< ایوب 19 >

آنگاه ایوب پاسخ داد: 1
Porém Jó respondeu dizendo:
تا به کی می‌خواهید عذابم بدهید و با سخنانتان مرا خرد کنید؟ 2
Até quando atormentareis minha alma, e me quebrantareis com palavras?
پی‌درپی به من اهانت می‌کنید و از این رفتارتان شرم نمی‌کنید. 3
Já dez vezes me humilhastes; não tendes vergonha em me maltratar.
اگر من خطا کرده‌ام، خطای من چه صدمه‌ای به شما زده است؟ 4
Mesmo se eu tiver errado, meu erro cabe apenas a mim.
شما خود را بهتر از من می‌پندارید و این مصیبت مرا نتیجهٔ گناه من می‌دانید، 5
Visto que vos exaltais contra mim, e contra mim usais minha desgraça,
در حالی که این خداست که مرا به چنین روزی انداخته و در دام خود گرفتار کرده است. 6
Sabei, pois, que foi Deus que me transtornou, e [com] sua rede me cercou.
فریاد برمی‌آورم و کمک می‌خواهم، اما هیچ‌کس صدایم را نمی‌شنود و کسی به فریادم نمی‌رسد. 7
Eis que eu clamo: Violência! Porém não sou respondido; grito, porém não há justiça.
خدا راهم را سد کرده و روشنایی مرا به تاریکی مبدل نموده است. 8
Ele entrincheirou meu caminho, de modo que não consigo passar; e pôs trevas sobre minhas veredas.
او عزت و فخر را از من گرفته 9
Ele me despojou de minha honra, e tirou a coroa de minha cabeça.
و از هر طرف مرا خرد کرده است. او مرا از پا درآورده و درخت امیدم را از ریشه برکنده است. 10
Ele me derrubou por todos os lados, e pereço; e arrancou minha esperança como a uma árvore.
خشم او علیه من شعله‌ور است و او مرا دشمن خود به حساب می‌آورد. 11
E fez inflamar contra mim sua ira, e me considerou para consigo como a [um de] seus inimigos.
لشکریانش به پیش می‌تازد و بر ضد من سنگر می‌سازند، و گرداگردِ خیمه‌ام اردو می‌زنند. 12
Juntas vieram suas tropas; prepararam contra mim seu caminho, e se acamparam ao redor de minha tenda.
برادرانم را از من دور کرده است، و آشنایانم بر ضد من برخاسته‌اند. 13
Ele afastou meus irmãos para longe de mim; e os que me conheciam agora me estranham.
بستگانم از من روگردانیده و همهٔ دوستانم مرا ترک گفته‌اند. 14
Meus parentes [me] deixaram, e meus conhecidos se esqueceram de mim.
اهل خانه و حتی خدمتکارانم با من مانند یک غریبه رفتار می‌کنند و من برای آنها بیگانه شده‌ام. 15
Os moradores de minha casa e minhas servas me tiveram por estranho; estrangeiro me tornei em seus olhos.
خدمتکارم را صدا می‌کنم، حتی به او التماس می‌نمایم، ولی او جوابم را نمی‌دهد. 16
Chamei a meu servo, e ele não respondeu; de minha própria boca eu lhe suplicava.
نَفَسم برای زنم مشمئزکننده است، و برادرانم طاقت تحمل مرا ندارند. 17
Meu hálito é estranho à minha mulher, e sou repugnante aos filhos de minha mãe.
بچه‌های کوچک هم مرا خوار می‌شمارند و وقتی مرا می‌بینند مسخره‌ام می‌کنند. 18
Até os meninos me desprezam; quando eu me levanto, falam contra mim.
حتی نزدیکترین دوستانم از من منزجرند و آنانی که دوستشان می‌داشتم از من روگردان شده‌اند. 19
Todos os meus amigos próximos me abominam; e [até] aqueles que eu amava se viraram contra mim.
از من پوست و استخوانی بیش نمانده است، به زحمت از چنگ مرگ گریخته‌ام. 20
Meus ossos se grudaram à minha pele e à minha carne; e escapei [só] com a pele de meus dentes.
آه ای دوستان، به من رحم کنید، زیرا دست خدا بر من سنگین شده است. 21
Compadecei-vos de mim, meus amigos, compadecei-vos de mim; pois a mão de Deus me tocou.
چرا شما هم مثل خدا مرا عذاب می‌دهید؟ آیا از خوردن گوشت بدنم سیر نشده‌اید؟ 22
Por que vós me perseguis como Deus, e não vos fartais de minhas carne?
ای کاش می‌توانستم درد دلم را با قلمی آهنین برای همیشه در دل سنگ بنویسم. 23
Ah se minhas palavras fossem escritas! Ah se fossem escritas em um livro!
24
Que com ponta de ferro e com chumbo fossem esculpidas em pedra para sempre!
اما من می‌دانم که رهاننده‌ام زنده است و سرانجام بر زمین خواهد ایستاد؛ 25
Pois eu sei que meu Redentor vive, e ao fim se levantará sobre a terra;
و می‌دانم حتی بعد از اینکه بدن من هم بپوسد، خدا را خواهم دید! 26
E mesmo depois de consumida minha pele, então em minha carne verei a Deus;
من خود با این چشمانم او را خواهم دید! چه امید پرشکوهی! 27
Ao qual eu verei para mim, e meus olhos [o] verão, e não outro. [Isto é o que] minhas entranhas anseiam dentro de mim.
چطور جرات می‌کنید به آزار من ادامه دهید و بگویید: «مقصر خودش است»؟ 28
Se disserdes: Como o perseguiremos? Pois a raiz do problema se acha em mim,
از شمشیر مجازات خدا بترسید و بدانید که او شما را داوری خواهد کرد. 29
Temei vós mesmos a espada; pois furor [há nos] castigos pela espada; para que [assim] saibais que [haverá] julgamento.

< ایوب 19 >