اول قرنتیان 10

۱ 1 زیرا‌ای برادران نمی خواهم شما بی خبر باشید از اینکه پدران ما همه زیرابر بودند و همه از دریا عبور نمودند

Moreover, brethren, I would not that ye should be ignorant, how that all our fathers were under the cloud, and all passed through the sea;

۲ 2 و همه به موسی تعمید یافتند، در ابر و در دریا؛

And were all baptized unto Moses in the cloud and in the sea;

۳ 3 و همه همان خوراک روحانی را خوردند

And did all eat the same spiritual meat;

۴ 4 و همه همان شرب روحانی را نوشیدند، زیرا که می‌آشامیدنداز صخره روحانی که از عقب ایشان می‌آمد و آن صخره مسیح بود.

And did all drink the same spiritual drink: for they drank of that spiritual Rock that followed them: and that Rock was Christ.

۵ 5 لیکن از اکثر ایشان خداراضی نبود، زیرا که در بیابان انداخته شدند.

But with many of them God was not well pleased: for they were overthrown in the wilderness.

۶ 6 و این امور نمونه‌ها برای ما شد تا ماخواهشمند بدی نباشیم، چنانکه ایشان بودند؛

Now these things were our examples, to the intent we should not lust after evil things, as they also lusted.

۷ 7 ونه بت‌پرست شوید، مثل بعضی از ایشان، چنانکه مکتوب است: «قوم به اکل و شرب نشستند وبرای لهو و لعب برپا شدند.»

Neither be ye idolaters, as were some of them; as it is written, The people sat down to eat and drink, and rose up to play.

۸ 8 و نه زنا کنیم چنانکه بعضی از ایشان کردند و در یک روزبیست و سه هزار نفر هلاک گشتند.

Neither let us commit fornication, as some of them committed, and fell in one day three and twenty thousand.

۹ 9 و نه مسیح راتجربه کنیم، چنانکه بعضی از ایشان کردند و ازمارها هلاک گردیدند.

Neither let us tempt Christ, as some of them also tempted, and were destroyed of serpents.

۱۰ 10 و نه همهمه کنید، چنانکه بعضی از ایشان کردند و هلاک کننده ایشان را هلاک کرد.

Neither murmur ye, as some of them also murmured, and were destroyed of the destroyer.

۱۱ 11 و این همه بطور مثل بدیشان واقع شد وبرای تنبیه ما مکتوب گردید که اواخر عالم به ما رسیده است. (aiōn g165)

Now all these things happened unto them for ensamples: and they are written for our admonition, upon whom the ends of the age are come. (aiōn g165)

۱۲ 12 پس آنکه گمان برد که قایم است، باخبر باشد که نیفتد.

Wherefore let him that thinketh he standeth take heed lest he fall.

۱۳ 13 هیچ تجربه جز آنکه مناسب بشر باشد، شما را فرو نگرفت. اما خداامین است که نمی گذارد شما فوق طاقت خودآزموده شوید، بلکه باتجربه مفری نیز می‌سازد تایارای تحمل آن را داشته باشید.

There hath no temptation taken you but such as is common to man: but God is faithful, who will not suffer you to be tempted above that ye are able; but will with the temptation also make a way to escape, that ye may be able to bear it.

۱۴ 14 لهذا‌ای عزیزان من از بت‌پرستی بگریزید.

Wherefore, my dearly beloved, flee from idolatry.

۱۵ 15 به خردمندان سخن می‌گویم: خود حکم کنیدبرآنچه می‌گویم.

I speak as to wise men; judge ye what I say.

۱۶ 16 پیاله برکت که آن را تبرک می‌خوانیم، آیا شراکت در خون مسیح نیست؟ ونانی را که پاره می‌کنیم، آیا شراکت در بدن مسیح نی؟

The cup of blessing which we bless, is it not the communion of the blood of Christ? The bread which we break, is it not the communion of the body of Christ?

۱۷ 17 زیرا ما که بسیاریم، یک نان و یکتن می‌باشیم چونکه همه از یک نان قسمت می‌یابیم.

For we being many are one bread, and one body: for we are all partakers of that one bread.

۱۸ 18 اسرائیل جسمانی را ملاحظه کنید! آیاخورندگان قربانی‌ها شریک قربانگاه نیستند؟

Behold Israel after the flesh: are not they which eat of the sacrifices partakers of the altar?

۱۹ 19 پس چه گویم؟ آیا بت چیزی می‌باشد؟ یا که قربانی بت چیزی است؟

What say I then? that the idol is any thing, or that which is offered in sacrifice to idols is any thing?

۲۰ 20 نی! بلکه آنچه امت هاقربانی می‌کنند، برای دیوها می‌گذرانند نه برای خدا؛ و نمی خواهم شما شریک دیوها باشید.

But I say, that the things which the Gentiles sacrifice, they sacrifice to devils, and not to God: and I would not that ye should have fellowship with devils.

۲۱ 21 محال است که هم از پیاله خداوند و هم از پیاله دیوها بنوشید؛ و هم از مایده خداوند و هم ازمایده دیوها نمی توانید قسمت برد.

Ye cannot drink the cup of the Lord, and the cup of devils: ye cannot be partakers of the Lord’s table, and of the table of devils.

۲۲ 22 آیاخداوند را به غیرت می‌آوریم یا از او تواناترمی باشیم؟

Do we provoke the Lord to jealousy? are we stronger than he?

۲۳ 23 همه‌چیز جایز است، لیکن همه مفیدنیست؛ همه رواست، لیکن همه بنا نمی کند.

All things are lawful for me, but all things are not expedient: all things are lawful for me, but all things edify not.

۲۴ 24 هرکس نفع خود را نجوید، بلکه نفع دیگری را.

Let no man seek his own, but every man another’s wealth.

۲۵ 25 هرآنچه را در قصابخانه می‌فروشند، بخوریدو هیچ مپرسید به‌خاطر ضمیر.

Whatsoever is sold in the shambles, that eat, asking no question for conscience sake:

۲۶ 26 زیرا که جهان و پری آن از آن خداوند است.

For the earth is the Lord’s, and the fulness thereof.

۲۷ 27 هرگاه کسی ازبی ایمانان از شما وعده خواهد و می‌خواهیدبروید، آنچه نزد شما گذارند بخورید و هیچ مپرسید بجهت ضمیر.

If any of them that believe not bid you to a feast, and ye be disposed to go; whatsoever is set before you, eat, asking no question for conscience sake.

۲۸ 28 اما اگر کسی به شماگوید «این قربانی بت است»، مخورید به‌خاطر آن کس که خبر داد و بجهت ضمیر، زیرا که جهان وپری آن از آن خداوند است.

But if any man say unto you, This is offered in sacrifice unto idols, eat not for his sake that shewed it, and for conscience sake: for the earth is the Lord’s, and the fulness thereof:

۲۹ 29 اما ضمیرمی گویم نه از خودت بلکه ضمیر آن دیگر؛ زیراچرا ضمیر دیگری بر آزادی من حکم کند؟

Conscience, I say, not thine own, but of the other: for why is my liberty judged of another man’s conscience?

۳۰ 30 واگر من به شکر بخورم، چرا بر من افترا زنند به‌سبب آن چیزی که من برای آن شکر می‌کنم؟

For if I by grace be a partaker, why am I evil spoken of for that for which I give thanks?

۳۱ 31 پس خواه بخورید، خواه بنوشید، خواه هرچه کنید، همه را برای جلال خدا بکنید.

Whether therefore ye eat, or drink, or whatsoever ye do, do all to the glory of God.

۳۲ 32 یهودیان و یونانیان و کلیسای خدا را لغزش مدهید.

Give none offence, neither to the Jews, nor to the Gentiles, nor to the Assembly of God:

۳۳ 33 چنانکه من نیز در هرکاری همه را خوش می‌سازم و نفع خود را طالب نیستم، بلکه نفع بسیاری را تا نجات یابند.

Even as I please all men in all things, not seeking mine own profit, but the profit of many, that they may be saved.