ایّوب 16
| پس ایوب در جواب گفت: | ۱ 1 |
And Job made answer and said,
| «بسیارچیزها مثل این شنیدم. تسلی دهندگان مزاحم همه شما هستید. | ۲ 2 |
Such things have frequently come to my ears: you are comforters who only give trouble.
| آیا سخنان باطل راانتها نخواهد شد؟ و کیست که تو را به جواب دادن تحریک می‌کند؟ | ۳ 3 |
May words which are like the wind be stopped? or what is troubling you to make answer to them?
| من نیز مثل شمامی توانستم بگویم، اگر جان شما در جای جان من می‌بود، و سخنها به ضد شما ترتیب دهم، و سرخود را بر شما بجنبانم، | ۴ 4 |
It would not be hard for me to say such things if your souls were in my soul's place; joining words together against you, and shaking my head at you:
| لیکن شما را به دهان خود تقویت می‌دادم و تسلی لبهایم غم شما رارفع می‌نمود. | ۵ 5 |
I might give you strength with my mouth, and not keep back the comfort of my lips.
| «اگر من سخن گویم، غم من رفع نمی گردد؛ واگر ساکت شوم مرا چه راحت حاصل می‌شود؟ | ۶ 6 |
If I say what is in my mind, my pain becomes no less: and if I keep quiet, how much of it goes from me?
| لیکن الان او مرا خسته نموده است. تو تمامی جماعت مرا ویران ساخته‌ای. | ۷ 7 |
But now he has overcome me with weariness and fear, and I am in the grip of all my trouble.
| مرا سخت گرفتی و این بر من شاهد شده است. و لاغری من به ضدمن برخاسته، روبرویم شهادت می‌دهد. | ۸ 8 |
It has come up as a witness against me, and the wasting of my flesh makes answer to my face.
| در غضب خود مرا دریده و بر من جفا نموده است. دندانهایش را بر من افشرده و مثل دشمنم چشمان خود را بر من تیز کرده است. | ۹ 9 |
I am broken by his wrath, and his hate has gone after me; he has made his teeth sharp against me: my haters are looking on me with cruel eyes;
| دهان خود را بر من گشوده‌اند، بر رخسار من به استحقارزده‌اند، به ضد من با هم اجتماع نموده‌اند. | ۱۰ 10 |
Their mouths are open wide against me; the blows of his bitter words are falling on my face; all of them come together in a mass against me.
| خدامرا به‌دست ظالمان تسلیم نموده، و مرا به‌دست شریران افکنده است. | ۱۱ 11 |
God gives me over to the power of sinners, sending me violently into the hands of evil-doers.
| چون در راحت بودم مراپاره پاره کرده است، و گردن مرا گرفته، مرا خردکرده، و مرا برای هدف خود نصب نموده است. | ۱۲ 12 |
I was in comfort, but I have been broken up by his hands; he has taken me by the neck, shaking me to bits; he has put me up as a mark for his arrows.
| تیرهایش مرا احاطه کرد. گرده هایم را پاره می‌کند و شفقت نمی نماید. و زهره مرا به زمین می‌ریزد. | ۱۳ 13 |
His bowmen come round about me; their arrows go through my body without mercy; my life is drained out on the earth.
| مرا زخم بر زخم، مجروح می‌سازد ومثل جبار، بر من حمله می‌آورد. | ۱۴ 14 |
I am broken with wound after wound; he comes rushing on me like a man of war.
| بر پوست خود پلاس دوخته‌ام، و شاخ خود را در خاک خوار نموده‌ام. | ۱۵ 15 |
I have made haircloth the clothing of my skin, and my horn is rolled in the dust.
| روی من از گریستن سرخ شده است، و بر مژگانم سایه موت است. | ۱۶ 16 |
My face is red with weeping, and my eyes are becoming dark;
| اگر‌چه هیچ بی‌انصافی در دست من نیست، و دعای من پاک است. | ۱۷ 17 |
Though my hands have done no violent acts, and my prayer is clean.
| ای زمین خون مرا مپوشان، واستغاثه مرا آرام نباشد. | ۱۸ 18 |
O earth, let not my blood be covered, and let my cry have no resting-place!
| اینک الان نیز شاهد من در آسمان است، و گواه من در اعلی علیین. | ۱۹ 19 |
Even now my witness is in heaven, and the supporter of my cause is on high.
| دوستانم مرا استهزا می‌کنند، لیکن چشمانم نزد خدا اشک می‌ریزد. | ۲۰ 20 |
My friends make sport of me; to God my eyes are weeping,
| و آیا برای انسان نزدخدا محاجه می‌کند، مثل بنی آدم که برای همسایه خود می‌نماید؟ | ۲۱ 21 |
So that he may give decision for a man in his cause with God, and between a son of man and his neighbour.
| زیرا سالهای اندک سپری می‌شود، پس به راهی که برنمی گردم، خواهم رفت. | ۲۲ 22 |
For in a short time I will take the journey from which I will not come back.
