< حِزِقیال 3 >

او همچنین فرمود: «ای پسر انسان، آنچه را که به تو می‌دهم، بخور. این طومار را بخور! بعد برو و پیغام آن را به قوم اسرائیل برسان.» 1
Miingon siya kanako, “Anak sa tawo, kaona ang imong nakita. Kaona kining linukot nga basahon, unya lakaw ug suginli ang panimalay sa Israel.”
پس دهانم را باز کردم و او طومار را در دهانم گذاشت تا بخورم. 2
Busa minganga ako, ug gipakaon niya kanako ang maong linukot nga basahon.
سپس گفت: «همه را بخور و شکمت را از آن پر کن!» من نیز آن را خوردم؛ طعمش مثل عسل شیرین بود. 3
Miingon siya kanako, “Anak sa tawo, pakan-a ug busga ang imong tiyan niining linukot nga basahon nga akong gihatag kanimo!” Busa mikaon ako, ug tam-is kini sa akong baba sama sa dugos.
آنگاه گفت: «ای پسر انسان، نزد خاندان اسرائیل برو و سخنان مرا به ایشان بگو. 4
Unya miingon siya kanako, “Anak sa tawo, lakaw ngadto sa panimalay sa Israel ug isulti kanila ang akong mga pulong.
تو را به سرزمینی دور و بیگانه نمی‌فرستم که نتوانی زبانشان را بفهمی. 5
Kay wala ko ikaw gipadala sa katawhan nga lahig sinultihan o lisod ang pinulongan, apan ngadto sa katawhan sa Israel—
تو نزد قبایلی که زبانهای عجیب و غریب و مشکل دارند، نمی‌روی؛ هر چند اگر نزد آنها می‌رفتی، به تو گوش می‌دادند. 6
dili sa gamhanang nasod nga lahig sinultihan o lisod nga pinulongan nga dili masabtan! Kung ipadala ko ikaw kanila, maminaw gayod sila kanimo.
تو را نزد قوم اسرائیل می‌فرستم، ولی ایشان به سخنان تو توجهی نخواهند کرد، چون از من روگردان هستند. ایشان همگی سنگدل و سرسخت می‌باشند. 7
Apan ang panimalay sa Israel dili mouyon sa pagpaminaw kanimo, kay dili sila buot maminaw kanako. Busa ang tanan nga panimalay sa Israel gahig ulo ug tig-ag kasingkasing.
بنابراین، اینک تو را نیز مانند آنها سرسخت می‌سازم، 8
Tan-awa! Pagahion ko ang imong ulo nga mas gahi pa sa ilang mga ulo, ug ang imong agtang nga mas gahi pa sa ilang mga agtang.
تا در مقابل ایشان مثل الماس، سخت و مانند صخره، محکم باشی. پس، از این یاغیان نترس! 9
Gihimo kong sama sa diyamante ang imong agtang, nga mas gahi pa kaysa batong bantilis! Ayaw kahadlok kanila o pagpahulga sa ilang mga panagway, tungod kay masinupakon sila nga panimalay.”
«ای پسر انسان، تمام سخنان مرا در فکر و دل خود جای بده و به آنها توجه کن. 10
Unya miingon siya kanako, “Anak sa tawo, ang tanan nga mga pulong nga akong gipahibalo kanimo ibutang kini sa imong kasingkasing ug paminawa gayod kini!
آنگاه نزد قومت که در تبعید هستند برو و کلام مرا به ایشان اعلام نما؛ چه گوش دهند و چه ندهند.» 11
Unya lakaw ngadto sa mga binihag, sa imong katawhan, ug sultihi sila. Sultihi sila nga, 'Mao kini ang gisulti sa Ginoong Yahweh,' bisan kung mamati man sila o dili.”
سپس روح خدا مرا از زمین بلند کرد و وقتی جلال خداوند از جایگاهش بلند شد، از پشت سر خود صدای غرش عظیمی شنیدم. 12
Unya gibayaw ako sa Espiritu ug nadungog ko sa akong luyo ang dahunog sa usa ka dakong linog: “Dayega ang himaya ni Yahweh diha sa iyang dapit!”
این غرش از به هم خوردن بالهای موجودات و چرخهای کنار آنها برمی‌خاست. 13
May tingog sa mga pako sa buhing binuhat sa dihang nagkasangko sila, ug ang tingog sa mga ligid nga anaa kanila, ug ang dahunog sa dakong linog.
روح، مرا برداشت و بُرد. من با تلخی و با خشم رفتم، ولی دست پرقدرت خداوند بر من بود. 14
Gibayaw ako sa Espiritu ug gidala palayo, ug milakaw ako nga may kalagot ug kasuko sa akong kasingkasing, kay ang gamhanan nga kamot ni Yahweh mao ang mipalakaw kanako!
سپس به تل ابیب، در کنار رود کِبار، نزد یهودیان تبعیدی آمدم. در حالی که غرق در حیرت و اندیشه بودم، هفت روز در میان ایشان نشستم. 15
Busa miadto ako sa mga binihag didto sa Tel Abib nga nagpuyo daplin sa Suba sa Kebar, ug mipuyo ako uban kanila sa pito ka adlaw, ug nahibulong.
در پایان آن هفت روز، خداوند به من فرمود: 16
Unya sa milabay na ang pito ka adlaw miabot ang pulong ni Yahweh kanako nga nag-ingon,
«ای پسر انسان، من تو را برای اسرائیل به دیدبانی گماشته‌ام تا هرگاه هشداری برای قومم داشته باشم، تو آن را به ایشان برسانی. 17
“Anak sa tawo, gihimo ko ikaw nga tigbantay sa panimalay sa Israel, busa paminaw sa pulong gikan sa akong baba ug isulti kanila ang akong pagpasidaan.
اگر من به شخص بدکاری هشدار بدهم که محکوم به هلاکت است، و تو این هشدار را به او نرسانی، او توبه نخواهد کرد و نجات نخواهد یافت. در این صورت او به سبب گناهش هلاک خواهد شد؛ اما من تو را مسئول هلاکت او خواهم دانست و انتقام خون او را از تو خواهم گرفت. 18
Kung moingon ako ngadto sa daotan, 'Mamatay gayod ikaw' ug wala mo siya pasidan-i o suginli sa pagpasidaan ang daotan mahitungod sa iyang daotang binuhatan aron siya mabuhi—mamatay ang daotan sa iyang sala, apan paninglon ko ang iyang dugo diha sa imong kamot.
ولی اگر به او هشدار دهی، و او باز به گناه خود ادامه دهد و توبه نکند، آنگاه او در گناهان خود خواهد مرد؛ اما تو مسئول نخواهی بود. 19
Apan kung gipasidan-an nimo ang daotan, ug wala siya mitalikod sa pagkadaotan o sa iyang daotang binuhatan, unya namatay siya sa iyang sala, apan giluwas mo ang imong kaugalingong kinabuhi.
اگر شخص پاک و درستکاری، بدکار و گناهکار شود و تو او را از عاقبت کارش آگاه نسازی، من او را هلاک می‌کنم و او در گناهانش خواهد مرد و اعمال خوب گذشته‌اش نیز تأثیری در محکومیتش نخواهد داشت؛ اما من تو را مسئول هلاکت او خواهم دانست و تو را مجازات خواهم نمود، 20
Kung ang usa ka matarong motalikod sa iyang pagkamatarong ug nagbuhat sa daotan, ug magbutang ako ug kapandolan kaniya, unya mamatay siya. Tungod kay wala mo siya pasidan-i, mamatay siya sa iyang sala, ug dili ko hinumdoman ang iyang nabuhat nga matarong, apan paninglon ko ang iyang dugo diha sa imong kamot.
ولی اگر به او اخطار کنی و او توبه کند، زنده خواهد ماند و تو نیز جان خود را نجات خواهی داد.» 21
Apan kung gipasidan-an mo ang matarong nga tawo nga moundang sa pagpakasala aron dili na makasala, mabuhi gayod siya tungod kay gipasidan-an mo man siya; ug giluwas nimo ang imong kaugalingong kinabuhi.”
در آنجا دست خداوند بر من قرار گرفت و او به من فرمود: «برخیز و به بیابان برو و من در آنجا با تو سخن خواهم گفت.» 22
Busa ang kamot ni Yahweh anaa didto ug miingon siya kanako, “Bangon! Gawas sa patag ug makigsulti ako kanimo didto!”
من نیز برخاستم و رفتم. در آنجا شکوه و جلال خداوند را دیدم، درست همان‌گونه که در رؤیای اول دیده بودم! آنگاه به روی خود به خاک افتادم. 23
Mibangon ako ug miadto sa patag, ug anaa didto ang himaya ni Yahweh, sama sa himaya nga akong nakita duol sa suba sa Kebar; busa gipaubos ko ang akong nawong.
سپس روح خدا داخل من شد و مرا از زمین بلند کرد و چنین فرمود: «به خانه‌ات برو و خود را در آنجا زندانی کن. 24
Mikunsad ang Espiritu kanako ug mipatindog kanako; ug nakigsulti siya kanako ug miingon siya, “Lakaw ug panirado sulod sa imong balay,
تو را با طناب خواهند بست تا نتوانی حرکت کنی. 25
kay karon, anak sa tawo, dad-an ka nilag pisi ug gaposon ka aron dili ka na makaadto kanila.
زبانت را به کامت خواهم چسباند تا نتوانی این یاغیان را توبیخ و نصیحت کنی. 26
Patikigon ko ang imong dila diha sa imong alingagngag aron maamang ka, ug dili ka na makahimo sa pagbadlong kanila, tungod kay masinupakon man sila nga panimalay.
اما هرگاه پیغامی به تو بدهم، زبانت را خواهم گشود تا بتوانی سخن بگویی و کلام مرا به ایشان اعلام نمایی. بعضی به تو گوش خواهند داد و برخی گوش نخواهند داد، چون قومی یاغی هستند.» 27
Apan kung mosulti na ako kanimo, ablihan ko ang imong baba aron sa pagsulti kanila nga, 'Mao kini ang gisulti ni Yahweh.' Ang tawo nga maminaw makadungog; apan ang tawo nga dili maminaw dili makadungog, kay masinupakon man sila nga panimalay!”

< حِزِقیال 3 >