtīja tumsu, tad kļuva tumšs; un tie Viņa Vārdam neturējās pretī.
او آبهای ایشان را به خون مبدل ساخت و همهٔ ماهیانشان را کشت. 29
Viņš pārvērsa viņu ūdeņus par asinīm un nokāva viņu zivis.
زمین آنها و حتی قصر فرعون پر از قورباغه شد. 30
Viņu zeme mudžēja no vardēm viņu ķēniņu kambaros.
به امر خداوند انبوه پشه و مگس در سراسر مصر پدید آمد. 31
Viņš runāja, tad nāca kukaiņi, utis visās viņu robežās.
به جای باران، تگرگ مرگبار و رعد و برق بر زمین مصر فرستاد 32
Viņš tiem deva krusu lietus vietā, uguns liesmas viņu zemē,
و باغهای انگور و تمام درختان انجیر مصری‌ها را از بین برد. 33
Un sasita viņu vīna kokus un viņu vīģes kokus un salauzīja kokus viņu robežās.
خداوند امر فرمود و ملخهای بی‌شماری پدید آمدند و تمام گیاهان و محصولات مصر را خوردند. 34
Viņš runāja, tad nāca siseņi un vaboles neizskaitāmā pulkā,
35
Kas apēda visu zāli viņu zemē, un norija viņu zemes augļus.
او همهٔ پسران ارشد مصری‌ها را کشت. 36
Viņš kāva arī visus pirmdzimtos viņu zemē un visu viņu pirmo stiprumu.
سرانجام بنی‌اسرائیل را در حالی که طلا و نقره فراوانی با خود برداشته بودند، صحیح و سالم از مصر بیرون آورد. 37
Un tos izveda ar sudrabu un zeltu, un neviena gurdena nebija viņu ciltīs.
مصری‌ها از رفتن آنها شاد شدند، زیرا از ایشان ترسیده بودند. 38
Ēģiptes zeme priecājās, kad tie izgāja, jo viņu bailes uz tiem bija kritušas.
خداوند در روز بر فراز قوم اسرائیل ابر می‌گسترانید تا آنها را از حرارت آفتاب محفوظ نگاه دارد و در شب، آتش به ایشان می‌بخشید تا به آنها روشنایی دهد. 39
Viņš deva padebesi par apsegu, un uguni naktī par gaismu.
آنها گوشت خواستند و خداوند برای ایشان بلدرچین فرستاد و آنها را با نان آسمانی سیر کرد. 40
Tie lūdza un viņš lika nākt paipalām un tos ēdināja ar debes'maizi.
او صخره را شکافت و از آن آب جاری شد و در صحرای خشک و سوزان مثل رودخانه روان گردید. 41
Viņš pāršķēla klinti, tad ūdens iztecēja, un upes skrēja tuksnesī.
زیرا خداوند این وعدهٔ مقدّس را به خدمتگزار خویش ابراهیم داده بود که نسل او را برکت دهد. 42
Jo Viņš pieminēja Savu svēto vārdu un Ābrahāmu, Savu kalpu.
پس او قوم برگزیدهٔ خود را در حالی که با شادی سرود می‌خواندند از مصر بیرون آورد، 43
Tā Viņš izveda Savus ļaudis ar prieku un Savus izredzētos ar gavilēšanu,
و سرزمین قومهای دیگر را با تمام محصولاتشان به آنها بخشید 44
Un tiem deva pagānu zemes; tie iemantoja tautu sviedrus,
تا در آن سرزمین نسبت به وی وفادار مانده، از دستورهایش اطاعت نمایند. سپاس بر خداوند! 45
Lai turētu Viņa likumus un sargātu Viņa bauslību. Alleluja.

< مزامیر 105 >