< ایوب 22 >

آنگاه الیفاز تیمانی پاسخ داد: 1
Then Eliphaz the Temanite answered and said:
آیا از انسان فایده‌ای به خدا می‌رسد؟ حتی از خردمندترین انسانها نیز فایده‌ای به او نمی‌رسد! 2
Can a man, then, profit God? Behold, the wise man profiteth himself.
اگر تو عادل و درستکار باشی آیا نفع آن به خدای قادرمطلق می‌رسد؟ 3
Is it a pleasure to the Almighty, that thou art righteous; Or a gain to him, that thou walkest uprightly?
اگر تو خداترس باشی آیا او تو را مجازات می‌کند؟ 4
Will he contend with thee because he feareth thee? Will he enter with thee into judgment?
هرگز! مجازات تو برای شرارت و گناهان بی‌شماری است که در زندگی مرتکب شده‌ای! 5
Hath not thy wickedness been great? Have not thine iniquities been numberless?
از دوستانت که به تو مقروض بودند تمام لباسهایشان را گرو گرفتی و تمام دارایی آنها را تصاحب کردی. 6
For thou hast taken a pledge from thy brother unjustly, And stripped the poor of their clothing.
به تشنگان آب نداده‌ای و شکم گرسنگان را سیر نکرده‌ای، 7
Thou hast given the weary no water to drink, And withholden bread from the hungry.
هر چند تو آدم توانگر و ثروتمندی بودی و املاک زیادی داشتی. 8
But the man of power, his was the land, And the honorable man dwelt in it.
بیوه‌زنان را دست خالی از پیش خود راندی و بازوی یتیمان را شکستی. 9
Thou hast sent widows away empty, And broken the arms of the fatherless.
برای همین است که اکنون دچار دامها و ترسهای غیرمنتظره شده‌ای و ظلمت و امواج وحشت، تو را فرا گرفته‌اند. 10
Therefore snares are round about thee, And sudden fear confoundeth thee;
11
Or darkness, through which thou canst not see, And floods of water cover thee.
خدا بالاتر از آسمانها و بالاتر از بلندترین ستارگان است. 12
Is not God in the height of heaven? And behold the stars, how high they are!
ولی تو می‌گویی: «خدا چگونه می‌تواند از پس ابرهای تیره، اعمال مرا مشاهده و داوری کند؟ 13
Hence thou sayest, “What doth God know? Can he govern behind the thick darkness?
ابرها او را احاطه کرده‌اند و او نمی‌تواند ما را ببیند. او در آن بالا، بر گنبد آسمان حرکت می‌کند.» 14
Dark clouds are a veil to him, and he cannot see; And he walketh upon the arch of heaven.”
آیا می‌خواهی به راهی بروی که گناهکاران در گذشته از آن پیروی کرده‌اند؟ 15
Wilt thou take the old way Which wicked men have trodden,
همچون کسانی که اساس زندگیشان فرو ریخت و نابهنگام مردند؟ 16
Who were cut down before their time, And whose foundations were swept away by a flood?
زیرا به خدای قادر مطلق گفتند: «ای خدا از ما دور شو! تو چه کاری می‌توانی برای ما انجام دهی؟» 17
Who said unto God, “Depart from us!” And, “What can the Almighty do to us?”
در حالی که خدا خانه‌هایشان را سرشار از برکت ساخته بود. بنابراین من خود را از راههای شریران دور نگه خواهم داشت. 18
And yet he filled their houses with good things!—Far from me be the counsel of the wicked!
درستکاران و بی‌گناهان هلاکت شریران را می‌بینند و شاد شده، می‌خندند و می‌گویند: «دشمنان ما از بین رفتند و اموالشان در آتش سوخت.» 19
The righteous see their fate, and rejoice; And the innocent hold them in derision.
20
“Truly our adversary is destroyed, And fire hath consumed his abundance!”
ای ایوب، از مخالفت با خدا دست بردار و با او صلح کن تا لطف او شامل حال تو شود. 21
Acquaint now thyself with him, and be at peace: Thus shall prosperity return to thee.
دستورهای او را بشنو و آنها را در دل خود جای بده. 22
Receive, I pray thee, instruction from his mouth, And lay up his words in thy heart.
اگر به سوی خدای قادرمطلق بازگشت نموده، تمام بدیها را از خانهٔ خود دور کنی، آنگاه زندگی تو همچون گذشته سروسامان خواهد گرفت. 23
If thou return to the Almighty, thou shalt be built up; If thou put away iniquity from thy tent.
اگر طمع را از خود دور کنی و طلای خود را دور بریزی، 24
Cast to the dust thy gold, And the gold of Ophir to the stones of the brook:
آنگاه خدای قادر مطلق خودش طلا و نقرهٔ خالص برای تو خواهد بود! 25
Then shall the Almighty be thy gold, Yea, treasures of silver unto thee;
به او اعتماد خواهی کرد و از وجود او لذت خواهی برد. 26
For then shalt thou have delight in the Almighty, And shalt lift up thy face unto God.
نزد او دعا خواهی نمود و او دعای تو را اجابت خواهد کرد و تو تمام نذرهایت را به جا خواهی آورد. 27
Thou shalt pray to him, and he shall hear thee, And thou shalt perform thy vows.
دست به هر کاری بزنی موفق خواهی شد و بر راههایت همیشه نور خواهد تابید. 28
The purpose which thou formest shall prosper with thee, And light shall shine upon thy ways.
وقتی کسی به زیر کشیده می‌شود، تو می‌گویی: «بلندش کن!» و او افتاده را نجات می‌بخشد. 29
When men are cast down, thou shalt say, “There lifting up!” And the humble person he will save.
پس اگر فروتن شده، خود را از گناه پاکسازی او تو را خواهد رهانید. 30
He will deliver even him that is not innocent. The purity of thy hands shall save him.

< ایوب 22 >