ایوب 24

1 چرا خدای قادر مطلق زمانی برای دادرسی تعیین نمی‌کند؟ تا کی خداشناسان منتظر باشند و مجازات شریران را نبینند؟

The times are not hidden from the Almighty; even those who know him, do not know his days.

2 امواج ظلم ما را فرو گرفته است. خدانشناسان زمینها را غصب می‌کنند و گله‌ها را می‌دزدند؛

Some have crossed the boundaries, plundered the flocks, and given them pasture.

3 حتی از الاغهای یتیمان نیز نمی‌گذرند و دار و ندار بیوه‌زنان را به گرو می‌گیرند.

They have driven away the donkey of orphans, and have taken the cow from the widow as collateral.

4 حق فقرا را پایمال می‌سازند و فقرا از ترس، خود را پنهان می‌کنند.

They have undermined the way of the poor, and have pressed together the meek of the earth.

5 فقرا مانند خرهای وحشی، برای سیر کردن شکم خود و فرزندانشان، در بیابانها جان می‌کنند؛

Others, like wild asses in the desert, go forth to their work; by watching for prey, they obtain bread for their children.

6 علفهای هرز بیابان را می‌خورند و دانه‌های انگور بر زمین افتادهٔ تاکستانهای شریران را جمع می‌کنند.

They reap a field that is not their own, and they harvest a vineyard that they have taken by force.

7 نه لباسی دارند و نه پوششی، و تمام شب را برهنه در سرما می‌خوابند.

They send men away naked, having taken the clothing of those who have no covering in the cold;

8 از بی‌خانمانی به غارها پناه می‌برند و در کوهستان از باران خیس می‌شوند.

these are wet with the mountain rain, and, having no covering, they embrace the rocks.

9 ستمگران بچه‌های یتیم را از بغل مادرانشان می‌ربایند و از فقرا در مقابل قرضشان، بچه‌هایشان را به گرو می‌گیرند.

They have used violence to deprive orphans, and they have robbed the poor common people.

10 فقرا ناچارند لخت و عریان بگردند و با شکم گرسنه بافه‌های بدکاران را برایشان حمل کنند،

From the naked and those who do not have enough clothing, and from the hungry, they have taken away sheaves of grain.

11 در آسیابها روغن زیتون بگیرند بدون آنکه مزه‌اش را بچشند، و در حالی که از تشنگی عذاب می‌کشند با لگد کردن انگور، عصارهٔ آن را بگیرند.

They take their midday rest among the stockpiles of those who, though they have trodden the winepresses, suffer thirst.

12 فریاد مظلومان در حال مرگ از شهر به گوش می‌رسد. دردمندان داد می‌زنند و کمک می‌خواهند، ولی خدا به داد ایشان نمی‌رسد.

In the cities, they caused the men to groan and the spirit of the wounded to cry out, and so God does not allow this to go unpunished.

13 شریران بر ضد نور قیام کرده‌اند و از درستکاری بویی نبرده‌اند.

They have been rebellious against the light; they have not known his ways, nor have they returned by his paths.

14 آنان آدمکشانی هستند که صبح زود برمی‌خیزند تا فقیران و نیازمندان را بکشند و منتظر شب می‌مانند تا دزدی و زنا کنند. می‌گویند: «در تاریکی کسی ما را نخواهد دید.» صورتهای خود را می‌پوشانند تا کسی آنها را نشناسد.

The killer of men rises at first light; he executes the destitute and the poor, but, in truth, he is like a thief in the night.

15

The eye of the adulterer waits for darkness, saying, “No eye will see me,” and he covers his face.

16 شبها به خانه‌ها دستبرد می‌زنند و روزها خود را پنهان می‌کنند، زیرا نمی‌خواهند با روشنایی سروکار داشته باشند.

He passes through houses in the nighttime, just as they had agreed among themselves in the daytime; and they are ignorant of the light.

17 شب تاریک برای آنها همچون روشنایی صبح است، زیرا با ترسهای تاریکی خو گرفته‌اند.

If sunrise should suddenly appear, it is treated by them like the shadow of death; and they walk in darkness, as if in light.

18 اما آنها همچون کف روی آب، به‌زودی از روی زمین ناپدید خواهند شد! ملک آنها نفرین شده است و زمین آنها محصولی ندارد.

He is nimble on the surface of water. His place on land is to be accursed. May he not walk by way of the vineyards.

19 مرگ آنها را می‌بلعد، آن گونه که خشکی و گرما برف را آب می‌کند. (Sheol h7585)

May he cross from the snowy waters to excessive heat, and his sin, all the way to hell. (Sheol h7585)

20 حتی مادر شخصِ گناهکار او را از یاد می‌برد. کرمها او را می‌خورند و دیگر هیچ‌کس او را به یاد نمی‌آورد. ریشهٔ گناهکاران کنده خواهد شد،

Let mercy forget him. His charm is worms. Let him not be remembered, but instead be broken like an unfruitful tree.

21 چون به زنان بی‌فرزند که پسری ندارند تا از ایشان حمایت کند، ظلم می‌نمایند و به بیوه‌زنان محتاج کمک نمی‌کنند.

For he has fed on the barren, who does not bear fruit, and he has not done good to the widow.

22 خدا با قدرت خویش ظالم را نابود می‌کند؛ پس هر چند آنها ظاهراً موفق باشند، ولی در زندگی امیدی ندارند.

He has pulled down the strong by his strength, and, when he stands up, he will not have trust in his life.

23 ممکن است خدا بگذارد آنها احساس امنیت کنند، ولی همیشه مواظب کارهای ایشان است.

God has given him a place for repentance, and he abuses it with arrogance, but his eyes are upon his ways.

24 برای مدت کوتاهی کامیاب می‌شوند، اما پس از لحظه‌ای مانند همهٔ کسانی که از دنیا رفته‌اند، از بین می‌روند و مثل خوشه‌های گندم بریده می‌شوند.

They are lifted up for a little while, but they will not continue, and they will be brought low, just like all things, and they will be taken away, and, like the tops of the ears of grain, they will be crushed.

25 آیا کسی می‌تواند بگوید که حقیقت غیر از این است؟ آیا کسی می‌تواند ثابت کند که حرفهای من اشتباه است؟

But, if this is not so, who is able to prove to me that I have lied and to place my words before God?