مزامیر 109

۱ 1 برای سالار مغنیان. مزمور داودای خدای تسبیح من، خاموش مباش!

Боже, славо моја, немој ћутати,

۲ 2 زیرا که دهان شرارت ودهان فریب را بر من گشوده‌اند، و به زبان دروغ برمن سخن گفته‌اند.

Јер се уста безбожничка и уста лукава на ме отворише; говоре са мном језиком лажљивим.

۳ 3 به سخنان کینه مرا احاطه کرده‌اند و بی‌سبب با من جنگ نموده‌اند.

Речима злобним са свих страна гоне ме, и оружају се на ме низашта.

۴ 4 به عوض محبت من، با من مخالفت می‌کنند، و اما من دعا.

За љубав моју устају на мене, а ја се молим.

۵ 5 و به عوض نیکویی به من بدی کرده‌اند. و به عوض محبت، عداوت نموده.

Враћају ми зло за добро, и мржњу за љубав моју.

۶ 6 مردی شریر را براو بگمار، و دشمن به‌دست راست او بایستد.

Постави над њим старешину безбожника, и противник нека му стане с десне стране.

۷ 7 هنگامی که در محاکمه بیاید، خطا کار بیرون آیدو دعای او گناه بشود.

Кад се стане судити, нека изађе крив, и молитва његова нека буде грех.

۸ 8 ایام عمرش کم شود ومنصب او را دیگری ضبط نماید.

Нека буду дани његови кратки, и власт његову нека добије други.

۹ 9 فرزندان اویتیم بشوند و زوجه وی بیوه گردد.

Деца његова нек буду сироте, и жена његова удовица.

۱۰ 10 و فرزندان او آواره شده، گدایی بکنند و از خرابه های خودقوت را بجویند.

Деца његова нек се потуцају и просе, и нека траже хлеба изван својих пустолина.

۱۱ 11 طلبکار تمامی مایملک او را ضبط نماید و اجنبیان محنت او را تاراج کنند.

Нека му узме дужник све што има, и нека разграбе туђини муку његову.

۱۲ 12 کسی نباشد که بر او رحمت کند و بر یتیمان وی احدی رافت ننماید.

Нек се не нађе нико ко би га љубио, ни ко би се смиловао на сироте његове.

۱۳ 13 ذریت وی منقطع گردند و در طبقه بعد نام ایشان محو شود.

Наслеђе његово нек се затре, у другом колену нека погине име њихово.

۱۴ 14 عصیان پدرانش نزد خداوند به یاد آورده شودو گناه مادرش محو نگردد.

Безакоње старих његових нек се спомене у Господа, и грех матере његове нек се не избрише.

۱۵ 15 و آنها در مد نظرخداوند دائم بماند تا یادگاری ایشان را از زمین ببرد.

Нека буду свагда пред Господом, и Он нека истреби спомен њихов на земљи;

۱۶ 16 زیرا که رحمت نمودن را به یاد نیاورد، بلکه بر فقیر و مسکین جفا کرد و بر شکسته دل تااو را به قتل رساند.

Зато што се није сећао чинити милост, него је гонио човека ништег и убогог, и тужном у срцу тражио смрт.

۱۷ 17 چون که لعنت را دوست می‌داشت بدو رسیده و چون که برکت رانمی خواست، از او دور شده است.

Љубио је клетву, нека га и стигне; није марио за благослов, нека и отиде од њега.

۱۸ 18 و لعنت رامثل ردای خود در بر‌گرفت و مثل آب به شکمش درآمد و مثل روغن در استخوانهای وی.

Нек се обуче у клетву као у хаљину, и она нек уђе у њега као вода, и као уље у кости његове.

۱۹ 19 پس مثل جامه‌ای که او را می‌پوشاند، و چون کمربندی که به آن همیشه بسته می‌شود، خواهدبود.

Нек му она буде као хаљина, у коју се облачи, и као појас, којим се свагда паше.

۲۰ 20 این است اجرت مخالفانم از جانب خداوند و برای آنانی که بر جان من بدی می‌گویند.

Таква плата нек буде од Господа онима који ме ненавиде, и који говоре зло на душу моју.

۲۱ 21 اما تو‌ای یهوه خداوند به‌خاطر نام خود بامن عمل نما؛ چون که رحمت تو نیکوست، مراخلاصی ده.

А мени, Господе, Господе, учини шта приличи имену Твом. Ти си добар, милошћу својом избави ме.

۲۲ 22 زیرا که من فقیر و مسکین هستم ودل من در اندرونم مجروح است.

Јер сам невољан и ништ, и срце је моје рањено у мени.

۲۳ 23 مثل سایه‌ای که در زوال باشد رفته‌ام و مثل ملخ رانده شده‌ام.

Нестаје ме као сена, кад се одмиче; терају ме као скакавце.

۲۴ 24 زانوهایم از روزه داشتن می‌لرزد و گوشتم ازفربهی کاهیده می‌شود.

Колена моја изнемогоше од поста, и тело моје омрша.

۲۵ 25 و من نزد ایشان عارگردیده‌ام. چون مرا می‌بینند سر خود رامی جنبانند.

Постадох подсмех њима; видећи ме машу главом својом.

۲۶ 26 ‌ای یهوه خدای من مرا اعانت فرما، و به حسب رحمت خود مرا نجات ده،

Помози ми, Господе, Боже мој, спаси ме по милости својој.

۲۷ 27 تا بدانند که این است دست تو، و تو‌ای خداوند این را کرده‌ای.

Нека познају да је ово Твоја рука, и Ти, Господе, да си ово учинио.

۲۸ 28 ایشان لعنت بکنند، اما تو برکت بده. ایشان برخیزند و خجل گردند و اما بنده توشادمان شود.

Они куну, а Ти благослови; устају, али нек се постиде, и слуга се Твој обрадује.

۲۹ 29 جفا کنندگانم به رسوایی ملبس شوند و خجالت خویش را مثل ردا بپوشند.

Нек се противници моји обуку у срамоту, и као хаљином нек се покрију стидом својим.

۳۰ 30 خداوند را به زبان خود بسیار تشکر خواهم کرد و او را در جماعت کثیر حمد خواهم گفت.

Хвалићу Господа веома устима својим, и усред многих славићу Га,

۳۱ 31 زیرا که به‌دست راست مسکین خواهد ایستادتا او را از آنانی که بر جان او فتوا می‌دهندبرهاند.

Јер стоји с десне стране убогоме, да би га спасао од оних који осуђују душу његову.