ମାତିଉ 21
1 ହେ ପାଦ୍ନା ଜିସୁ ଆରି ଚେଲାର୍ ଜିରୁସାଲମ୍ କଚଣ୍ ବେତ୍ପାଗି ନାସ୍ତାଂ ଏକାତାର୍ ହେ ପାଦ୍ନା ରିୟାର୍ ଚେଲାର୍ ଜିତ୍ମାଡ଼ି ଏକାତାର୍ ।
Als sie sich dann Jerusalem näherten und nach Bethphage an den Ölberg gekommen waren, da sandte Jesus zwei von seinen Jüngern ab
2 ମି “ଲାଗେ ହେ ନାସ୍ତ ହାଲାଟ୍, ଆରେ ହାନିଲାଡ଼େ ଗାଚ୍ୟା ଆଜ଼ି ମାନି ର ଗଦ ହିମ୍ଣା ଆରି ତା ଲାହାଙ୍ଗ୍ ର ହିମ୍ଣା ହୁଡ଼୍ନାଦେର୍; ହେୱେକିୟାଙ୍ଗ୍ ରିକ୍ଚି ନା କଚଣ୍ ତାହିୱାଡୁ ।”
mit der Weisung: »Geht in das Dorf, das vor euch liegt! Ihr werdet dort sogleich (am Eingang) eine Eselin angebunden finden und ein Füllen bei ihr; bindet sie los und bringt sie mir her!
3 ଆରେ, ଇନାୱାଡ଼ାଂ ଇନେର୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇନାକା ଇନାର୍, “ଲାଗିଂ ଇନାଦେର୍, ଇୱାଙ୍ଗ୍ ତାକେ ମାପ୍ରୁ ଲଡ଼ା ମାନାତ୍ । ହେ ଦାପ୍ରେ ହେୱେନ୍ ହେୱେକିୟାଙ୍ଗ୍ ପକ୍ତାନାନ୍ ।”
Und wenn euch jemand etwas sagen sollte, so antwortet ihm: ›Der Herr hat sie nötig, wird sie aber sofort zurückschicken.‹«
4 ବେଣ୍ବାକ୍ଣାୟ୍କିନାକାର୍ କାଜିଂ ଇଦାଂ ଇ ବଚନ୍ ଇନେସ୍ ପୁରା ଆନାତ୍, ହେଦାଂ କାଜିଂ ଇଦାଂ ଗିଟା ଆତାତ୍,
Dies ist aber geschehen, damit das Wort des Propheten erfüllt werde, das da lautet:
5 “ସିୟନ୍ନି ଗାଡ଼୍ଚେଂ ୱେଚାଟ୍, ହୁଡ଼ା, ମି ରାଜା ନି କଚଣ୍ ୱାନାନା; ହେୱାନ୍ ହୁଦାର୍ ଆରି ଗଦ ହିମ୍ଣା ଜପି କୁଚ୍ଚାନ୍ନା ଗଦ ଜପି କୁଚ୍ଚାକାନ୍ ।”
»Sagt der Tochter Zion: Siehe, dein König kommt zu dir sanftmütig und auf einem Esel reitend, und zwar auf einem Füllen, dem Jungen des Lasttiers.«
6 ହେବେ ଚେଲାହିର୍ ହାଲ୍ଜି ଜିସୁଙ୍ଗ୍ ବଲ୍ ତାଙ୍ଗ୍ କାମାୟ୍ କିତାର୍,
Als nun die Jünger hingegangen waren und den Auftrag Jesu ausgerichtet hatten,
7 ଆରେ ଗଦ ହିମ୍ଣା ତାସି ହେୱାଙ୍ଗ୍ ଜପି ହେନ୍ଦ୍ରା ପାସ୍ସି ହିତାର୍, ଆରେ ଜିସୁ ତା ଜପି କୁଚ୍ଚାନ୍ ।
führten sie die Eselin mit dem Füllen herbei, legten ihre Mäntel auf sie, und er setzte sich darauf.
8 ଆରେ, ମାନାୟାର୍ ବିତ୍ରେ କେତେଜାଣ୍ ଜାର୍ ଜାର୍ ହେନ୍ଦ୍ରା ହାସ୍ଦ ପାସ୍ତାର୍ ଆରି କେତେଜାଣ୍ ମାର୍ଦାଂ ଡାଡ଼୍ କାଦ୍ଦି ତାସି ହାସ୍ଦ ପାସ୍ସି ହିଦେଂ ଲାଗାତାର୍ ।
Die überaus zahlreiche Volksmenge aber breitete ihre Mäntel auf den Weg aus, andere hieben Zweige von den Bäumen ab und streuten sie auf den Weg;
9 ଆରେ ତା ଆଗେ ଆରି ପାଚେ ହାଲ୍ଜି ମାନି ମାନାୟାର୍ ଗାଜା କାଟ୍ତାଂ ଇଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତାର୍, ହସାନ୍ନା “ଦାଉଦ୍ତି ହିମ୍ଣା ଦନ୍ୟବାଦ୍ କିୟାଟ୍! ମାପ୍ରୁ ତର୍ଦାଂ ଇନେର୍ ୱାନାରା, ହେୱେନ୍ ଦନ୍ୟ ମାପ୍ରୁ କେର୍କଣ୍ ଆୟେତ୍ ।”
und die Scharen, die im Zuge vor ihm her gingen und die, welche ihm nachfolgten, riefen laut: »Hosianna dem Sohne Davids! Gepriesen sei, der da kommt im Namen des Herrn! Hosianna in den Himmelshöhen!«
10 ଆରେ, ହେୱେନ୍ ଜିରୁସାଲମ୍ତ ହଣ୍ଗାତାନ୍, ଗାଡ଼୍ନିକାର୍ ଇୱାନ୍ ଇନେନ୍ ଇଞ୍ଜି ବିଙ୍ଗ୍ବିଙ୍ଗ୍ ଆତାତ୍ ।
Als er dann in Jerusalem eingezogen war, geriet die ganze Stadt in Bewegung, und zwar fragte man: »Wer ist dieser?«
11 ହେବେତାଂ ମାନାୟାର୍ ଇଚାର୍, “ଇୱେନ୍ ଗାଲିଲିନି ନାଜରିତ୍ତ ର ବେଣ୍ବାକ୍ଣାୟ୍କିନାକାନ୍ ଜିସୁ ।”
Da sagte die Volksmenge: »Dies ist der Prophet Jesus aus Nazareth in Galiläa!«
12 ପାଚେ ଜିସୁ ମନ୍ଦିର୍ତ ହଣ୍ଜି ହେ ବାହାତ କଡ଼୍ନାକା ପ୍ରନାକାରିଂ ୱିଜ଼ାର୍ ମାନାୟାରିଂ ହପ୍ତାନ୍, ଆରେ ଡାବୁଙ୍ଗ୍ ବେପ୍ରିୟାର୍ତି ପାଟା ଆରି ପାଣ୍ଡ୍କା ବେପ୍ରିୟାର୍ତି କୁଚ୍ନି ବାହା ଉଲ୍ଟାୟ୍ କିତାନ୍,
Jesus ging dann in den Tempel Gottes, trieb alle hinaus, die im Tempel verkauften und kauften, warf die Tische der Geldwechsler und die Sitze der Taubenverkäufer um
13 ଆରେ ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍, ଦର୍ମ ସାସ୍ତର୍ତ ଲେକା ମାନାତ୍, “ମା ଇଲ୍ ପାର୍ତାନା ଇଲ୍ ଇଞ୍ଜି ପୁଟା ଆନାତ୍ ମାତର୍ ଏପେଙ୍ଗ୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଚର୍କୁ ଇଲ୍ କିତାଦେର୍ଣ୍ଣା ।”
und sagte zu ihnen: »Es steht geschrieben: ›Mein Haus soll ein Bethaus heißen!‹ Ihr aber macht es zu einer ›Räuberhöhle‹!«
14 ଆରେ, ମନ୍ଦିର୍ତ କାଣା ଆରି ହିର୍କଲ୍ ରଗି ମାନାୟ୍ ତା କଚଣ୍ ୱାତିଲେ, ହେୱେନ୍ ହେୱାରିଂ ଉଜ୍ କିତାନ୍ ।
Es kamen auch Blinde und Lahme im Tempel zu ihm, und er heilte sie.
15 ମାତର୍ ମୁଡ଼୍ ମାପ୍ରୁହେବାକିନାକାନ୍ ଆରି ଗୁରୁର୍ ତା କିତି କାବା ଆନି କାମାୟ୍ ସବୁ ଆରି ମନ୍ଦିର୍ ବିତ୍ରେ ହସାନ୍ନା “ଦାଉଦ୍ନି ହିମ୍ଣା” ଇଞ୍ଜି ଗାଜା କାଟ୍ କିଜ଼ି ମାନି କାଡ଼୍ଦେରିଂ ହୁଡ଼୍ଜି ରିସା ଆତାନ୍ ।
Als aber die Hohenpriester und Schriftgelehrten die Wunder sahen, die er tat, und (hörten) wie die Kinder im Tempel laut riefen: »Hosianna dem Sohne Davids!«, wurden sie unwillig
16 ହେୱାର୍ ଜିସୁଙ୍ଗ୍ ୱେନ୍ବାତାର୍, “ଇୱାର୍ ଇନାକା ଇଞ୍ଜ୍ନାରା, ଏପେଙ୍ଗ୍ ୱେନାଦେରା?” ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍, “ଆଁ, ଏନେଙ୍ଗ୍ ହିମ୍ଣା ଆରି ଉଣାକାର୍ ୱେଇ କାଜିଂ ମିଦାଙ୍ଗ୍ ଇନାକା ଦରମ୍ ସାସ୍ତର୍ତ ଲେକାତାତ୍ନା ପଡ଼ି କିୱାତାଇନା କି, ଏନ୍ ହିମ୍ଣାଂ ଆରି କଡ଼୍ଗେ ହିମ୍ଣାକାଂ ଆଦିକ୍ ୱାରି କିଦେଙ୍ଗ୍ ହିକ୍ୟା ହିତାୟ୍ନା?”
und sagten zu ihm: »Hörst du nicht, was diese hier rufen?« Da antwortete Jesus ihnen: »Jawohl! Habt ihr noch niemals (das Schriftwort) gelesen: ›Aus dem Munde von Unmündigen und Säuglingen hast du (dir) Lobpreis bereitet‹?«
17 ଇଦାଂ ଇଞ୍ଜି ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ପିସ୍ତି ଜିରୁସାଲମ୍ତାଂ ହସି ବେତ୍ନିୟା ହାଚାର୍ । ହେବେ ଜିସୁ ନାଣା ମାଚାନ୍ ।
Mit diesen Worten ließ er sie stehen, ging aus der Stadt hinaus nach Bethanien und blieb über Nacht dort.
18 ହେ ଆର୍କାତ୍ ନାଜିଂ ଜିସୁ ଜିରୁସାଲମ୍ତାଂ ୱାନିହିଂ ନାସ୍କି ଆତାନ୍ ।
Als er dann frühmorgens in die Stadt zurückkehrte, hungerte ihn,
19 ହାଜ଼ି କଚଣ୍ ର ତଗା ମାର୍ ମାଚାତ୍ । ଜିସୁ ତା ଲାଗାଂ ହାଲ୍ଜି ହେବେ ଆକିଂ ପିସ୍ତି ଆରି ଇନାକା ହୁଡ଼୍ୱାତାନ୍ । ଲାଗିଂ ଜିସୁ ମାର୍ତିଂ ଇଚାନ୍, “ଏନ୍ ଆରେ ମୁଡ଼୍କେ ପାଡ଼୍ ଆହ୍ମା ।” ହେ ଦାପ୍ରେ ତଗା ମାର୍ ୱାଜ୍ଜି ହାଚାତ୍ । (aiōn g165)
und als er einen einzelnen Feigenbaum am Wege stehen sah, ging er zu ihm hin, fand aber nichts anderes an ihm als Blätter. Da sagte er zu ihm: »Nie mehr soll noch Frucht von dir kommen in Ewigkeit!«, und der Feigenbaum verdorrte sofort. (aiōn g165)
20 ଚେଲାହିର୍ ଇଦାଂ ହୁଡ଼୍ଜି କାବା ଆଜ଼ି ୱେନ୍ବାତାର୍, “ତଗା ମାର୍ ଏଚେଚାଣ୍ଡ୍ ୱାଚ୍ଚାତ୍ ଇନେସ୍?”
Als die Jünger das sahen, verwunderten sie sich und sagten: »Wie kommt es, daß der Feigenbaum sofort verdorrt ist?«
21 ଜିସୁ ଉତର୍ ହିତାନ୍, “ଆନ୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ହାତ୍ପା ଇଞ୍ଜ୍ନାଙ୍ଗା, ଜଦି ମି ପାର୍ତି ମାନାତ୍, ଆରେ ଏପେଙ୍ଗ୍ ପାର୍ତି କିଉଦେର୍, ଲାଗିଂ ଇ ତଗା ମାର୍ କାଜିଂ ଇନେସ୍ କିୟାଆତାତ୍ନା, କେବଲ୍ ଇନେର୍ ହେ ଲାକେ କିନାଦେର୍, ହେଦାଂ ଆକାୟ୍, ମତର୍ ଜଦି ଇ ମାଡ଼ିତିଂ ପା ଏନ୍ ନିଙ୍ଗ୍ଜି ହାମ୍ଦୁର୍ତ ହାଲ୍ଜି ଆରା ଇଞ୍ଜି ଇନାଦେର୍, ତା ଆତିସ୍ ହେଦାଂ ଗିଟା ଆନାତ୍ ।
Da antwortete ihnen Jesus: »Wahrlich ich sage euch: Wenn ihr Glauben habt und keinen Zweifel hegt, so werdet ihr nicht nur das, was hier mit dem Feigenbaume geschehen ist, tun können, sondern auch, wenn ihr zu dem Berge hier sagtet: ›Hebe dich empor und stürze dich ins Meer!‹, so würde es geschehen;
22 ଆରେ, ପାର୍ତି କିଜ଼ି ପାର୍ତାନାତାଂ ଇନାକା ପା ଏନ୍ନାଦେର୍ ହେ ସବୁ ପାୟାନାଦେର୍ ।”
und alles, um was ihr im Gebet bittet, werdet ihr empfangen, wenn ihr Glauben habt.«
23 ପାଚେ ଜିସୁ ମନ୍ଦିର୍ତ ହଣ୍ଜି ହିକ୍ୟା ହିନି ୱେଡ଼ାଲିଂ ମୁଡ଼୍ ମାପ୍ରୁହେବା କିନାକାର୍ ଆରି ମାନାୟାର୍ତି ବୁଡ଼ାଲୁର୍ ତା କଚଣ୍ ୱାଜ଼ି ୱେନ୍ବାତାର୍, ଏନ୍ “ଇମ୍ଣି ଆଦିକାର୍ତାଂ ଇ ୱିଜ଼ୁ କିନାୟା? ଆରେ, ନିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇନେର୍ ଇ ଆଦିକାର୍ ହିତ୍ତାର୍?”
Als er dann in den Tempel gekommen war, traten die Hohenpriester und die Ältesten des Volkes zu ihm, während er lehrte, und fragten ihn: »Auf Grund welcher Vollmacht trittst du in dieser Weise hier auf, und wer hat dir die Vollmacht dazu gegeben?«
24 ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ଉତର୍ ହିତାନ୍, “ଆନ୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ କେବଲ୍ ର ପର୍ସନ୍ ଗୱାରି କିଦ୍ନାଙ୍ଗ୍ ହେ ଉତର୍ ହିଦେଂ ଆଡ଼୍ତିସ୍, ଆନ୍ ଇମ୍ଣି ଆଦିକାର୍ ଇ ୱିଜ଼ୁ କାମାୟ୍ କିନାଙ୍ଗା, ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ୱେଚ୍ନାଙ୍ଗ୍ ।
Jesus gab ihnen zur Antwort: »Auch ich will euch eine einzige Frage vorlegen; wenn ihr sie mir beantwortet, so will auch ich euch sagen, auf Grund welcher Vollmacht ich hier so auftrete:
25 ବାପ୍ତିସିମ୍ ହିନାକା ଆଦିକାର୍ ଜହନ୍ ଇନେର୍ତାଂ ଗାଟା ଆଜ଼ି ମାଚାନ୍? ସାର୍ଗେତାଂ କି ମାନାୟ୍ତିଂ?” ହେବେ ହେୱାର୍ ହେୱାର୍ ବିତ୍ରେ ବେଣ୍କିତାର୍ “ଇ ବିସ୍ରେ ଇନାକା ଇନାସ୍? ଜଦି ଇନାସ୍ ଇସ୍ୱର୍ତାଂ, ଲାଗିଂ ଜହନ୍ତିଂ ଇନାକିଦେଂ ପାର୍ତି କିଉଦେରା ଇଞ୍ଜି ହେୱାନ୍ ମାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ୱେନ୍ବାଦାନାନ୍ ।
Woher stammte die Taufe des Johannes? Vom Himmel oder von den Menschen?« Da überlegten sie bei sich folgendermaßen:
26 ମାନାୟ୍ତିଂ ଇଞ୍ଜି ଜଦି ଇନାସ୍, ଲାଗିଂ ମାନାୟାରିଂ ମାଙ୍ଗ୍ ପାଣ୍ଡ୍ରୁ ହତ୍ନାତା, ଇନାକିଦେଂକି ୱିଜ଼ାର୍ ମାନାୟାର୍ ଜହନ୍ ରକାନ୍ ବେଣ୍ବାକ୍ଣାୟ୍ କିନାକାନ୍ ଇଞ୍ଜି ହେୱାର୍ ପାର୍ତି କିନାରା ।”
»Sagen wir: ›Vom Himmel‹, so wird er uns vorhalten: ›Warum habt ihr ihm dann keinen Glauben geschenkt?‹ Sagen wir aber: ›Von den Menschen‹, so haben wir das Volk zu fürchten; denn alle halten Johannes für einen Propheten.«
27 ହେଦାଂ କାଜିଂ ହେୱାର୍ ଜିସୁ ଉତର୍ ହିଜ଼ି ଇଚାର୍, “ଆପେଂ ପୁନୁପ୍ ।” ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍, “ଇନେର୍ ଆଦିକାର୍ତାଂ ଇ ସବୁ କିନାଙ୍ଗା, ଆନ୍ ପା ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ୱେଚ୍ଚୁଙ୍ଗ୍ ।”
So gaben sie denn Jesus zur Antwort: »Wir wissen es nicht.« Da antwortete auch er ihnen: »Dann sage auch ich euch nicht, auf Grund welcher Vollmacht ich hier so auftrete.«
28 “ମତର୍ ଏପେଙ୍ଗ୍ ଇନାକା ମାନେ କିୟା? ରୱାନ୍ ମାନାୟ୍ତିଂ ରିୟାର୍ ମାଜ଼ି ମାଚାର୍ । ହେୱେନ୍ ପର୍ତୁମ୍ କଚଣ୍ ୱାଜ଼ି ଗାଜା ମାଜ଼ି ଇଚାନ୍, ମାଜ଼ି, ହାଲା, ନେଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଅଙ୍ଗୁର୍ ବାଡ଼୍ଦ କାମାୟ୍ କିୟା ।
»Was meint ihr aber (über folgendes)? Ein Mann hatte zwei Söhne. Er ging nun zu dem ersten und sagte: ›Mein Sohn, gehe hin und arbeite heute im Weinberge.‹
29 ହେୱେନ୍ ଉତର୍ ହିତାନ୍, ନା ଇଚା ଆକାୟ୍, ମାତର୍ ପାଚେ ମାନ୍ବାଦ୍ଲାୟ୍ କିଜ଼ି ହାଚାନ୍ ।
Der antwortete: ›Ja, Herr‹, ging aber nicht hin.
30 ଆରେ, ଆବା ଆରେ ରକାନ୍ କଚଣ୍ ୱାଜ଼ି ହେ ଲାକେ ଇଚାନ୍ । ହେୱାନ୍ ଉତର୍ ହିତାନ୍, ଗୁରୁ, ଆନ୍ ହାନାଙ୍ଗା, ମାତର୍ ହାଲ୍ୱାତାନ୍ ।
Dann ging er zu dem zweiten und sagte zu ihm das gleiche. Der gab zur Antwort: ›Ich will nicht!‹ Später aber besann er sich eines Besseren und ging hin.
31 ଇନା, ଇ ରିୟାର୍ ମେହିର୍ ବିତ୍ରେ ଇନେର୍ ତା ଆବାତି ବଲ୍ ମାନି କିଜ଼ି ମାଚାନ୍?” ହେୱାର୍ ଇଚାର୍, “ଗାଜା ମେହି ।” ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍, “ଆନ୍ ହାତ୍ପା ଇଞ୍ଜ୍ନାଙ୍ଗା ସିସ୍ତୁଏନ୍ନାକାର୍ ଆରି ଦାରୁଲାର୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ତାଙ୍ଗ୍ ଆଗେ ଇସ୍ୱର୍ ରାଜିତ ହଣାର୍ ।
Wer von den beiden hat nun den Willen des Vaters getan?« Sie antworteten: »Der zweite.« Da sagte Jesus zu ihnen: »Wahrlich ich sage euch: Die Zöllner und die Dirnen kommen vor euch in das Reich Gottes.
32 ଇନାକିଦେଂକି ଜହନ୍ ମି କଚଣ୍ ଦାର୍ମିନି ହାଜ଼ି ହିଜ଼ି ୱାତାନ୍, ଆରେ ଏପେଙ୍ଗ୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ପାର୍ତି କିୱାତାଦେର୍, ମତର୍ ସିସ୍ତୁଏନ୍ନାକାର୍ ଆରି ଦାରୁଲାର୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ପାର୍ତି କିତାର୍, ମାତର୍ ଏପେଙ୍ଗ୍ ଇନେସ୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ପାର୍ତି କିଦେଙ୍ଗ୍ ଆଡ୍ନାଦେର୍, ଇଦାଂ କାଜିଂ ହେଦାଂ ହୁଡ଼୍ଜି ପା ମାନ୍ବାଦ୍ଲାୟ୍ କିୱାତାଦେର୍ ।”
Denn Johannes ist mit der Lehre von der Gerechtigkeit zu euch gekommen, und ihr habt ihm nicht geglaubt, während die Zöllner und die Dirnen ihm Glauben geschenkt haben. Ihr dagegen seid, obgleich ihr das sahet, auch hinterher nicht in euch gegangen, daß ihr ihm geglaubt hättet.«
33 “ଆରେ ର ଉତର୍ମୁଡ଼୍ ୱେନାଟ୍ । ରୱାନ୍ ଇଲ୍ ହାଉକାର୍ ମାଚାନ୍, ହେୱାନ୍ ର ଅଙ୍ଗୁର୍ ବାଡ଼୍ କିଜ଼ି ଚାରିବେଣ୍ତାଂ ବାଡ଼୍ ଡ଼ଚ୍ଚାନ୍ ଆରି ହେ ବିତ୍ରେ ଅଙ୍ଗୁର୍କୁଣ୍ଡି କାର୍ଚି ମାଚା ରଚ୍ଚାନ୍, ଆରେ କାମ୍ଲିୟାରିଂ ହେ ବାଡ଼୍ ବାଗ୍ ହିଜ଼ି ବିଦେସ୍ ହାଚାନ୍ ।
»Vernehmt noch ein anderes Gleichnis: Es war ein Hausherr, der legte einen Weinberg an, umgab ihn mit einem Zaun, grub in ihm eine Kelter, baute einen Wachtturm, verpachtete ihn an Weingärtner und ging dann außer Landes.
34 ପାଚେ ପାଡ଼୍ନି ସମୁ ଲାଗେ ୱାତିଲେ, ହେୱାନ୍ ଜାର୍ ପାଡ଼୍ ଗାଟାଆଦେଂ କାଜିଂ କାମ୍ଲିୟାର୍ ଲାଗାଂ ଜାର୍ ଆଡ଼ିୟାରିଂ ପକ୍ତାନ୍ ।
Als dann die Zeit der Früchte kam, sandte er seine Knechte zu den Weingärtnern, damit sie die ihm zukommenden Früchte in Empfang nähmen.
35 ମାତର୍ କାମ୍ଲିୟାର୍ ହେୱାନ୍ତି ଆଡ଼ିୟାରିଂ ଆସ୍ତି ରକାନିଂ ଟ୍ରାକ୍ତାର୍, ଆରେ ରକାନିଂ ଅସ୍ତାର୍, ଆରେ ରକାନିଂ କାଲ୍କୁ ଇଡ଼୍ଜି ଅସ୍ତାର୍ ।
Da ergriffen die Weingärtner seine Knechte: den einen mißhandelten sie, den andern erschlugen sie, den dritten steinigten sie.
36 ଆରେ ରଗ ବାଡ଼୍ ମାଲିକ୍ ହିଗ୍ଦତାଂ ବେସିହେନି ଆଡ଼ିୟାରିଂ ପକ୍ତାନ୍, ଆରେ ବାଗ୍ କାମ୍ଲିୟାର୍ ହେୱାର୍ ହେୱାର୍ କାଜିଂ ହେ ଲାକେ କିତାର୍ ।
Wiederum sandte er andere Knechte in noch größerer Zahl als die ersten, doch sie machten es mit ihnen ebenso.
37 ମାତର୍ ନା ମେହିଙ୍ଗ୍ ହେୱାର୍ ମାନି କିନାର୍, ଇଦାଂ ଇଞ୍ଜି ୱିସ୍ତିହିଙ୍ଗ୍ ହେୱାନ୍ ପାଚେ ଜାର୍ ମାଜ଼ି ହେୱାର୍ ତାକେ ପକ୍ତାନ୍ ।”
Zuletzt sandte er seinen Sohn zu ihnen, weil er dachte: ›Sie werden sich doch vor meinem Sohne scheuen!‹
38 “ମତର୍ ହେ କାମ୍ଲିୟାର୍ ମେହିଙ୍ଗ୍ ହୁଡ଼୍ଜି ରୱାନ୍ ଆରେ ରୱାନିଂ ଇଚାର୍, ‘ଇୱାନ୍ ହୁଡ଼ାଟ୍ ହାଉକାର୍ ମେହି; ୱାଡୁ, ଇୱାନିଂ ଅଜ଼ି ଆସେଙ୍ଗ୍ ଇୱାନ୍ତି ଆଦିକାର୍ କେଇଦ ଅନାସ୍ ।’
Als aber die Weingärtner den Sohn sahen, sagten sie unter sich: ›Dieser ist der Erbe: kommt, wir wollen ihn töten, dann können wir sein Erbgut in Besitz nehmen!‹
39 ହେବେ ହେୱାର୍ ହେୱାନିଂ ଅଜ଼ି ଅଙ୍ଗୁର୍ ବାଡ଼୍ନି ବାର୍ତ ତୁଇଜ଼ି ଅସ୍ତାର୍ ।
So ergriffen sie ihn denn, stießen ihn zum Weinberg hinaus und schlugen ihn tot.
40 ଜିସୁ ୱେନ୍ବାତାନ୍, ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ହେ ଅଙ୍ଗୁର୍ ବାଡ଼୍ନି ହାଉକାର୍ ୱାନାନ୍, ହେୱାଡ଼ାଂ ହେ କାମ୍ଲିୟାର୍ କାଜିଂ ହେୱାନ୍ ଇନାକା କିନାନ୍?”
Wenn nun der Herr des Weinbergs kommt, was wird er mit diesen Weingärtnern machen?«
41 ହେୱାର୍ ହେୱାନିଂ ଇଚାର୍ “ହେୱାନ୍ ହେ ବାନିୟାରିଂ ହେୱାନ୍ ହାତେନେ ଅହ୍ନାର୍ ଆରି ଇମ୍ଣି ବିନ୍ ବାଗ୍ କାମ୍ଲିୟାର୍ ହେୱାନିଂ ସମାନ୍ ସମୁତ ବାଗ୍ନି ପାଡ଼୍ ହିନାର୍, ହେୱାରିଂ ଅଙ୍ଗୁର୍ ବାଡ଼୍ ବାଗ୍ ହିନାନାନ୍ ।”
Sie antworteten ihm: »Er wird die Elenden elendiglich umbringen und den Weinberg an andere Weingärtner verpachten, die ihm die Früchte zu rechter Zeit abliefern werden.«
42 ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍, “ଏପେଙ୍ଗ୍ କି ଇନାୱାଡ଼ାଂପା ଦରମ୍ ସାସ୍ତର୍ତ ଇ କାତା ପଡ଼ି କିୱାତାଦେର୍ଣ୍ଣା, ‘ଇଲ୍ ରଚ୍ନାକାର୍ ଇମ୍ଣି କାଲ୍ଦିଂ ମୁନାକିତାନ୍, ହେଦାଂ କନାନି ମୁଡ଼୍କାଲ୍ ଆତାତ୍; ମାପ୍ରୁତାଂ ଇଦାଂ ଆତାତ୍, ଆରେ ହେଦାଂ ମା କାଣ୍କୁତ କାବାଆନାକା?’
Jesus fuhr fort: »Habt ihr noch niemals in den (heiligen) Schriften das Wort gelesen: ›Der Stein, den die Bauleute verworfen hatten, der ist zum Eckstein geworden; durch den Herrn ist er das geworden, und ein Wunder ist er in unsern Augen‹?
43 ଇଦାଂ କାଜିଂ ଆନ୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜ୍ନାଙ୍ଗା, ଇସ୍ୱର୍ତି ରାଜି ମିତାଙ୍ଗ୍ ଉନ୍ଦିୟାନାତ୍, ଆରେ ଇମ୍ଣି ଜାତି ହେବେନି ପାଡ଼୍ ଆହ୍ନାତ୍, ହେୱାନିଂ ହିୟାନାତ୍ ।
Deshalb sage ich euch: Das Reich Gottes wird euch genommen und einem Volke gegeben werden, das dessen Früchte bringt.
44 ଆରେ, ଇନେର୍ ଇ କାଲ୍ ଜପି ଆର୍ନାର୍, ହେୱାନ୍ ବିରାଆନାନ୍, ଆରେ ଇ କାଲ୍ ଇନେର୍ ଜପି ଆର୍ନାତ୍, ହେୱାନିଂ ହେଦାଂ ବିରାୟ୍ କିନାତ୍ ।”
[Und wer auf diesen Stein fällt, wird zerschmettert werden; auf wen aber (der Stein) fällt, den wird er zermalmen.]«
45 ମୁଡ଼୍ମାପ୍ରୁହେବାକିନାକାର୍ ଆରି ପାରୁସିର୍ ଜିସୁତି ଇ ସବୁ ଉତର୍ମୁଡ଼୍ ୱେନ୍ଞ୍ଜି, ଜିସୁ ଜେ ହେୱାର୍ ବିସ୍ରେ ଇଟ୍କାଡ଼୍ କିତାର୍ଣ୍ଣା ଇଞ୍ଜି, ବୁଜାଆତାର୍ ।
Als die Hohenpriester und Pharisäer seine Gleichnisse hörten, merkten sie, daß er von ihnen redete;
46 ଆରେ, ହେୱାର୍ ହେୱାନିଂ ଆସ୍ତେଙ୍ଗ୍ ସେସ୍ଟା କିତାର୍, ମାତର୍ ମାନାୟାରିଂ ପାଣ୍ଡ୍ରାତାର୍, ଇନାକିଦେଂକି ହେୱାର୍ ହେୱାନିଂ ବେଣ୍ବାକ୍ଣାୟ୍ କିନାକାନ୍ ଇଞ୍ଜି ମାନି କିଜ଼ି ମାଚାର୍ ।
darum hätten sie ihn am liebsten festgenommen, fürchteten sich aber vor der Volksmenge, weil die ihn für einen Propheten hielt.
