مزامیر 52

۱ 1 برای سالار مغنیان. قصیده داود وقتی که دوآغ ادومی آمد و شاول را خبر داده، گفت که داود به خانه اخیملک رفت ای جبار چرا از بدی فخر می‌کنی؟ رحمت خدا همیشه باقی است.

Þennan sálm orti Davíð til að andmæla óvini sínum Dóeg sem síðar tók af lífi áttatíu og fimm presta og fjölskyldur þeirra (sjá: 1. Sam. 22.). Kallar þú þig hetju?! Þú sem hreykir þér af ódæði gegn þjóð Guðs og herðir þig gegn miskunn hans.

۲ 2 زبان تو شرارت را اختراع می‌کند، مثل استره تیز، ای حیله ساز!

Þú ert eins og skeinuhættur hnífur, þú svikahrappur!

۳ 3 بدی را از نیکویی بیشتر دوست می‌داری و دروغ را زیادتر از راست گویی، سلاه.

Þú elskar illt meir en gott, lygi umfram sannleika.

۴ 4 همه سخنان مهلک را دوست می‌داری، ای زبان حیله باز!

Rógburð elskar þú og annað skaðræðistal!

۵ 5 خدا نیز تو را تا به ابد هلاک خواهد کردو تو را ربوده، از مسکن تو خواهد کند و ریشه تورا از زمین زندگان، سلاه.

En Guð mun koma þér á kné, draga þig út úr húsi þínu og uppræta af landi lifenda.

۶ 6 عادلان این را دیده، خواهند ترسید و بر او خواهند خندید.

Hinir réttlátu munu sjá það og óttast Guð, síðan hlægja og segja:

۷ 7 هان این کسی است که خدا را قلعه خویش ننمود بلکه به کثرت دولت خود توکل کرد و از بدی خویش خود را زورآور ساخت.

„Svo fer fyrir þeim sem fyrirlíta Guð og treysta á mátt sinn og megin, þeim sem þrjóskast í illsku sinni.“

۸ 8 و اما من مثل زیتون سبز در خانه خدا هستم. به رحمت خدا توکل می‌دارم تا ابدالاباد.

Ég er sem grænt olífutré í garði Guðs. Ég treysti á miskunn hans meðan ég lifi.

۹ 9 تو را همیشه حمد خواهم گفت، زیرا تو این را کرده‌ای. و انتظار نام تو را خواهم کشید زیرا نزدمقدسان تو نیکوست.

Drottinn, ég vil vegsama þig að eilífu og þakka það sem þú hefur gert. Ég segi hinum trúuðu: Góður er Guð!