امثال 12

1 کسی می‌تواند دانا شود که تأدیب را دوست داشته باشد. هر که از اصلاح شدن نفرت داشته باشد نادان است.

Quien ama la corrección, ama la sabiduría; quien odia la corrección es un insensato.

2 خداوند از اشخاص نیک خشنود است، اما کسانی را که نقشه‌های پلید می‌کشند محکوم می‌کند.

El bueno gana el favor de Yahvé, el cual condena al hombre de mala intención.

3 انسان با کارهای بد نمی‌تواند برای خود امنیت به وجود آورد، اما اشخاص درستکار پا برجا خواهند ماند.

La malicia no es fundamento firme para el hombre, la raíz de los justos, en cambio, es inconmovible.

4 زن نجیب، تاج سر شوهرش است، ولی زن بی‌حیا مانند خوره جان او را می‌خورد.

Como la mujer virtuosa es la corona de su marido así la desvergonzada es como carcoma de sus huesos.

5 انسان نیک فکرش پر از درستکاری است، اما فکر آدم بدکار انباشته از دروغ و نیرنگ است.

Los pensamientos de los justos son equidad, mas los consejos de los malvados son fraude.

6 سخنان بدکاران مردم را به دام هلاکت می‌کشاند، اما سخنان نیکان مردم را رهایی می‌بخشد.

Las palabras de los impíos son emboscada a sangre ajena, la boca de los rectos los salva.

7 بدکاران نابود می‌شوند، اما نیکان پایدار می‌مانند.

Se da un vuelco a los impíos y dejan de ser, en tanto que la casa de los justos sigue en pie.

8 آدم عاقل را همه می‌ستایند، اما شخص کوته‌فکر را حقیر می‌شمارند.

El hombre es alabado según su sabiduría, mas el perverso de corazón es despreciado.

9 بهتر است انسان شخص مهمی به حساب نیاید اما دستش به دهانش برسد تا اینکه خود را آدم بزرگی نشان دهد ولی محتاج نان باشد.

Más vale un hombre humilde que sabe ganarse la vida, que el ostentoso que tiene escasez de pan.

10 شخص خداشناس حتی به فکر آسایش چارپایان خود نیز هست، اما رحم و مروت خدانشناسان چیزی به‌جز ستمگری نیست.

El justo mira por las necesidades de su ganado, mas las entrañas de los impíos son crueles.

11 هر که در زمین خود زراعت کند نان کافی خواهد داشت، اما کسی که وقت خود را به بیهودگی بگذراند آدم احمقی است.

El que labra su tierra se saciará de pan; correr tras cosas vanas es necedad.

12 اشخاص خدانشناس چشم طمع به اموالی که بدکاران غارت کرده‌اند دارند، اما اعمال خداشناسان، میوۀ خود را می‌دهد.

El impío quiere vivir de la presa de los malos, la raíz del justo produce (lo necesario para la vida).

13 دروغ انسان را در دام گرفتار می‌کند، ولی شخص درستکار از تنگنا خلاصی می‌یابد.

El pecado de los labios constituye un lazo peligroso, mas el justo se libra de la angustia.

14 پاداش تو بستگی به گفتار و رفتار تو دارد. هر چه بکاری همان را درو خواهی کرد.

Del fruto de su boca se sacia uno de bienes, y según las obras de sus manos será su premio.

15 آدم نادان فکر می‌کند هر کاری می‌کند درست است و احتیاج به نصیحت ندارد، اما شخص دانا به نصایح دیگران گوش می‌دهد.

Al necio su proceder le parece acertado, el sabio, empero, escucha consejos.

16 آدم نادان در مقابل توهین دیگران زود خشمگین می‌شود، ولی شخص دانا خونسردی خود را حفظ می‌کند.

El necio al momento muestra su ira, el prudente disimula la afrenta.

17 وقتی که حقیقت را می‌گویی عدالت اجرا می‌گردد، اما دروغ به بی‌عدالتی منجر می‌شود.

Quien profiere la verdad, propaga la justicia, pero el testigo mentiroso sirve al fraude.

18 هستند کسانی که با سخنان نسنجیدهٔ خود زخم زبان می‌زنند، ولی سخنان مرد دانا تسکین دهنده و شفابخش است.

Hay quien con la lengua hiere como con espada, mas la lengua del sabio es medicina.

19 عمر دروغ کوتاه است، اما حقیقت تا ابد پایدار می‌ماند.

La palabra veraz es para siempre, la lengua mentirosa solo para un momento.

20 افکار توطئه‌گران پر از نیرنگ است، اما دلهای آنانی که خیراندیش هستند آکنده از شادی می‌باشد.

Lleno de fraude es el corazón del que maquina el mal, pero lleno de alegría el de los que aconsejan la paz.

21 هیچ بدی به خداشناسان نمی‌رسد، اما بدکاران همیشه گرفتار بلا می‌شوند.

Sobre el justo no cae ningún mal, sobre los impíos, empero, una ola de adversidades.

22 خدا کسانی را که به قول خود وفا می‌کنند دوست دارد، ولی از اشخاص بدقول بیزار است.

Abomina Yahvé los labios mentirosos, pero le son gratos quienes obran fielmente.

23 آدم عاقل علم و دانش خود را به نمایش نمی‌گذارد، ولی شخص نادان حماقت خود را آشکار می‌سازد.

El hombre prudente encubre su saber, mas el corazón de los necios pregona su necedad.

24 کار و کوشش، انسان را به قدرت می‌رساند؛ اما تنبلی، او را نوکر دیگران می‌سازد.

La mano laboriosa será señora, la indolente, tributaria.

25 غم و غصه انسان را گرانبار می‌کند، اما سخن دلگرم کننده او را سبکبار و شاد می‌سازد.

Las congojas del corazón abaten al hombre, mas una palabra buena le alegra.

26 شخص درستکار مردم را به راه راست هدایت می‌کند، اما آدم بدکار آنها را منحرف می‌سازد.

El justo muestra a los otros el camino, el ejemplo de los malos, en cambio, los desvía.

27 آدم تنبل حتی دنبال شکار خود نیز نمی‌رود. تلاش و کوشش، گنج گرانبهای انسان است.

El holgazán no asa la caza, pero el laborioso, gana preciosa hacienda.

28 راهی که خداشناسان در آن گام برمی‌دارند به حیات منتهی می‌شود و در آن مرگ نیست.

En la senda de la justicia está la vida; en el camino que ella traza no hay muerte.