< امثال 13 >

فرزند عاقل تأدیب پدر خود را می‌پذیرد، ولی کسی که همه چیز را به باد مسخره می‌گیرد از پذیرفتن توبیخ سر باز می‌زند. 1
A wise son listeneth to the instruction of his father; But a scoffer listeneth not to rebuke.
سخنان مرد نیک حتی برای خود او نیکوست و جانش را سیر می‌کند، اما شخص بداندیش فقط تشنهٔ ظلم است. 2
By the fruit of a man's mouth he shall eat good; But the appetite of transgressors shall be sated with violence.
هر که زبان خود را نگه دارد جان خود را حفظ می‌کند، اما کسی که نسنجیده سخن بگوید خود را هلاک خواهد کرد. 3
He who keepeth his mouth keepeth his life; But destruction shall be to him who openeth wide his lips.
آدم تنبل آنچه را که آرزو می‌کند به دست نمی‌آورد، اما شخص کوشا کامیاب می‌شود. 4
The appetite of the sluggard longeth, and hath nothing; But the appetite of the diligent is fully satisfied.
درستکار از دروغ گفتن نفرت دارد، اما شرور رسوا و خوار می‌شود. 5
A righteous man hateth words of falsehood; But a wicked man causeth disgrace and shame.
صداقت درستکاران آنها را حفظ می‌کند، اما شرارت بدکاران آنها را به نابودی می‌کشاند. 6
Righteousness preserveth him who is upright in his way; But wickedness overthroweth the sinner.
هستند کسانی که وانمود می‌کنند ثروتمندند در حالی که چیزی ندارند، و هستند کسانی که خود را فقیر نشان می‌دهند اما صاحب ثروت هنگفتی می‌باشند. 7
There is who maketh himself rich, yet hath nothing, Who maketh himself poor, yet hath great riches.
ثروت شخص پولدار صرف حفاظت جان او می‌شود، اما جان آدم فقیر را خطری تهدید نمی‌کند. 8
A man's wealth is the ransom of his life; But the poor man heareth no threatenings.
زندگی شخص نیک مانند چراغی نورانی می‌درخشد، ولی زندگی شریران مثل چراغی است که در حال خاموشی است. 9
The light of the righteous shall rejoice; But the lamp of the wicked shall be put out.
تکبر باعث نزاع می‌شود، ولی شخص دانا نصیحت را می‌پذیرد. 10
By pride cometh only contention; But with the well-advised is wisdom.
ثروتی که از راه نادرست به دست بیاید طولی نمی‌کشد که از دست می‌رود؛ اما دارایی که با کار و کوشش جمع شود، به تدریج زیاد می‌گردد. 11
Wealth gotten by vanity will become small; But he who gathereth it into the hand increaseth it.
آرزویی که انجام آن به تعویق افتاده باشد دل را بیمار می‌کند، اما برآورده شدن مراد، درخت حیات است. 12
Hope deferred maketh the heart sick; But the desire accomplished is a tree of life.
هر که دستوری را که به او داده‌اند خوار بشمارد بی‌سزا نخواهد ماند، اما کسی که آن را اطاعت کند پاداش خواهد یافت. 13
He that despiseth the word shall be destroyed; But he who revereth the commandment shall be rewarded.
تعلیم مرد دانا چشمهٔ حیات است و شخص را از دامهای مرگ می‌رهاند. 14
The instruction of the wise is a fountain of life; By it men escape from the snares of death.
دانایی، احترام می‌آورد ولی خیانت به هلاکت منتهی می‌شود. 15
A good understanding winneth favor; But the way of transgressors is hard.
مرد دانا سنجیده عمل می‌کند، اما جاهل حماقت خود را بروز می‌دهد. 16
Every prudent man acteth with knowledge; But a fool spreadeth abroad his folly.
قاصدی که قابل اعتماد نباشد باعث گرفتاری می‌شود، اما پیک امین شفا به ارمغان می‌آورد. 17
A wicked messenger falleth into trouble; But a faithful ambassador is health.
فقر و رسوایی دامنگیر کسی می‌شود که تأدیب را نمی‌پذیرد، اما شخصی که آن را بپذیرد مورد احترام واقع خواهد شد. 18
Poverty and shame are for him who rejecteth instruction; But he that regardeth reproof shall come to honor.
برآورده شدن آرزوها لذتبخش است، اما افراد نادان در پی آرزوهای ناپاک خود هستند و نمی‌خواهند از آنها دست بردارند. 19
The desire accomplished is sweet to the soul; But it is an abomination to fools to depart from evil.
با اشخاص دانا معاشرت کن و دانا خواهی شد، با احمقان بنشین و زیان خواهی دید. 20
He who walketh with wise men shall be wise; But the companion of fools shall be destroyed.
بلا دامنگیر گناهکاران می‌شود، اما چیزهای خوب نصیب نیکان می‌گردد. 21
Calamity pursueth the wicked; But the righteous is rewarded with good.
شخص نیک حتی برای نوه‌هایش میراث باقی می‌گذارد، اما ثروتی که گناهکاران اندوخته‌اند به درستکاران می‌رسد. 22
The good man leaveth his substance to his children's children; But the wealth of the sinner is laid up for the just.
مزرعۀ شخص فقیر ممکن است محصول فراوان بدهد، ولی ظالمان آن را از چنگ او در می‌آورند. 23
There is much food from the fallow-ground of the poor; But there is who is brought low for want of uprightness.
کسی که فرزند خود را تنبیه نمی‌کند او را دوست ندارد، اما کسی که فرزندش را دوست دارد از تأدیب او کوتاهی نمی‌کند. 24
He that spareth the rod hateth his son; But he who loveth him chasteneth him early.
شخص درستکار از خوراکی که دارد می‌خورد و سیر می‌شود، ولی آدم بدکار گرسنگی می‌کشد. 25
The righteous man eateth to the satisfying of his desire; But the stomach of the wicked suffereth want.

< امثال 13 >